#101732
Chas sí an lasc thuisleach.
Chas sí an lasc thuisleach.
Ghearrtaí pionós 500 lasc as mí-iompar den chineál ba lú.
D’fhéach mé i mo thimpeall agus tháinig mé ar lasc.
Lasc an ghaoth a cheannaithe.
D’imigh an siota le gaoth agus bhuail lasc san aghaidh air.
D’imigh an siota le gaoth agus bhuail lasc san aghaidh air.
Sciob an ghaoth an torann chun siúil mar lasc.
Clic agus an lasc á bhualadh.
Ansin an lasc.
‘Scaoil!’ Bhí guth an bhúistéara mar lasc.
‘A Ailfí, dhearmad tú an lasc.
Lasc sé na focail ina dtreo.
Chuir sí a lámh ar lasc an tsolais.
Bhí a béal balbh agus níor chorraigh a lámh ar an lasc.
Lasc sí a méara i dtreo a shúile.
Bhíos cinnte go raibh an saothar críochnaithe, mar a chasfaí lasc sna putóga á dhearbhú.
iolra atá ag nasc (naisc), ag tasc (tascanna), ag lasc (lasca)?
Nuair a dhúnfadh an turgnamhaí lasc, léimfeadh spréach thar an mbearna.
Lasc siad leo agus a n-aghaidh ar an gcósta.
Chas sé an lasc ar siúl.
Go hádhúil, bhí sé ábalta an lasc a oibriú le peann!
Heh Lasc.
Lasc.
Tagann Albert Schweitzer faoin lasc, leis.
Bhí an lasc greamaithe, agus bhí uirthi féin é a mhúchadh.
Chuir sí a lámh ar an mballa agus tháinig sí ar an lasc soilse.
Sheas an bheirt i lár an chró dornálaíochta agus gach re lasc acu ar a chéile.
Ní raibh ach lasc beag idir North Carolina agus an t-uafás.
Lasc an ghaoth an fharraige, agus phreab báid ar an uisce.
’Sé an lasc dubh bacailite, sreangán cas ar sileadh uaidh, meafar duairc na mblianta sin domhsa.
Lasc cloch chruinn as crann tabhaill gur bhuail marbh roimhe éan ón aer.
Gach buille, gach lasc a theastaigh, thug sé iad.
Bhreathnaigh sí go cúramach ar an lasc agus ar na huimhreacha thart timpeall air.
Ar dtús, agus iad ar a mbealach go dromchla na gealaí sa mhodúl gealaí, Eagle (d’fhan an tríú spásaire, Michael Collins, sa mháthairlong Columbia) réab mála droime Aldrin lasc ar an phainéal rialaithe, lasc a stiúir soláthar cumhachta don soitheach.
Thriail sé an lasc, tharraing an tachtaire, bhrúigh an cnaipe rubair peitril, rug ar an scóig, agus tharraing an corda.
Tá an comhlacht domhanda Toyota le breis is seacht milliún feithicil a ghlaoch ar ais de bharr lasc fuinneoige a bheith lochtach.
An chéad ghamal díobh, ní fhaca sé an tÉireannach sa duine eile úd a bhí faoin lasc; ach an dara gaiscíoch, b’ionann cás na tíre seo agus cás an domhain.
Fuair muid 6 lasc den bhata an duine agus an rud ba mheasa ar fad crochadh an raidió chun siúil agus gan toradh na troda ar eolas againn.
Lasadh soilse na Nollag faoi Halla na Cathrach i mBéal Feirste agus mar a bheadh lasc eile a bhrú, thoisigh an chaint uilig faoi léirsithe maidir leis na bratacha.
Lasc leis an aicearra ina dhiaidh agus bhí sé i lár an aonaigh roimhe agus póilín in éineacht leis.
Thóg sí a dorn agus bhrúigh sí síos go tobann ar lasc an tsolais é. Bhris turraing bhán an leictreachais ar an seomra.
Ba bhreá leis go mbeadh bua na bhfocal aige, chun lasc deisbhéalach a ropadh ar an té a bhí ag magadh faoi.
Bhí soilse ag preabarnach i ngach áit agus bhí taobh amháin den seomra cosúil le lasc-chlár mór leis na céadta cnaipí agus soilse beaga ag glioscarnach.
I lár an urláir, bhí an bosca mór a raibh cuma chónra air suite agus iliomad sreangán leictreach, línte agus téadán á gceangal den lasc-chlár mór soilseach.
Uair amháin bhain sí fuil as a slinneáin le buillí a thug sí di féin le lasc.
Ach chuir teagasc focal Dé de réir téacs an Bhíobla cnámh droma righin iontu nár ghéill don lasc bhagrach ná don chaint bhaoth.
‘Ag dul abhaile?’ Dhruid an gluaisteán amach ón gcosán agus lasc chun siúil.
Scinn Se-passa leis chuig an ghrian, leag an pabhsae ina ceartlár agus lasc leis ar shiúl.
D’fhéadfadh sé lasc den teanga a thabhairt uaidh agus d’fhéadfadh taom feirge a theacht air ach bhí sé nádúrtha agus cairdiúil.
Cár fhágas an lasc?" Ó, m'entrée sa scoiltoscailt!