#1266790
An t-ádh Albanach, glóir nach glóir, an leathbhua.
An t-ádh Albanach, glóir nach glóir, an leathbhua.
Dúirt sí seacht Ár nAthair, seacht nGlóire don Athair agus seacht nÁibhé Maria.
‘Cuid den nglóire an ghlaine,’ agus más ea, bhí cuid mhaith den nglóire le feiscint ag Irish Fest.
‘A Rí na nGlóire,’ mhaígh Gearóid fé alltacht.
Nach den ghlóire an ghlaineacht?
Agus ansin beidh mé sa ghlóire.
Is mór idir Bagdad an lae inniu
Is léir nach gustal eacnamaíochta is bun leis an nglóir-réim seo.
Tá ardeaglaisí na mórchathracha mar fhianaise ar a nglóir agus mar aidhm ag a gcuid báirí.
Go méadaí Dia a ghlóire sna Flaithis.
Ar ais amach sa chlós, isteach doras eile, agus sin é - ina ghlóire ar fad.
Méadú ar a ghlóire i bhflaitheas Dé.
Bhur nglóir agaibh
Ach libh féin bhur nglóir
Do thoghaibh Dia amach Dhó féin é chum A ghlóire do mhéadughadh agus do leathnughadh.
Ní fhéadfadh duine gan glóir an Chruthaitheora a bhrath anseo.
’Chríost na glóire!
Muid ag alpadh siar na béile breá a chuir Dia na Glóire os ár gcomhair amach.
Nach fada uainn aois na glóire agus na laetha a bhí?
Glóir duitse nach i ngan fhios duitse sin.
Ó a Thiarna na glóire, tá sé le dúiseacht.
Ach bhí ceist bheag eile ann a bhí á chlaonadh go taobh ríocht na Glóire.
Mór mo ghlóir: Mé a rug Cú Chulainn cróga.
“Glóir do Dhia sna harda, ding dong!
A Dhia na Glóire, a leithéid de rógaireacht.’
‘A Dhia na Glóire agus a Mháthair Bheannaithe agus Iósaef Naofa!
“Cén sórt duine é Dia Mór na Glóire?”
Níor bhain siad aon ghlóir idirnáisiúnta amach, ach thug Paul aire dóibh.
D’iompaigh Michael Nunn ar shaol a bhí i bhfad ó ghlóir na gcraobhacha domhanda.
Gradam agus glóir agus slám mór airgid.
Suaimhneas na glóire síoraí dá anam.
dioscúrsa f. Tuin chainte, cáilíocht glóir, i.e.
(Ach sin smaoineamh – scagaire glóir a thabharfadh glór gnéasach Emma Stone duit.
Ansin nuair a labhraíonn tú, gheobhaidh tú tuiscint níos fearr ar fhíorfhuaim do ghlóir.
Scairt mé arís, ach níor phill orm ach macalla mo ghlóir ó na hailltreacha.
Alô!’ a scairt sé in ard a ghlóir.
Bhí fón Fhinn sa bhaile, buíochas mór le Dia na Glóire.
Cuimhneod ar shaibhreas a ghlóir agus ar uaisleacht a ghné.
‘A Dhia Mhóir na Glóire!’ arsa an réaltóg.
Ó, a Dhia na Glóire, bhís go hainnis, a dhuine bhoicht.
Cad a bhí leithéid Stiglitz ag déanamh ag baint óna ghlóir!
Tá an tseanphágántacht linn i gcónaí, buíochas mór le Dia na Glóire:
Céard ba cheart dúinn a thabhairt do Dhia, glór nó glóir?
Ba leis áilleacht agus glóir agus iontas ceoil an fhocail dhraíochta.
Guts agus glóir!
An slánaitheoir le filleadh i néalta na glóire agus na trumpaí faoi lánséideadh - amach anseo.
Sa chás seo ní hé guth a ghlóir atá i gceist, ach a ghuth fileata.
Na mílte díobh siúd le glóire ina súile ach luaidhe ina gcosa thíos.
Ar ndóigh, ní ábhar glóire a bhí sa gcogadh mór ach tubaiste ollmhór dhaonna.
‘A Dhia na Glóire.’ ar seisean leis féin.