#583743
Chuir mé an seamaide ag fás thríd an talamh, an nóinín, an sabhaircín agus mórchuid eile.
Chuir mé an seamaide ag fás thríd an talamh, an nóinín, an sabhaircín agus mórchuid eile.
‘Sabhaircín sainiúil!
‘Nár fhás an sabhaircín seo in áit ar bith eile!
Sabhaircín Arcaibheach!
Páirc na Sabhaircíní.
Na Sabhaircíní.
‘Tá cónaí uirthi sna Sabhaircíní, nach bhfuil?’
Shiúil sé go tapa agus bhain sé Clós na Sabhaircíní amach laistigh de fiche nóiméad.
Ansin tharraing air a bhalcaisí agus amach leis ar Ascaill na Sabhaircíní.
Léigh sí: ‘6, Clós na Sabhaircíní.’
‘Agus táimse ar Rae na Sabhaircíní.
‘Ach cogar, ní raibh a fhios agam go raibh tú féin ag cur fút sna Sabhaircíní.
Thriail Máirtín an clog a bhí ar thaobh an dorais ar 6 Clós na Sabhaircíní.
Baile na Sabhaircíní faoi shuan i gclapsholas an tráthnóna.
Shiúil sí síos Céide na Sabhaircíní, agus mhoilligh anseo is ansiúd chun grianghraf a thógáil.
Ar aghaidh le Saoirse, timpeall an chúinne go dtí Ascaill na Sabhaircíní.
Shiúil sí léi, síos Ascaill na Sabhaircíní i dtreo lár an bhaile.
Roimhe sin bhí teach ar cíos aici in eastát na Sabhaircíní.
Shiúil Saoirse abhaile go dtí Ascaill na Sabhaircíní.
‘Na Sabhaircíní arís.
Bhí sé tar éis meán oíche nuair a stop siad lasmuigh de 59, Plásóg na Sabhaircíní.
Áine Uí Riain 59, Plásóg na Sabhaircíní.
Shiúil sí go dtí 59, Plásóg na Sabhaircíní.
(Bhí siad go léir sna tríochaidí ar Phlásóg an Sabhaircíní).
Tá sé cóngarach d’Eastát na Sabhaircíní.’
Níorbh amhlaidh d’eastát na Sabhaircíní.
Agus bhí cónaí uirthi i nGarraí na Sabhaircíní, dhá shráid ón árasán.
Seachas Íde, bhí cónaí ar na híobartaigh go léir anseo in eastát na Sabhaircíní.
23, Garraí na Sabhaircíní.
Táim ag 23, Garraí na Sabhaircíní.
I bPobalscoil na Sabhaircíní.
23, Garraí na Sabhaircíní.
dtí eastát na Sabhaircíní.
Bhí na sabhaircíní ab fhearr i gcónaí le fail i ngarraí Bhrian Óg Freyne.
Dá mbeadh pabhsae sabhaircíní againn, d’fhéadfaimis iad a fhágáil ann in ómós dó.
Sa dán ’Réalt Bheithil’ (74) fágann an súnámaí lus na gcnapán agus dos sabhaircíní sa bhfál.
Bhí na claíocha breac le sabhaircíní agus sailchuacha.
D’fhonn a dhul ag tóraíocht sabhaircín!’ Gur bhris an pobal amach ag gáire.
Timpeall an chúinne ó theach Laoise Ní Bhroin, ar Ascaill na Sabhaircíní bhí Saoirse Ní Ghallchóir agus Máirtín Ó Flaithearta ag cur fúthu in árasán.
Is ansin a bheartaigh sé féin agus Saoirse árasán a cheannach sa bhruachbhaile faiseanta seo, eastát na Sabhaircíní.
Bhí a fhios aige cá raibh Clós na Sabhaircíní – mar bhí a fhios aige cá raibh gach clós, bóthar, garrán, sraith, lána, agus páirc i nDún an Airgid.
‘Comharsa linn is ea í. Táimse ar Ascaill na Sabhaircíní.’ ‘Sea,’ arsa Siobhán.
Bhí sí gafa le cúraimí eile ó tháinig sí chun cur fúithi san árasán ar Ascaill na Sabhaircíní.
Bhain siad go léir le socruithe – dul go dtí an tigín, bualadh léi i siopa éigin, coinne ag Marc chun cuairt a thabhairt ar Laoise ina teach sna Sabhaircíní.
Bhí úlla ar crochadh sna crainn i ngairdín amháin ar Lána na Sabhaircíní, iad chomh dearg le soilse tráchta, agus ag lonrú ar chuma éigin.
Leag Íde ráth sí a bhí lasmuigh d’eastát na Sabhaircíní, chun bóthar a thógáil, bóthar a bhí de dhíth go géar ar áitreabhaigh Dhún an Airgid.
Seo an léaráid: Loch Sabhaircíní Cúirt an tSionnaigh Pictiúr Íobartaigh: Laoise Íde Faoi amhras: Marc Ó Muirí Seán Ó Móráin Leannán mháthair Íde Eibhlín?
Nuair a chuaigh Saoirse isteach ina hárasán ar Ascaill na Sabhaircíní, d’fhan sé cúig nóiméad ag féachaint ar an bhfoirgneamh.
59 Plásóg na Sabhaircíní.’ Is ar éigean a chreid Máirtín a raibh á chloisteáil aige.
An leathuair an chloig a chaith sé i 59, Plásóg na Sabhaircíní an oíche sin, ní raibh Máirtín ag iarraidh a mhacasamhail a chaitheamh go deo arís ina shaol.