#1268156
Ní hiontas ar bith é gur modh céasta é an díth codlata.
Ní hiontas ar bith é gur modh céasta é an díth codlata.
Tá bia de dhíth, agus bréagáin, málaí codlata agus leapacha inséidte.
Agus mé ag fágáil ar ball le hallas is díth codlata na hoíche ag goilliúint orm buaileann comhoibrí bleid orm sa phasáiste abhaile.
Is é cúram an ainmhí an príomhdhualgas sa Tearmann agus bíonn sé an-deacair acu asal a chur a chodladh atá go dona i ndíth shláinte.
Nuair a d’éirigh muid ar maidin, shíl m’fhear céile go raibh cosúlacht nach beag idir an díth codlata seo agus teicnící céasta i mBá Guantánamo.
Bhí tamall machnaimh de dhíth uirthi go géar agus easpa codlata na hoíche roimhe sin á mearú.
Ceadaíonn an Riail gach a bhfuil de dhíth ar an duine aonair, dóthain éadaí, bia, fíona agus codlata, cés moite d’fheoil ainmhithe ceithre chos.
Nuair a bhí sin déanta dúramar an choróin agus chuamar a chodladh gan eagla orainn agus bhí an codladh de dhíth orainn.
Ar an taobh dearfach den scéal, tá mé sásta gur díth codlata in áit Alzheimers atá orm nuair a thagaim ar mo ghuthán póca sa chuisneoir nó nuair a chuirim an t-ainm mícheart ar na páistí.
Creid nó ná creid, níl ach 50 kjoule níos lú de dhíth ar chorp an duine fhásta i rith na hoíche agus é ina chodladh ná mar a bhíonn de dhíth agus é ina dhúiseacht.
Díth chodlata Is cuimhin liom a rá le cuairteoir amháin le háthas go raibh cóir a bheith trí uair an chloig codlata agam san iomlán an oíche roimhe amhail is gur oíche mhaith í sin ag an am.
Dúirt bainisteoir an stáisiúin, Muiris Ó Fiannachta, gur aithin siad go raibh fuaim nua de dhíth orthu; bhí cuid de na ceoilíní agus fógraí aitheantais á gcraoladh ó bunaíodh an stáisiún: “Tá sé in am dúinn slán a fhágáil leo anois agus iad a chur a chodladh sa chartlann fuaime.” Dúirt Ó Fiannachta go raibh “fuaim dhinimiciúil, fhuinniúil, nua-aimseartha ag baint leis na ceoilíní nua, rud atá tábhachtach don stáisiún agus muid ag craoladh i 2009”.
Cé go raibh an traein fhothalach thar fóir le daoine, ní raibh le cluinstin ach gliogar gliúrascnach an charráiste, agus cionn is go ndeirtí liom go minic go raibh guth agam a chuirfeadh na cuacha a chodladh, bhí dreas deas comhrá de dhíth orm.
Tráthnóna amháin, áfach, thóg a athair is a mháthair suas staighre leo é isteach ina seomra codlata siadsan, rud nach raibh tarlaithe le fada an lá, — b’fhéidir ón uair a d’inis siad dó go raibh báibín eile le teacht ar an saol agus go mbeadh cuidiú de dhíth ar Mhamaí nuair a thiocfadh.
Tá mé go díreach cosúil leis an fhón póca – ag gearán nuair nach bhfuil go leor cumhachta fágtha ionam agus tá luchtú de dhíth (go mion minic cosúil leis an diabhal fón póca!) Tá draíocht sa chodladh.