#148366
Tar ar ais, a deir Mam, tar ar ais ar an bpointe boise!
Tar ar ais, a deir Mam, tar ar ais ar an bpointe boise!
Chuaigh Saoirse ar ais go dtí oifig Laoise, ar ais go dtí an ríomhaire.
Bhí sé tagtha ar ais nuair a tháinig Antaine ar ais.
Tá na toghranna dáilte ar an ais chothrománach, neart úsáid na Gaeilge ar an ais ingearach.
An chluas a chuir sé ar ais orm, bhí curtha ar ais bunoscionn.
Caithfidh tú dul ar ais agus ar ais.
Teacht ar ais Mhéabha a bhí i gceist nó Éiriú ar ais ar an tsaol?).
Chuir sé an chloch ar ais agus shleamhnaigh an leac ar ais ina háit.
Chuir sé an stopallán ar ais go cúramach agus chuir an flaigín ar ais sa mhála.
Seoladh ar ais go hÉirinn é, agus ar ais go dtí Inis Píc.
Ar ais, ar ais go dtí an caladh," a dúirt sí ag déanamh spóirt.
Ar ais i bPenn Station, tá na saighdiúirí armtha ar ais óna bpatról timpeall an stáisiúin.
Thógas an *Subway* ar ais go Penn Station agus an traein ar ais abhaile.
Chuirtí gach rud ar ais go Londain agus ar ais chugainn arís ina dhiaidh sin.
Léaráid 2: Scaipghram le β(w) ar an x-ais, dóchúlacht bhaineann ar an y-ais.
Bhain sé úsáid as aiseanna éagsúla ar nós; ais an leanúnachais, ais an deoraí agus ais an chinedhíothaithe, tá cruthanna saoithiúla ar na fuinneoga agus tá na hurláir ar leibhéil éagsúla.
Ar ais… ar ais… ar ais go dtí an zú.
An ceann is soiléire ná go bhfilleann formhór na bpaisinéirí ar ais abhaile ar ball (téann duine go dtí an oifig ar maidin agus ar ais abhaile tráthnóna, nó téann sé go Marbella ar feadh seachtaine agus filleann sé ar ais ina dhiaidh sin) ach ní fhilleann an chuid is mó den lasta ar ais.
Amharc ar na samplaí seo: Shéan Peadar an scéal, ach d’inis sé bréag – is abairt dhea–chumtha é ach is míchumtha atá an abairt chan Peadar an scéal, ach d’inis sé bréag, mar atá sé aisteach go séimeantach; baineann an inniúlacht mhoirfeolaíoch leis an dea–chumthacht a mhéad a fhreagraíonn an teanga do rialacha faoi thuiseal, uimhir, aimsir agus araile (seo is gnáthchiall don ghramadach sa Ghaeilge); agus ar deireadh, baineann an inniúlacht chomhréireach leis an gciall mar atá sna habairtí seo: thug mé an eochair ar ais di/thug mé ar ais di an eochair/thug mé an eochair di ar ais (b’fhéidir) ach níl ciall le leithéidí thug mé an ar ais di eochair/thug mé an ar eochair ais agus níl siad ceadaithe.
Ar ndóigh, bhí an scríbhneoireacht ar an leathanach bán san fhuinneog droim ar ais.
Bhí Éamonn ag déanamh muga caife dó féin nuair a tháinig sí ar ais.
Ní raibh an chéad amhrán ach tosaithe nuair a tháinig Aisling ar ais.
‘Tá mise ag dul ar ais go dtí an caifé,’ a dúirt Éamonn.
Nuair a tháinig Aisling ar ais, mhúch sí an ceol.
Faoin am sin, ba cheart go mbeadh sí ar ais.
Níorbh fhiú di dul ar ais go dtí a leaba, mar a rinne Péter.
An mhaidin Luain sin mhothaigh Rebekka mar a bheadh sí ar ais ar scoil.
Nóiméad eile, bhí sí ar ais.
‘Beidh mé ar ais i gceann nóiméid.’
Chuaigh sí ar ais go dtí an cuntar.
‘Tá ort dul ar ais?
Beidh mé ar ais gan mhoill.’
Tháinig sí ar ais le mála ollmhór cairéad ar a droim.
Bhí an áit bainte as a chéile, glanta, sciúrtha agus curtha ar ais acu.
Tar éis seachtaine i dteach a tuismitheoirí bhí Rebekka ar eitilt mhochmhaidine ar ais go hÉirinn.
Dhá nóiméad ina dhiaidh sin bhí sé ar ais.
Ar ais léi go dtí an doirteal.
‘Tá mé ar ais!’
Tháinig Naoise ar ais go gairid tar éis am lóin.
Chaith siad na málaí ar fad ar ais sa bhosca cartúis.
Féachaim siar ar ais an treo ar tháinig mé.
Táim ar ais an an mbóthar.
Tar éis dom rois eascainí a scaoileadh, fillim ar ais.
Mé ar ais i ndomhan an oilithrigh arís, afách.
An Camino roimh los Arcos Cuireann an caifé dubh láidir an bheocht ar ais ionam.
Siúlaim tamaillín thairsti sula gcasaim ar ais.
Siesta tógtha agus mé ar ais ar shráideanna an bhaile.
Mé ar ais i ndomhan gránna na mótarbhealach tormánach.
Scaoileadh an mac ar ais chun a thuismitheoirí.
An Spáinn ag iompú ar ais i dtreo na hEorpa.