#504467
Ach ní ar cheoltóirí an Iarthair amháin a chuaigh LSD i bhfeidhm.
Ach ní ar cheoltóirí an Iarthair amháin a chuaigh LSD i bhfeidhm.
Tá sé sin níos saoire ná trip LSD.
Faraor géar, chuir duine gan siamsa éigin an tuaiplis in iúl dóibh agus ní fhacthas riamh póstaeir ag iarraidh ar Náisiúnaithe na Sé Chontae a gcéad rogha a thabhairt do LSD.
Faraor géar, chuir duine gan siamsa éigin an tuaiplis in iúl dóibh agus ní fhacthas riamh póstaeir ag iarraidh ar Náisiúnaithe na Sé Chontae a gcéad rogha a thabhairt do LSD.
Faoin am seo freisin, bhí triúr de na Beatles tar éis LSD a thógáil agus bhí tionchar ag an ndruga forbartha comhfheasa seo ar a raibh á gcumadh acu.
Mheas daoine gur ar LSD a bhí sé ach níorbh ea ach bhí sé ar nós a bheith ar aistear sicideileach ar a shon san, pé ní a tharla dó.
Cérbh é an Caisideach seo a bhí mar ábhar tinfidh ag na Beats eile agus iad ag dul i mbun turgnaimh óil, gnéis, LSD agus drugaí eile.
“To make this mundane world sublime, Take half a gram of phanerothyme.” Sin comhairle an fhealsúnaí Aldous Huxley faoi LSD i litir chuig an síciatraí Humphry Osmond sa bhliain 1956.
Faoi dheireadh na 60í, bhí tionchar LSD le clos go soiléir ar cheol na linne, The Beatles, The Doors, Jimi Hendrix, The Rolling Stones agus The Velvet Underground faoi chomaoin ag an druga mar fhórsa cruthaitheach.
Léiríonn Ó Dúshláine gur fáisceadh saothar fhilí INNTI as zeitgeist a linne, as domhan a raibh ‘pórtar, LSD, drúis agus filíocht’ as láimh a chéile ann, agus dearbhaíonn sé san am céanna nach rud coimhthíoch ná aduain a bhí i bhfilíocht Ghaeilge a chumadh i gcomhthéacs cathrach na glúine nach n-aithneodh cupóg thar neantóg – ainneoin thuairimí a ngúrú, Seán Ó Tuama, faoin gceist seo.
Súil siar atá sa dán ‘Dochloíteacht’ ar na blianta Boihéamacha sin nuair a chuaigh pórtar, LSD, drúis agus filíocht as láimh a chéile, más fíor don véarsa deireanach, i gcruthúnas go raibh bítfhilí na Gaeilge i dtiúin lena gcomhghleacaithe domhanda ag an am:
Ó bhí McCartney go mór i gcoinne LSD a thógáil ag an am sin chum sé amhráin mheidhreacha choinbhinsiúnacha ar nós Good Day Sunshine agus gnáthábhar rómánsach ar nós Here There and Everywhere agus For No One.
Fáilte go domhan fantaisíochta Wayne Coyne, fear a mheasfá a bheith ag ithe LSD go dícheallach de lá is d’oíche ar mhaithe a chuid éisteoirí le bliain anuas, más fianaise fuaim is liricí sícideileacha Oczy Mlody.
Má tá fonn ort éalú isteach sa domhan úd níl amhráin mar ‘Always Sad’, ‘Facing Up To The Facts (“I hate my brother and he hates me / That’s the way it’s supposed to be”) agus ‘Get On Home’ (“I spent the night with a blow-up doll and some LSD) le sárú mar fhuaimrian.
Chuir an BBC cosc ar ‘Lucy in the Sky with Diamonds’ mar measadh gur ag tagairt don druga LSD a bhí sé, ach mhaígh Lennon go raibh an t-amhrán bunaithe ar phictiúr a tharraing a mhac Julian a bhí ceithre bliana d’aois.
An aeistéitic DIY, cúlra an fhíseáin déanta le scáileán glas agus Paint, giotaí as stoc-fhíseáin (agus brandáil Shutterstock orthu go bródúil fós) iad ar fad greamaithe le chéile i meascán mearaí mire LSD-úil.
D’fhreagair Osmond: “To fathom Hell or soar angelic, Just take a pinch of psychedelic.” Scaip an scéal faoi LSD go tapa le linn na seascaidí agus bhíodh leithéidí Timothy Leary ag plé go gníomhach leis an gceist.