#783360
Mar a deir Séamus Barra Ó Súilleabháin, “Muca muca muca, sa tóir ar do mheon.” Scaoilfidh Liú na Samhna saor sibh, a chairde Gael!
Mar a deir Séamus Barra Ó Súilleabháin, “Muca muca muca, sa tóir ar do mheon.” Scaoilfidh Liú na Samhna saor sibh, a chairde Gael!
Scoite amach ón Stát, is beag iontas go gcreideann muintir Ros Muc i Ros Muc féin.
Má mhagann tú muc an mhargaidh an mugfaidh muc an mhargaidh tú?
Maraíodh 420 banbh agus 33 cráin mhuice i ndóiteán ar fheirm i gCo Thír Eoghain.
Ceannach mhuice i mála a bheadh ann.
“Á, é féin agus a mhuca!
É ag rámhaille faoi mhuca is gach éinne ag magadh faoi.
É ag rámhaille faoi mhuca i gceartlár Bhaile Átha Cliath is a mhac féin á sheachaint.
Ní dhéanfar gan mhuca i málaí a cheannach.
Choinnigh sé cráin mhuice.
Athchúrsáil, bia do mhuca ar an bhfeirm.
Ceann faoi mhuca agus ceann faoi lachain.
Áit iontach a bheadh ann le muca a bheathú.
Deirtear go bhfuil muca fiáine thart anseo go fóill.
Naprúin orthu agus buicéid chun na boird a ghlanadh, fuíoll bia do na muca.
B’fhéidir go mbeidh muca ag eitilt, lá éigin.
Is as an steiréitíopa coilíneach den mhuc sa chistin a bhaineann Myles an greann.
Chuirfeadh sé déistin ar mhuc.
Nuair a dhúisigh sé ar maidin bhí sé ina mhuc chríochnaithe.
Conas a bheathódh sé muca i dtigh leathscoite imBaile Átha Cliath, a Eoin?
B’in a bhí i gceist aige leis na muca!
Ba iad seo na muca a bhí á mbeathú aige!
Thabharfainn airemhaith do na muca dó,mar a gheall mé dó sara bhfuair sé bás.
“Ag marú an muca.”
Deirtear sa seanchas linn gur measa an bhean ná an mhuc is gur measa an mhuc ná an diabhal, is gur dána freisin, a smaoinigh sé.
Nach cuid den mhuc a drioball.”
D’fhulaing siad an saol thoir – ag codladh i gcróite nach gcuirfeá muca iontu.
D’fhulaing siad an saol thoir – ag codladh i gcróite nach gcuirfeá muca iontu.
Tógadh cearca, muca agus coiníní sna sciobóil taobh leis an teach mór.
Mheabhróidís na muca do dhuine lena ngogallaigh gleithearánach.
Tá aithne agamsa ar bhuachaill a chreideann go mbíonn muca agus caoirigh ag eitilt scaití.
B’iomaí radharc suimiúil a chonaic sé ann; éisc eitilte, craosairí agus, corruair, muca mara.
Deirtear sa seanchas linn gur measa an bhean ná an mhuc is gur measa an mhuc ná an diabhal, is gur dána freisin, a smaoinigh sé.
Roinnt bheag beithíoch ar díol, ach muca, banbhaí agus cránacha is mó.
Roinnt bheag beithíoch ar díol, ach muca, banbhaí agus cránacha is mó.
Cheangail sé an t-asal de chuaille agus scaoileadar na muca anuas.
‘Tháinig galar ar na muca timpeall na cathrach agus ghlan Lunham an t-aonach.
(‘mo ghé, mo mhuc, mo tharbh’); is é sin le rá, an chuid Ghaelach dá óige.
Bhí muca agus madraí ag siúl ar fud na háite.
Sháigh scréachaíl na gréine a gathanna faobhair sna muca.
D’amharc an mhuc in umar na muc.
D’amharc an mhuc in umar na muc.
Bhí an-suim ag Ruairí sna muca.
B’aoibhinn léi an mhuc i ngach cuma is cruth.
Marbh a bheidh an mhuc.
MUCA Ma!
Itheann an mhuc an dearcán.
Ergo, tá an mhuc beannaithe.
Agus seachain na muca – d’fhéadfaidís teacht aníos as píp an leithris.
Mharaíodh sé a chuid feola féin: muca, caoirigh, beithígh.