#255554
D’imigh na hiarmhéirí, d’imigh na nónta is na trátha, d’imigh an aimsir.
D’imigh na hiarmhéirí, d’imigh na nónta is na trátha, d’imigh an aimsir.
Imithe, imithe, imithe ar nós an tsneachta a bhí ann anuraidh.
‘Nuair a imíonn an séan, imíonn na cairde’ a deir an seanfhocal.
Imíonn an fhilíocht fosta; imíonn sí ar neamhchead duit.
Ina dhiaidh sin imeofar ar rothair timpeall Cheann Sléibhe isteach chun an Daingin arís.
D’imídís leo de rothlam trasna an mhóinéir.
‘Ní bheadh sé ceart ná cóir dá n-imeofá agus drochthuairim agat den Athair Maití.
Níl mé ag iarraidh go n-imeofá.
D’imínn cois cladaigh agus síos faoi íochtar ag éisteacht leis na toibreacha.
Nuair a d’imídís dhruideadh an cróntráth isteach ina ndiaidh.
Ní gach deireadh seachtaine a imínn ag rothaíocht.
Nuair a bhain siad an baile amach bhí na damhchairteacha imithe agus na soláthairtí imithe leo.
Imímis ar ais.'
‘Imímis linn,’ arsa Rónán os íseal.
D’imigh na míonna, d’imigh an bhliain.
Feictear dúinn, áfach, go n-imítear ó chiall sa leagan ‘Ospidéal agus tailte gan cead caite’.
Tá na hAirí imithe ach níl siad imithe!
Cén uair a d’imigh siad agus cén fáth ar imigh siad?
D’imigh na blianta, d’imigh an misneach.
D’imigh an sú láithreach.Ach d’imigh Alecs as radharc freisin.
Tá McKay imithe agus tá Robinson imithe.
Crobhingne: Tá Slobodan imithe uainn, pé áit a bhfuil sé imithe.
Sa dúiche ónar imigh na hUaisle d’imigh cuid de na logainmneacha ba dheise sa Ghaeilge.
Imímis.
‘Imímis’, a dúirt sé faoi dheireadh.
‘Imigh thart’ a d’impigh sé uirthi, ach níor imigh.
Bhí an t-ádh leis an teaghlach gur imigh siad nuair a d’imigh.
D’imigh sin agus d’imigh sí is ní fhaca í ní ba mhó.
‘Imímis,’ ar sé, ag sciobadh an chupáin uaidh is á thiomáint roimhe an doras amach.
Ellie imithe, Gealach imithe agus aon lá anois an áit seo.
D’imigh Ohio agus Florida le Trump; d’imigh an deisceart le Trump.
Fágtar an baile nó imítear ón mbaile.
“Imithe, gach rud imithe,” arsa sí arís is arís eile, os ard.
D’imigh an t-am agus d’imigh an scríbhneoir Meiriceánach go Londain.
Ó thaobh an phlota imítear ón scéal a bhfuil seantaithí ag go leor againn air.
Cé go bhfuil muid imithe céim ar chúl, tá muid imithe dhá chéim chun tosaigh.
Tá sé imithe; tá Willie bocht imithe.
D’imigh sé nuair a d’imigh an post.
Tógaim grianghraf agus imím liom.
Gabhaim buíochas arís leis agus imím liom.
Leagaim cloch do mo bhean chéile, Siobhán, ag bun na croise agus imím liom.
– Tá an Domhnach thart, imígí faoi na suíocháin!
D’imíomar linn an bóthar abhaile agus thrácht m’athair ar chúrsaí na feirme.
‘Imígí amach as seo!’ arsa Tina go giorraisc.
Go n-imí an sioc is an sneachta leo,’ a deir sé.
“An miste leat má imím anois?
“Imígí libh sa foc!
Imígí nó léimfidh mé!”
‘Dheas liom muirear óg a fheiscint ag éirí aníos sara n-imeoinn.
Imím liom go dtí mo bhord féin.