#1826081
Fanaigí láidir, fanaigí slán agus fanaigí sa mbaile.”
Fanaigí láidir, fanaigí slán agus fanaigí sa mbaile.”
An bhfanfadh nó nach bhfanfadh?
A óigh álainn, fan, fan,
Ach fan, fan .
Fan liom, a dheartháir, fan go fóill, ar seisean sa litir nár scríobh sé fós.
‘Aoife, fan ort, fan ort go fóill.
‘Fan, fan,’ arsa Cormac go gasta.
‘Fan, fan,’ arsa Cormac go gasta.
‘Fan socair, a Úna, fan socair,’ a deireadh mo mháthair liom de ló is d’oíche.
“Ní fhanfaimid i bhfad.”
Dá bhfanaimis orthu ar an machaire,’ arsa an Gearaltach, ‘ach ní fhanfaidh.
Go bhfanaimid fós ag treabhadh, agus go bhfágtar an branar gan cur dá bharr?
Dúrt leo dá raghaimis go Nenagh go bhfanaimis oíche ann.
"D’fhan muid agus d’fhan muid, ag súil lenár gcailín óg.
'Ní fhanfaimid ar fhreagra.
Gach bliain nó go mbeimid cinnte go bhfanfar ag 1.5 céim Celsius.
Fanaidís abhus.
Baintear tuisle as éifeacht eispéireas an tumtha seo má fhantar taobh le haistriúchán.
Fantar glan den seomra seo fós.
Sin an fáth nach bhfanaim ró-fhada in áit ar bith na laethanta seo.
’Sea, an duibhce go bhfana uainn!
Dhá cheacht: ná tarraingítear línte baotha ar léarscáil; agus fantar amach as an gCrimé!
Go bhfana tú i gcochall d’anama nuair a bheidh cochall anama eile á sairsingiú ort.
Fantar tamall fós agus feicfear!
Go bhfana cosa Chumann Lúthchleas Gael tirim san am atá le teacht.
Sin an fáth nach bhfanaim ró-fhada in áit ar bith na laethanta seo.
Sin an áit ina bhfanaim i gcónaí nuair a bhím san ardchathair.
San Iaráin, fantar go dtí go mbíonn an cheist dheireanach curtha.
D’fhanaimis, mé féin agus mo mháthair agus m’aintín, b’fhéidir, sa tigh nua.
Fanaidís glan ar long na Gaeilge atá sách leochaileach mar atá sí.
Go bhfana an spiorad sin linn ar feadh stáir.
Istoíche tar éis dúinn ithe d’fhanaimis tamall ag caint.
Ná fantar deich mblian eile sula gcuirtear an cheist, cá bhfuil gunna Denis Donaldson?
Ní fhanaim leo.
Dá mbeadh gunna aige d’fhanfaidís as an tslí.
Fanaimid ag barr an dréimire, ach fógraíonn sé orainn teacht níos gaire.
Fanaimid inár dtost.
Nó an bhfanfaimid i bhfolach anseo?”
D’fhanfaidís i dteach Chiaráin sa chathair oíche Déardaoin.
b’fhéidir go bhfanfaimis seachtain agaibh nó b’fhéidir níos faide,’ arsa Róise.
Na máistreásaí – nach bhfanadh riamh rófhada sa áit – b’éigean dóibh dul ar lóistín.
‘B’fhearr liom go bhfanfaimis anseo go fóill,’ arsa Aindí.
Má fhanaim im thost faoin obair mhaith sin, ní hé nach molaim í.
Ní liom iad go léir, ach fanaimid le chéile.
Fanaimid inár dtost ar feadh na slí.
Fanaimid leis an mbus ach níl aon seastán mar fhothain ann.
Thairg Mam tae dóibh ach ní dh’fhanfaidís.
Cén fáth nach bhfanfaimis tamall sula dtabharfaimis breithiúnas?
Má fhanaim ar an bhfoireann, beidh mé ag meilt bhur gcuid ama.
Leanaimis orainn ag déanamh na n-íobairtí le cinntiú go bhfanfaimid ar an mbóthar ceart.