#186188
Ansin casaim an t-uisce air arís agus glanaim an cúr dá chorp.
Ansin casaim an t-uisce air arís agus glanaim an cúr dá chorp.
Fliuchann an cúr bán cosa Reinaldo ar feadh soicind agus tránn sé arís.
Tá canach an tsléibhe glé geal, cúr na farraige fiú níos gile,
Nuair a dhéanadh sé a bholg a fholmhú ní bhíodh ann ach uisce agus cúr.
Cúr na mara leo.
An cúr bainniúil á mhaistreadh le buile.
Bhí a dheis imithe mar a bheadh cúr na habhann.
Cruthaítear deartha éagsúla, ag brath go mór ar chumas an barista, le cúr an bhainne.
Bhí spréacharnach rúndiamhair as cúr na farraige san oíche.
Thóg Cáit a gloine ina lámh agus ghrinnigh sí an cúr bán ar an leann dubh.
Bhí cúr allais leis féin, ón bpóit, agus leis an gcapall le déine sodair.
Leag Rita dhá phionta leanna i leataobh, go socródh an cúr iontu.
Ní fios anois cén sórt teanga nó teangacha a nochtfas amach as cúr seo na cruthaitheachta.
Bhí cúr corcra lena bhéal faoi mar a bheadh sméara dubha á gcogaint aige.
Uisce glas ina thuile ramhar mhín, agus cúr bán ag coipeadh ag a bhun.
"Aghaidh bhán air agus beagnach cúr lena bhéal," na focail a d'úsáid sé.
Bhí cúr agus slabar áirithe thart ar an mbéal, rud a mbeifí ag súil leis.
Tá siad imithe mar a bheadh cúr na habhann, gan tásc orthu ná tuairisc.
Cúr lena bhéal.
Bhí a cheann buailte faoi aige agus cúr lena phus agus garbhanálú ag teacht as.
Bhí cúr lena phus agus a shúile dúnta agus é tite anuas ar chliathán an bháid.
Ach thug Liz faoi ndeara go raibh cúr ar dhraid gach capaill díobh.
Faoin am gur shroich siad a gclúid folaigh, bhí cúr allais ar chraiceann Mhánais.
Ach tá cruas sa bhean bheagfhoclach seo agus níl sí chun imeacht le cúr na habhann.
Bhain sé tarraingt fhada as an phionta agus ghlan sé an cúr dena chroiméal lena mhuinchille.
Coinním súil ar éan amháin ach go háirithe – an Cúr Rua.
Cúr rua.”
Agus d’eitil an cúr rua ar a shuaimhneas os cionn Alt an Iolair.
Cúr lena bhéal.
Déanann an bád cúr den fharraige agus braitheann tú an spéir an-ghorm agus an-mhór.
Ba léir cúr a bhéil le craiceann an chonablaigh.
Fear fearúil alfa is ea an carachtar, cúr lena bhéal agus gach aon tafann as.
Imíonn an deis sin le cúr na habhann, áfach agus táimid fágtha le háiféis agus amadántaíocht.
Bhí an linn snámha ciúin, gan ach cúr ar dhromchla an uisce.
Bhí cúr ar an uisce ó mhaidin agus an fharraige míshocair.
Nuair a ghlan cúr na farraige chonaic siad go raibh eireaball iomlán uirthi anois.
Tá nath cainte sa Bhéarla cheana féin,da a bunaíodh ar dhán an chrotaigh in Éirinn — dúirt Charlie Weston ar The Irish Independent go raibh ar Chumann na gComhar Creidhmheasa teacht cothrom le dáta “or they will go the way of the curlew”, bhí sé ag tabhairt le fios gur fíorannamh a chloistear an ‘cúr-laí cúr-laí’ anois.
D’éirigh léi cúr a chur ar bhainne, fuair sí amach cá raibh an tae Earl Grey i bhfolach agus d’fhoghlaim sí uimhreacha na mbord.
Ceann de na hiarmhairtí ba mheasa a bhí ag rachmas an Tíogair Cheiltigh ar shochaí na hÉireann, dar léi, ná an babaccino – cappuccino do pháistí, ach gan ann ach cúr bainne.
Leanann an bus ar aghaidh ó dheas, cúr bán na dtonnta ar thaobh na láimhe clé agus tithe agus óstáin bheaga ina sraitheanna ar thaobh na láimhe deise.
Sciuird ólaí eile thar an seanchéibh bhriste amuigh, smiotadh í i gcoinne na haille, agus phléasc ina cúr coipthe ar fud na gcarraigeacha.
Bhí faonsolas sa spéir cheana os cionn na sléibhte, agus gheal sé cúr coipthe bharr na toinne.
Bhí Reics ag sleamhnú ar a thóin, ag titim nó ag éirí, gach sceamh as, cúr lena dhraid.
Cheapamar go raibh ár ndeis imithe le cúr na habhann nuair a chac Hoolahan ar na huibheacha, ach ní mar a síltear a bítear.
Cheapamar go raibh ár ndeis imithe le cúr na habhann nuair a chac Hoolahan ar na huibheacha, ach ní mar a síltear a bítear.
Cé go bhfuil cuma scanrúil ar an mhilseog feithide ón taobh amuigh, tá sé déanta de chomhábhar siúcrúil blasta a chuirfeadh cúr le do bhéal.
Thug Seo Linn ceann de bhuaic-cheolchoirmeacha na féile in An Puball Gaeilge agus cúr á spraeáil mar a bheadh sneachta ag titim agus móramhráin Coldplay, Avicii agus TG Lurgan á seinm.
Ní cheal goile a bhí air agus bhíodh cúr go bun na gcluas air agus é ar a stártha ag súmáil ar a sháimhín só.
Dath bán air le mullach bándearg agus béal oscailte a raibh sú nó cúr ag silt as, a mheas sí.
Ba i ngluaisteán an teaghlaigh Uí Mhurchú a bhí mé anois, agus mo shaol fothainiúil i mBaile Átha Cliath ag imeacht go scioptha le cúr na habhann.