#287157
Bainigí géim as an dinnéar!
Bainigí géim as an dinnéar!
géim fuitbál ('cluiche peile').
Go deimhin, más é beidh géim againn ar ball.
Dheamhan a bhfuil géim níos uaigní sa domhan seo!
géim bó/meilt bró/béic linbh.
N’fheadaraís ná gur póitseálaithe is máistrí géim a leithéidí san am céanna.
Is ionann “géim bó” agus “low of a cow”.
Lena chois sin, tá “géim bó seisce” aige ar “much cry and little wool”.
Bhí crainn agus géim sna foraoisí agus iascaireacht bhradáin.
A thonnsa thíos is aírde géim go hard,
Bhí coscairt tagtha ar an sneachta, is mórthimpeall orm bhí sileadh, is na crainn ag ticeáil mar chloig – géim na habhann in imigéin.
Chuir an gníomhaire Trench sa Neidín an ruaig ar dhaoine mar go raibh gadhar acu a lean coiníní, géim Lord Lansdowne, dar leis.
Bhí géim chráite á baint agam as an leac-oighir a bhí ag pléascadh faoi mo mheáchan.
In Albain agus Sasana dhéantaí na caora a bhrú agus an sú, a raibh blas spíosrach searbh air, a úsáid mar anlann le géim.
Bhí na Fulaní leis ag treorú a dtréada abhaile go socair ciúin gan géim bó ná sceamh gadhair le clos, ná focal ó éinne.
Is mó a géim ná í féin!” arsa Mamó le gaois.
Pian i mo chroí nuair a bhain buille crua léim agus géim fhaiteach as an ngamhain dubh s’againne.
Nach raibh sé le rá ag lucht staire tráth nach raibh géim bó le closint, tar éis léirscrios na Banraíona Eilíse, "ó Dhún Chaoin go Caiseal Mumhan".
Ach bhí an méid sin bia mara ann - oisrí agus diúlicíní, cuir i gcás - agus an méid sin géim sna foraoisí, nach raibh orthu bogadh.
Arís eile agus mé ag tuirsiú den saothar, tagaim ar ghliomach (go fánach) an drúth i scéal Chath Almhaine, cuir i gcás, ar teascadh an cloigeann de tar éis dó géim a ligean agus ar fhan ‘macalla a dhara géime súd san aer go ceann trí lá agus trí n-oíche i ndiaidh a dhícheannta’.
Agus is ansin a ghlan Baltasar a scornach arís, agus is ea a ráidh: ‘Bíodh nach gcraobhscaoilfear na hagrafa seo de réir dóchúlacht na praitinniúlachta, is féidir a aibhsiú go bhfuil an tráth seo insilte le heisileadh an ionchais nach féidir a thabhairt i ngrinneas ná a shuaithniú gan chointeampláid ar an gceireagma a athchóireofar as seicheamh smaointe gan artabháil ag rinnfheitheamh a bheadh éaguibhreannach le hortapracsacht.’ ‘N’fheadar,’ arsa buachaill an chnoic, ‘ach ní cuimhin liom rud ar bith mar sin á rá ag an aingeal.’ Lig an bhó géim aisti.
Ach, ar deireadh, carachtar lag go maith ba ea Mellors, an coimeádaí géim, agus ba dheacair aon bhá mhór a bheith agat leis an mbantiarna, fiú dá mbeadh bá agat le bantiarnaí roimhe sin.
Ach tá géim sa gcailleach i Sráid Mhaoilbhríde fós agus ó dhúisigh McHugh í, tá sé ina imní anois ar a lán nach mbeidh aon rogha ag Gaeilgeoirí líofa ach an siollabas T1(teanga dhúchais) agus an scrúdú a rachaidh leis a dhéanamh agus gan aon chreidiúint ná bónas a fháil as a ndúthracht ná a gcumas.
Cailleadh oiread daoine mar thoradh ar chogadh is ar ghorta le linn agus tar éis éirithe amach i nDeasumhain sa séú céad déag go ndúradh gur ar éigean a bhí géim bó nó guth treabhdóra le cloistint ó Dhún Chaoin go Caiseal Mumhan.
Agus níl siad líonmhar ach oiread, go háirithe ón uair a cuireadh tús le leagadh na gcoillte sa 17ú aois mar a chuireann an file anaithnid úd in iúl san amhrán Sean Ó Duibhir an Ghleanna: Anois tá an choill dá gearradh; Triallfaimid thar chaladh, Is a Sheáin Uí Dhuibhir an Ghleanna / Tá tú gan géim.