#185785
Uaireanta osclaím é agus uaireanta ní osclaím.
Uaireanta osclaím é agus uaireanta ní osclaím.
Osclaíonn máistir haiku an tírdhreach dúinn, osclaíonn sé na súile dúinn.
An té is mó a osclaíonn a bhéal is lú a osclaíonn a sparán.
Osclaíonn sí an fhuinneog, ach má osclaíonn, ní thagann puth gaoithe isteach.
D’fhaighidís bosca stáin is d’osclaídís é is chuiridís poill ann le tairne.
‘Oscail, oscail, buail do bhos,
Oscail, oscail, gread do chos!’
‘Osclaígí é!’
Ach ná hosclaítear doras na hiaróige.
D’oscail sé í – agus d’oscail an talamh faoina chosa.
Oscail na doirse, oscail na geataí.
Ach nuair a d’osclaínn mo bhéal tharlaíodh rud an-aisteach ar fad.
Conas a osclóimid é?’ a dúirt Máirtín.
Ach ní osclóidís a mbéal faoi ar a bhfaca siad ariamh.
FEAR RIALTAIS Bhuel – sea – osclóimid monarcha anso –
FEAR RIALTAIS Osclóimid teach ósta anso –
Táimid ag baint triail as ár mbiachlár inniu sula n-osclóimid amárach.
D’osclóimis
D’osclóidís
Osclóimid ár súile anois agus sínfimid ár lámha agus ár gcosa go réidh.
Osclóimid ár súile anois agus sínfimid ár lámha agus ár gcosa go réidh.
Lasadh mo dhaidí an tine sa seomra suí agus d’osclaímis ár mbronntanais.
D’osclaíomar é agus isteach linn.
Ar an lá cinniúnach sin ní osclaítí doirse an Ristorante Génova.
Ar a cúig a chlog san iarnóin a d’osclaítí doras an casino.
D’osclaíomar na cannaí.
Déanaimid bosa arda agus osclaímid na cannaí beorach.
Níor osclaíomar ár ndoras féin, eisean a d’oscail é!
Ná hoscail an doras, an smaoineamh a rith trí cheann eithne, ná hoscail an doras go dtí go mbeidh muid tagtha chuig an charrchlós.
D’osclaíodar doirse nár osclaíodh cheana i litríocht na tíre.
D’osclaíodar a mbéil agus nocht a bhfiacla.
Ligeadar beirt uallfairt uafásach astu agus d’osclaíodar a mbéil chun plaic a bhaint as.
‘Ná hoscail an doras sin, a Bhrídín’ arsa seisean go tromchúiseach.
Ná hoscail do bhéal!
Cófra mór de sheanleabhair san halla staidéir thíos staighre a osclaítí lá fliuch.
D’ullmhaíodh na saighdiúirí iad féin ansan, d’osclaítí dhá gheata agus raghadh dhá cholún amach.
Osclaímid an ciorcal agus ligimid dó dul tharainn.
‘Ná hoscail doras na hiaróige,’ arsa Ailfí faoina anáil.
‘Ná hoscail.
'Ná hoscail.
D’osclófá
Nuair a d’osclaíomar é chonaiceamar an leabhar mór, na hAnnála.
Ach ansin nuair a d’osclaíomar an leabhar, thit an lámhscríbhinn amach.
Kang oscailte léi, agus oscailte di.
Osclaímid buidéal Jameson agus ólaimid sláinte na seandéithe.
Cheapas go mb'fhéidir gur osclaíomar an doras di, píosa.
Bíonn an caife oscailte don phobal ar laethanta oscailte agus nuair a bhíonn cúrsaí ar siúl.
Gach uair a osclófá na nuachtáin – Coróinvíreas.
Caithfear scoileanna a choinneáil osclaí, ach caithfear iad a dhéanamh slán.
D’osclaítí na fuinneoga nó na doirse