#111790
Tugtar Doras an Uain (Puerta del Cordero) ar an gceann ar chlé.
Tugtar Doras an Uain (Puerta del Cordero) ar an gceann ar chlé.
Tá an uain tagtha.
Uain léitheoireachta don lá.
Ní mór breith ar an uain.
Ansin tá An Uain Bheo agus Caoin Tú Féin le Diarmaid Ó Súilleabháin againn.
Nós uain, nós mionnáin gabhair.
Bhí sí gléasta ar nós uain agus í an caora is sine a shiúil an cairpéad.
Uain a bhí saor ó smál, ó mháchail, ó mharc.
“Dá mbeadh uain ann a mbeadh marach dá laghad orthu, bheidís feicthe agat.
Uain ghlórmhar a chuir fuinneamh ina choiscéim.
Am na Banríona, a deirimse, — diúltaigh di agus ní ann don uain seo a thuilleadh.
Bhí siad ag seitgháirí agus ag léimnigh thart mar a bheadh uain óga ann.
A thuilleadh chomh mór le peata uain.
Tá’n diabhal ort mar a scaoileann tú an uain uait.
cxliv, Mór do gheallsam uain, mó — smaoin — gealltar dhún.
Tagann an uain agus sleamhnaím isteach go deas réidh sa cheol.
Níorbh fhearr uain ná é le gabháil abhaile.
Ach ag an uain áirithe sin bhí an ceathrar úd faoi leith tar éis éalú….
Tráthnóna dá raibh siad amuigh ag siúl, bhí an uain go haoibhinn.
Díríonn Seán ar an nóiméad, ar an uain bheo, mar a thug Diarmuid Ó Súilleabháin air.
B‘ámharach an uain é a Shorcha glaoch a chur orm inniu.
Léiríonn an teideal An Uain Bheo, atá faoi chomaoin go mór ag ráiteas cáiliúil D.H.
Níl mórán den chaidreamh sona pósta le sonrú in An Uain Bheo.
I bhfírinne, is mac tíre in éadaí uain é Daidí na Nollag.
Ní foláir nó tá an uain cheart anois ann chun cur le reiligiúin an domhain.
Ní haon am amú é amú a dhéanamh ar an uain.
Agus tá súil agam nach scaoilfimid an uain tharainn.
Uain suain ón saol amuigh í.
Crobhingne: Tá an uain ramhar le comóradh.
Grasp the opportunity: breith ar an uain ar an urla; tapaigh an deis.
‘Bhí sé d’uain agat é a choscairt, a Sheáiní.
Nárbh shin an uain a scaoil sé léi a rún, a aislingí a chur i gcrích.
Ba bhreá léi an uain i ndiaidh phlúchtáil na traenach.
Ní raibh an uain fabhrach.
Ach ní raibh an uain fabhrach anois ach oiread.
Ansan, nuair a chiúnódh an uain, dh’fhanfadh an glór fós i do chluasa.
Bíogúlacht nó geáitsí docheansaithe an uain óig is cúis leis, creidim.
Ba í an uain dó siúd pléascadh anois.
‘San uain scanrúil seo tharla ann, is cosaint ar ghráin iad na ceathrúintí.
Tá an uain an-mheirbh.
Anois an uain bheo!
Thosnaigh siad ag siúl abbaile, ach bhí an uain millte ag focail Jason.
Tá peata uain an linbh sáinnithe gan tarrtháil, préacháin dhubha á ithe beo.
Ansin tá An Uain Bheo agus Caoin Tú Féin le Diarmaid Ó Súilleabháin againn.
Bhí an uain go haoibhinn agus bhí bóithrín slachtmhar cúng chun siúil agam.
Bhí scuaine ban agus fear lasmuigh ag feitheamh lena n-uain go minic.
Dúirt Conn liom gurab é seo m’uain chun mo dhán a aithris.
Sea, bhí brú mór daoine ina scuaine ag feitheamh lena n-uain teacht ar a mbagáiste.
Tá uain agam blaiseadh de mo spás féin anseo.
Bhí an uain go breá, an ghrian ag taitneamh agus cnapáin bhoga farraige.