#499699
Thar n-ais ag codladh liom, ach codladh níor thit orm.
Thar n-ais ag codladh liom, ach codladh níor thit orm.
D’fhéadfadh cos leat a bheith ina codladh – codladh driúraic, gliúragáin, grifín a bheith inti.
Bhí Jeroen Jurjus agus a chuid 501s ag teacht idir í agus codladh na hoíche.
An oíche sin, sa leaba, léi féin, níor éirigh le Rebekka codladh.
Bhí sé a ceathair a chlog ar maidin ach ní raibh sí in ann codladh.
Thit sí ina codladh sa trucailín ar an mbealach chuig teach mhuintir One Arrow.
Dá mhéid a smaoinigh sí ar an gceist, ba léir nach bhfaighfeadh sí codladh ar bith.
Leaba bhreá chompordach, gan cór srannairí ag teacht idir mé agus codladh na hoíche.
Tá sé deacair go leor codladh na hoíche a fháil in ainneoin srannfach na ndaoine fásta.
Codladh suaimhneasach, sámh agam aréir in Albergue Acuario.
Luigh sí siar sa chaonach agus thit a codladh uirthi.
Ba chosúil gur ansin amháin a bhí cead acu codladh amuigh faoin aer.
Ní fhéadfadh sí a bheith sa leaba ina codladh fós.
Dúisíodh as a codladh í agus d’oscail a súile dalla.
– Codladh sámh a bhuachaillí, a deir Mam.
Tá Mam ina codladh sámh.
Cúl dubh uirthi, í ina codladh sámh.
Codladh duit féin tráthnóna.
Tá codladh ag teacht orm.
‘Collaíocht’ agus ‘codladh.’ ‘Nuair a bhíonn collaíocht ar siúl,’ ar sé, ‘ní bhíonn codladh ar siúl…’
‘As in leanann codladh collaíocht?’ arsa Seán.
Oíche mhaith agus codladh sámh.
Nó codladh sámhasach.
Codladh go headartha.
Bheadh codladh maith aige an lá dar gcionn.
Bhí sí leath ina codladh.
Rinne an codladh maitheas dó.
Bheadh sí féin ina codladh murach an ruaille buaille seo go léir.
Bhí orainn uile codladh ar an urlár: mo thriúr mac, m'fhear céile agus mé féin.
Inniu tá daoine ag codladh go headra.'
Bhí súil aige go bhféadfadh sé codladh ar an mbus.
Déan mar a dhéanaimse: dúiseacht, obair, ithe, ól, craiceann, codladh.
Tá Flor ina codladh.
Bhí an chuma uirthi go raibh sí ar tí titim ina codladh.
‘B’fhearr duitse codladh na hoíche a fháil.’
Bhí Bláthnaid ina luí ar a bolg agus í leath ina codladh.
Ó am go ham, thaitníodh sé le Marius codladh ar crochadh ón tsíleáil i bhfoirm ialtóige.
Agus an cinneadh sin déanta, thit a codladh uirthi.
Agus an cinneadh sin déanta, thit a codladh uirthi.
‘No ag iarraidh codladh, ag iarraidh Mamaí!’
Bhí an codladh i ndiaidh a thréigean.
Seasann sé ina thost idir codladh agus dúiseacht ag cuimilt na súl.
Bhain sé dúiseacht agus bhain sé codladh dínn.
Agus bíonn codladh grifín i mbarr na méireanna.
Codladh corrach taomach a bhí aige, lán de thromluithe scéiniúla.
Bhí codladh grifín ar an dá lámh anois.
Bhuail codladh grifín an dá chos a luaithe is a bhog sé iad.
Codladh.
Codladh.
Codladh arís.