#1220262
Dia an Luain = An Ghealach, Dia na Máirte = Mars, Dia an tSathairn = Satarn.
Dia an Luain = An Ghealach, Dia na Máirte = Mars, Dia an tSathairn = Satarn.
Dia dhuit, a Sheáin, Dia is Muire dhuit, a Mháire.
Dia dhuit, a stór, Dia dhuit a chroí, suas leat ar mo ghlúin, maith a’ buachaill.
Má tá Dia ann agus más Dia tuisceanach báúil é, buafaidh an Ghaillimh.
‘Buíochas le Dia’, ‘Dia is Muire dhuit’, ‘Dia leat’, agus an sampla is coitianta agus is mó a chuireann as dom (is do shlua líonmhar chomh maith braithim) ná ‘Dia dhuit’.
‘Cara le Dia’ nó ‘Dia linn’ nó rud eicínt mar sin.
Má castar duine ar bith ort, abair: ‘Dia dhuit’ nó ‘Go mbeannaí Dia dhuit’.
Dia le hadhradh nuair ba chuí, Dia eile fós nuair a d'athraigh an rialtas.
Mar sin, is léir gur ‘Dia Cogaidh’ a bhí i nDia Iosrael, Dia an Bhíobla.
Iar sin nuair a bhí Dia ciúnaithe ábhairín -chuir an Dia glórach fios ar Sheáinín Rua.
Thuig Dia gur mhaith é an solas ansin agus scar Dia an solas ón dorchadas.
Ach tá Dia láidir agus tá Dia linn.
Dia na ngeataí agus na ndoirse é Janus, dia gach tús agus deireadh.
Más Dia a bhí i gceist nach Dia Luain ba cheart a bheith ann?
Go bhfóire Dia orainn agus go maithe Dia do lucht a dhúnmharaithe.
Dia á réiteach, Dia á réiteach más suas an bealach ar fad go Bleá Cliath é.
Bím ag caint le Dia faoin troid mar is é Dia mo neart agus mo mhuinín.
Ar mhullach na pirimide bhí dhá teampall ann – ceann amháin do Huitzilopochtli, dia na cogaíochta, agus teampall eile tiomanta don dia Tlatoc, dia na báistí agus na talmhaíochta.
“Go mbeannaí Dia is Muire dhuit, go mbeannaí Dia is Muire dhuit, go mbeannaí Dia is Muire dhuit.”
Tá dia beag déanta againn den eolaíocht, ach dia gan daonnacht, dia atá ó smacht morálta daonna.
dia an chinn eilifinte, mac le Shiva agus Parvati, dia an áidh agus an rachmais, dia na gaoise is na dea-mhéine.
Shíl mise i gcónaí go raibh baint ag an focal Dé le Dia, is é sin Dia na nGrást, an Dia uile-chumhachtach nó Dia na nDéithe a chuir Íosa in aithne don chine dhaonna dhá mhíle bliain ó shin.
Tháinig mé ar chiall Diú nó Día a chiallaigh Lá a léirigh nárbh ionann Dia is dia ach ansin bhí Dia liostaithe mar an príomhfhocal ar coimdhe nó tiarna na Críostaíochta agus gur ginideach den fhocal Dia é Dé.
‘Dia ár réiteach!’ a bhéic an fear.
‘Dia ár sábháil.’
Dia á réiteach, bheadh a thuilleadh moille uirthi fós.
Buíochas le Dia, ní raibh an gearradh ró-dhomhain.
‘Dia ár réiteach,’ a dúirt sé.
‘Dia ár sábháil.’
Feabhas tagtha ar chúrsaí – gan Dia a mhallachtú.
Braithim chomh salach, smúrach, brocach, súicheach sin nach bhféadfadh Dia féin é a agairt orm.
An talamh a bhí faoi ghránbharraí treafa anseo, buíochas le Dia.
Go dtuga Dia suaimhneas síoraí dá hanam óg.
Go dtuga Dia suaimhneas síoraí dá hanam óg.
A Thiarna Dia.
Buíochas le Dia, táim ag mothú go breá fuinniúil.
Duine le Dia is ea an hospitalero – an t-aon duine atá fágtha sa sráidbhaile.
Provincia í a thógann a hainm ó Lú (Lugh nó Lugus), an dia Ceilteach.
Buíochas le Dia.
Go gcúití Dia an fhéile libh!
Buíochas le Dia, níor chuir na spuaiceanna isteach a bheag nó a mhór orm.
Buíochas le Dia.
‘Tá’s ag Dia go bhfaighidh sé a bheith aige, uaimse, lá de na laethanta.
'Buíochas le Dia.
– Go gcosnaí Dia thú, a Johannes, ón smál, ón dealg, ón [Herbraden] agus ón uile urchóid.
‘Go sábhála Dia sin, Thanielle.
Nár laga Dia thú.
‘Dia dhuit, Malcolm.
‘Go sábhála Dia sinn,’ a ghlaoigh sé amach os ard.
‘Buíochas le Dia go bhfuilimid go léir slán anois,’ ar sé go ciúin.