#853070
Tá fuil á dortadh, fiú, agus ní hí fuil an mhadra rua.
Tá fuil á dortadh, fiú, agus ní hí fuil an mhadra rua.
Mar sin é is brí le fuil ríogúil – fuil dhaoine eile fadó.
Níl sé in ann ag fuil más fuil duine atá ann.
Ní thiocfadh leis ach fuil a ithe, agus fuil an duine amháin, dála an scéil.
Chonaic sé fuil roimhe sin ach fuil muc agus caorach a bhí ann.
Chonaic sé fuil roimhe sin ach fuil muc agus caorach a bhí ann.
Ansin thosaigh páiste ag screadach in áit éicint, ag béiceach "fuil fuil"!
Ní fuil ghorm atá ag ríogaigh, ach fuil níos deirge ná Genghis Khan.
Chonaic sé Domhnach na Fola agus Aoine na Fola agus lán féilire de laethanta fuilteacha eile.
An é Glas na hÉireann (Pantone 347 más cuma leat), dath a chraicinn agus a fhola?
Bhain na téachtáin fhola d'ochtar ar tugadh an vacsaín dóibh agus fuair duine acu bás.
Bhain Aodh leas as teicnící éagsúla lena chuid scéalta a bhrú chun cinn, mar atá, freangadh ama (Oíche le Pádraig, Caifé-Ar-Ais), teanga raiméise (Muirc), amharclannaíocht na héigéille (Caifé-Ar-Ais, Dearmad na Fola), an t-osréalachas (Fido, Republica), an carachtar diamhair uile-eolach ar rúin gach duine eile (CaiféAr-Ais, Ar Deireadh), trasghearradh (Bean ar tí Léime, Idir an Dá Shúil), an scéal noir (Na Leabhra, An Duairceán, Dearmad na Fola), dráma bunaithe ar fhíorscéal reatha (Idir an Dá Shúil), dráma taobh istigh de dhráma (Lón Leningrad), trealamh teicneolaíochta (Céim in Airde, Banzai, Dearmad na Fola), teannas agus uafás (An Duairceán, Banzai, Dearmad na Fola), an zombaí balbh (Republica).
Thosaigh an fhuil ag doirteadh amach.
‘Ar chuir tú an fhuil ina bhéal?
Tá an fhuil a sileadh anseo
A bhfuil a lámh báite san fhuil,
Tanú san fhuil, beidh sé ar a chosa go luath.
Dhóigh an fhuil agus deargtheas na bpiobar a teanga.
Sna focail atá an fhuil.
Priosma, ach é fós ann ina fhuil, ina fheoil, ina chruth daonna.
Nuair a d’éirigh an fhuil ann agus gur dhearg a cheannaithe.
An fhuil thar aon rud.
Fág Gleann na nGealt Thoir Is a bhfuil d’aois seo ár dTiarna id fhuil.
Cad as ar tháinig an fhuil?
Bhí an fhuil ag sileadh isteach ina shúil.
An fhuil ar fad.
An fhuil.
Ar éigean a d’aithin sé é agus an salachar agus an fhuil glanta chun siúil.
Ar leis féin an fhuil thriomaithe sin?
Mhothaíos an cochall ag greadadh trí m’fhuil.
Nárbh fhearr leo a bheith gar d’fhuil úr theolaí seachas corpán marbh?
Níor theastaigh uaidh smaoineamh ar ghunnaí ná ar fhuil.
Ní chreidim sa nós Francach, an fhuil fós a bheith ag sileadh astu.
Chuaigh siad abhaile dóibh féin, lán de ghearrthacha agus d’fhuil.
Chonaic sé an fhuil ag rith anuas lena aghaidh.
Nuair a bhain an Iodáil an cosc ar fhuil aerach sa bhliain 2001, chonacthas méadú 20% ar an soláthar fola agus thit an leibhéal de VEID a bhí san fhuil.
Tá tionchar íseal ag bia mar leite, glasraí, cnónna, feoil agus sailéid ar an fhuil.
Ach chan fhuil siad ag toiseacht as an nua.
Duine de mhuintir Chlann Mhic Ruairí tá an ceol san fhuil ag an ghirseach seo.
Aithníonn an fhuil an gaol.
Mhothaigh an fear an fhuil a bhí ina chuid cuisleacha ag coipeadh le holc.
Chonaic sé fear marbh tite ansin i lár na sráide is an fhuil ag silt as.
Bhí a éadan agus a chloigeann faoi fhuil.
Bhí an fhuil ag at ina chuislí.
I gcás pháistí nár d’fhuil Éireannach iad, leathnaíodh an teorainn aoise .i.
Mhothaigh Séadna an fhuil ag borradh trína chuisleanna.
D’éirigh liom faoi dheireadh ach, ansin, chonac an fhuil ag sileadh as lámha an tsagairt.
Chuaigh an teas tríom gur mhothaíos an fhuil ag borradh trí mo chuisleanna.
‘Cén treo a bhfuil, a bhfuil, an áit a bhfuil, an .
An fhuil ag fiuchadh ina chuisleacha.