#1502891
Bhí na drugaí i máilíní agus iad réitithe le díol.
Bhí na drugaí i máilíní agus iad réitithe le díol.
Bhí na drugaí i máilíní agus iad réitithe le díol.
Thugas tamall fada ag luascadh an mháilín tae sa mhuga, suas síos.
D’fhoscail fear an iontais a mháilín.
Ní raibh an máilín páipéir le feiceáil.
‘Tá liosta déanta agam,’ arsa Dorota, agus thóg sí leathanach as a máilín droma.
Fuair sé siúcra i máilín de pháipéar láidir.
Dollar an máilín a bhí siad a fháil air.
Sula bhfuair sé bás, thug sé máilín beag ar láimh dóibh a bhí lán le hairgead tirim, máilín a raibh seamróg greanta ina thaobh.
Tháinig altra isteach agus chroch máilín plaisteach ar an seastán le taobh na leapan.
Í ina seasamh ansin agus an máilín folamh ina láimh.
D’oscail lára a máilín droime.
Chaith Aoife an máilín oíche thar a gualainn agus thug sí aghaidh suas an staighre.
Smaoinigh sé ansin go raibh roinnt builíní sa máilín aige.
An máilín fós ina láimh.
Tharraing sí losainséir chasachta eile as an máilín i bpóca a chóta.
D’ardaigh sé an barr de, agus thóg máilín plaisteach amach.
D'ardaigh sé an barr de, agus thóg máilín plaisteach amach.
‘Tabharfaidh tú máilín amach chugam féin,’ a deir sí, agus na súile leata ina ceann.
(Sin é an rud atá amuigh i dtosach an bháid a dtugann muide an stuaicín air.) Agus thug sí í féin ansin agus an máilín olann fúithi ar stuaicín an bhaid...Nuair a chuaigh an bád síos agus scaip na caoirigh anonn 's anall, agus mar a dúirt mé cheana, choinnigh an máilín olann suas í, nuair gur chuir Dia bád chuici a thóg í.
Deir tú gur cuimhin leat blas an tsiúcra in íochtar an mháilín bhig nuair a bhí na milseáin ar fad ite agat.
‘Alright,’ arsa mise go breá réidh gan tada a ligean orm féin, ‘céard atá agat i do mháilín beag?’
Bhí an cóta cóirithe cabhlach uirthi go colpaí, blúmair an mháilín ceaileacó mine, ‘an meanmna croí,’ nó Heart’s Delight.
I dtuairisc bhrainse faisnéise an RIC ar an gcoimhlint, tuairiscíodh gurbh é Cogadh na Saoirse an chéad uair sa stair nár ghéill na hÉireannaigh don mháilín óir.
Bheadh riar dá bheatha féin ina bhagáiste aige, searróga caifé, buidéil cranberry juice agus prune juice, agus boscaí de mhálaí beaga tae a raibh sreangán beag ag síneadh ó chuile mháilín acu.
Nó do mháilín a chur ar do dhroim agus siúl leat ar fud na tíre, ó chnoc go cnoc agus ó ghleann go gleann.
Cuir i gcás go gcaithfeadh Mac Aonghusa cuid leanna na bliana a iompar ina mháilín féin, chaithfeadh urradh Oscair a bheith ann, sin nó bheadh an t-ocras air.
Is amhlaidh a bhí mo mháthair ag caoineadh agus í ag rith anonn is anall agus mise istigh im mháilín connlaigh ar a droim.
Bhí sé d’ádh liom go raibh ‘Leabhar Aifrinn an Domhnaigh’, beag deas cnóisciúnta im’ mháilín agam le tabhairt don sagart.
De ghnáth, díoltar iad le máilín clúdaigh i dtreo nach dtógann sé ach an spás is lú.
Snaidhm a chur in íochtar píosa – Anois, a chroí, máilín beag milseán don cailín beag is gleoite sa pharáid.
Ní raibh ann ach máilín beag a bhí folaithe ag a mháistir ar a chlann san íoslach.
Tamall ina dhiaidh sin tháinig altra isteach chun an máilín plaisteach a bhí folamh a mhalartú le ceann a bhí lán.
Tá do ghoile ar ais aríst agat, bail ó Dhia ort, a Lazarus,” arsa Aibseálóm ag brú dornán búilíní síos i máilín dó.
Má osclaíonn tú an chlúid ar do thaephota ní máilín a chífir istigh ann ach billeoga breátha onnmhairithe ón India, ó Ceylon, nó pé ball.
– becomes “máilín soláistí” while the broom wagon – responsible for picking up the stragglers – becomes “carr na bhfágálach”.
Tá púróga i máilín an domlais agam – no gallstones i mBéarla – agus tá mé ag fulaingt le taomanna fíorphianmhar agus samhnais ó lá go lá.
Ghlac Rosie leis an tairiscint go fonnmhar, ag caitheamh chuige a máilín is ag scipeáil chun cinn.
Nach iontach an t-ómós don fhile agus don fhilíocht go gcuirfí lámhscríbhinn sa máilín gann gortach a bhíodh ag imircigh an naoú haois déag.
Bhí máilín ar iompar ag Double OO agus cúpla breac thíos ann a bhí faighte aige le haghaidh a dhinnéir.
Is éard é ná béile úr a réitítear gach maidin is a chuirtear isteach i mbosca nó i máilín páipéir i rith an lae.
Bhí máilín olann ar iompar ag an mbean seo, rud le díol i nGaillimh nuair a bheadh ceann scríbe bainte amach aici.
Mholadar go haer é chuile uair a dtáinig an máilín gaoithe ina bhealach as sin go deireadh.
Creideann Dave gur mór an peaca é sin. “B’fhearr agus ba folláine an béile sin ná na slisíní fataí atá báite sa ngréis agus na máilíní brúitín fataí atá ar sheilfeanna na n-ollmhargaí.
Ní chuirfidh siad mise i gcónra leathscoite i lár páirce a ceannaíodh ó thiarna talún éigin a ghoid uainn sa chéad áit é. Ní fheicfidh tú mise ag dul amach ar an mbus, mo mháilín lóin folamh faoi m’ascaill, mo cháisín cáipéisí le mo thaobh, buíoch de Dhia agus d’oifig Stáit éigin as post óna naoi go dtína cúig a bhronnadh orm.
Sheas mé siar uaidh píosa go bhfeicfinn ar crith é. Chuir sé an dá mháilín tae sna cupáin gan focal a rá, é ar a dhícheall ag ligean air féin nach raibh sé trína chéile agam ach chonaic mise a lámha ar crith agus na deora ag sileadh lena leiceann.
‘Go raibh míle maith agat, a Uncail Pól,’ a dúirt sí ansin leis agus é ag brú an mháilín bhig a scaoil amach boladh an chumhráin ar fud an tsiopa, toisc go ndúirt a máithrín léi a bheith béasach i gcónaí.
‘B’fhéidir go bhfuil eolaí fóin Londan agat, an bhfuil?’ arsa Mara, ag gáire go fóill, ‘istigh i do mháilín droma, cuir i gcás.’
In amanna, fiú, bím ag brionglóideach faoi fhíseán a fháil ar youtube – ‘an dóigh le do mháilín domlais féin a bhaint amach’ nó rud mar sin, nach mbeadh orm fanacht níos faide ar an diabhal córas sláinte.
Chroch sé a cheann go sásta ar fheiscint na gcapall eile dhó, bhaineas an t-adhstar is an diallait de, ansin d’osclaíos mo mháilín mine agus dhoirt i mo ghlaic an ruainnín beag coirce a bhí coinnithe agam dhó.