#385910
Tá gaol ag an bhfocal sin dram leis an bhfocal drachma, dála an scéil.
Tá gaol ag an bhfocal sin dram leis an bhfocal drachma, dála an scéil.
Tá an focal dram i nGaeilge na hÉireann fós, go mór mór sa Tuaisceart.
Oggus nak dtwigeann an dram sin kane fáw i ndawreereh err kuir mé dera le joantas na bhfwinnog oggus na ndoorshe?
For, dear reader, today’s occupant of this little corner of The Irish Times online was once in am dram and trod the boards at the Abbey.
The language has always been bullied by sod-faced University know-alls, who prattle about ‘correctness’ and ‘exactness’ or any other tab they think will justify their picturesque immunity from the hurly-burly of mart and dram-shop.
Bhí sé i ndiaidh tréimhse a chur isteach in otharlann agus ba mhór a bhrón nach raibh cead aige bheith síos liom chuig an óstán le haghaidh cúpla dram mar a dúirt sé.
One last question – should I bring my own popcorn?” Perhaps it was my dedication to the cause of experimental Czechoslovak metaphysical drama that brought me to the attention of the local am dram Gaeilgeoirí.
Níor dhein an taistealaí ach an dram fuiscí a bhí ar an mbord roimhe amach a ghreamú ina láimh, agus a ligean siar go ‘meanmach súgach lúfar cliste’ ina scóig, á mhaíomh nach stadfadh de bheith ag fliuchadh a bhéil, dá dhorcha an oíche.
Chuimhnigh mé láithreach ar an amhrán ar mhinic le Seán Ó Liatháin as Gaeltacht Chorcaí a bheith á chasadh: ‘Grá mo chroí mo chrúiscín, sláinte geal mo mhúirnín, Is cuma liom a cúilín dubh nó bán, Agus gheobham aríst an crúiscín is bíodh sé lán.’ Dá mba in Albain a bheinn agus go n-iarrfadh fear orm é a ligean isteach i dteach tábhairne seans gur dram fuisce a bheadh ar intinn aige a ól.
Féach ar an rann seo: ‘Is maith an t-ól,’ arsa an pótaire, Beireann sé spóirt d’fhear gan croí, Oineach don fhear atá crua, Ciall agus stuaim don mhnaoi, Misneach don fhear atá fann, Lena fhocal in am a rá; Ní miste dom stad de mo rann, Cuir chugam an dram sin anall.’ ‘Cúpla crúiscín a thógfas mo chroí,’ a dúirt mo chara liom.