#1100903
Seán a mheall Bardas Luimnigh chun na comharthaí sráide poiblí i Luimneach a chur sa dátheanga.
Seán a mheall Bardas Luimnigh chun na comharthaí sráide poiblí i Luimneach a chur sa dátheanga.
Níl an bardas á iarraidh, is léir.
Athraíodh sin nuair a thóg an Bardas ag an am eastát nua tithíochta, tithíocht phoiblí.
Bhí sé ag obair le Bardas Chorcaí tamallt mar oifigeach pleanála.
Tá os cionn 200 leasú ar reachtaíocht teanga Québec i 'mBille 96' agus is tríd an mbille seo a mbainfí an stádas dátheangach de 50 bardas in Québec - rud a d'fhágfadh nach mbeadh stádas oifigiúil ag an mBéarla ach in 39 den 89 bardas sa chúige.
Tá os cionn 200 leasú ar reachtaíocht teanga Québec i 'mBille 96' agus is tríd an mbille seo a mbainfí an stádas dátheangach de 50 bardas in Québec - rud a d'fhágfadh nach mbeadh stádas oifigiúil ag an mBéarla ach in 39 den 89 bardas sa chúige.
Mar gheall ar sin chuireadh Bardas na Cathrach cosc air ó am go chéile ach níor éirigh leo riamh é a chur faoi chois go hiomlán.
Chaith an comhlacht £10,000 air agus cuireadh iarratas ar iasacht £100,000 chuig Bardas Bhaile Átha Cliath chun amharclann a chóiriú le bialann agus beár agus áiseanna eile.
Ó thus na 1990idí bhí pleananna ag Bardas Átha Cliath athnuachan a dhéanamh ar cheantar Bharra an Teampaill.
Thart faoin am céanna, bhí an bardas ag iarraidh rátaí a ghearradh ar shealúchas Ghael-Linn san ardchathair.
Tá ceannródaíocht léirithe ag Bardas na Gaillimhe sa ghnó, agus tá an dea-shampla sin imithe i bhfeidhm ar áiteanna eile, Muineachán, Corcaigh agus Port Laoise san áireamh.
Cuireann an Bardas na liostaí pleanála go dtí an Coiste Logainmneacha, mar eolas, agus bíonn cruinniú ag an gCoiste uair sa mhí chun ainmneacha nua a mholadh.
Inniu, áfach, tá an teorainn idir limistéir Chomhairle Chontae na Gaillimhe agus an Bardas ag an gcúirt liathróid láimhe, an sean-bhall alley, díreach ar aghaidh shéipéal nua Bhearna.
Bhí sé chomh coitianta sin i Londain féin, tráth dá raibh, go raibh bardas na cathrach ar theann a ndíchill ag iarraidh teacht ar sheifteanna chun é a dhíbirt ar fad.
Ag tús 1900, bhí Bardas Bhaile Átha Cliath ag iarraidh ainmchláir na sráideanna a athrú agus moladh go nglacfaí an seans chun iad a chur suas i mBéarla agus i nGaeilge.
Chuir bailitheoirí ó chian is ó chóngar an-spéis sa taispeántas is déanaí aici in Iarsmalann na Cathrach, Baile Átha Cliath, taispeántas a bhí urraithe ag Bardas Átha Cliath.
Sa bhliain 1920 chuir Bardas Loch Garman ainmneacha náisiúnta ar roinnt de shráideanna an bhaile agus cuireadh Áit Uí Rathaile / O’Rahilly Place in ionad Áit Wellington / Wellington Place.
Ach bhí bua beag acu an tseachtain seo caite nuair a chuir Bardas Bhaile Átha Cliath comharthaí nua bóthair in airde.
Ainneoin an Chogaidh Mhóir agus Chogadh na Saoirse bhrúigh an bardas ar aghaidh le scéimeanna tithíochta i lár na cathrach agus ar an imeall.
Aisteach go leor, scor an rialtas an bardas i 1924 de bharr caimiléireachta maidir le tithíocht a cuireadh i leith roinnt comhairleoirí.
Sa leabhar spéisiúil seo luaitear cúiseanna éile, cúiseanna polaitíochta, a bheith taobh thiar den chinneadh a d'fhág an phríomhchathair gan bardas go dtí 1930.
Ainneoin an Chogaidh Mhóir agus Chogadh na Saoirse bhrúigh an bardas ar aghaidh le scéimeanna tithíochta i lár na cathrach agus ar an imeall.
Aisteach go leor, scor an rialtas an bardas i 1924 de bharr caimiléireachta maidir le tithíocht a cuireadh i leith roinnt comhairleoirí.
Sa leabhar spéisiúil seo luaitear cúiseanna éile, cúiseanna polaitíochta, a bheith taobh thiar den chinneadh a d'fhág an phríomhchathair gan bardas go dtí 1930.
Ainneoin an Chogaidh Mhóir agus Chogadh na Saoirse bhrúigh an bardas ar aghaidh le scéimeanna tithíochta i lár na cathrach agus ar an imeall.
Aisteach go leor, scor an rialtas an bardas i 1924 de bharr caimiléireachta maidir le tithíocht a cuireadh i leith roinnt comhairleoirí.
Sa leabhar spéisiúil seo luaitear cúiseanna éile, cúiseanna polaitíochta, a bheith taobh thiar den chinneadh a d'fhág an phríomhchathair gan bardas go dtí 1930.
Bhí sé fostaithe ag Bardas Bhaile Átha Cliath ar dtús agus ina dhiaidh sin ag Comhairle Contae Chiarraí agus ag Comhairle Contae Luimnigh.
Agus a cuid meánscolaíochta críochnaithe aici fuair sí post le Bardas Bhaile Átha Cliath agus ba ansiúd a chas Dóirín ar Éamonn Mac Murchú, as Eochaill, Co.
Rugadh Brian Friel, drámadóir, ar an Ómaigh, mac le Paddy Friel, múinteoir bunscoile agus ar ball comhairleoir le Bardas Dhoire agus Mary McLoone, máistreás poist ó na Gleanntaí, Co.
Idir an dá linn bhí Fear Ionaid an Rí, Bardas Bhaile Átha Cliath agus scaifte de thart ar 20,000 duine ag fanacht go foighdeach leis ag cé Dhún Laoghaire.
Tá díomá ar McKearney nár thug an Rialtas ó dheas agus Bardas Bhaile Átha Cliath aire mar ba cheart don chuid sin den Reilig.
‘Seo chugainn An Chéad Óráid le Bardas na Cathrach.’
Tháinig leigheas ar an scéal sin le déanaí nuair a chuir Bardas Átha Cliath scéim na rothar poiblí i bhfeidhm.
I ndiaidh na leathuaire sin gearrfaidh an bardas táille úsáide íseal ar an té a bhfuil an rothar amach faoi chíos aige nó aici.
Níor léir cé a bhí i gceannas, Bardas Alassio féin, b’fhéidir, nó fondúireacht a bhunaithe ó 1907 (agus é lag is gan fís a thuilleadh).
Tá arduithe ar na táillí seirbhíse molta ag Bardas na Gaillimhe don chathair sin, agus tá Comhairle Chontae an Chláir agus údaráis áitiúla eile ag obair ar scéimeanna eile.
Is le bardas an bhaile an naíonra, agus íocann na tuistí táillí de réir a n-ioncaim.
Ach ní raibh ádh ar bith air sin ach an oiread, agus an boggart fós ann, agus bhí an halla ina chíor thuathail nuair a díoladh é le Bardas Learphoill i 1900.
Tá na húlla is na horáistí geall le bheith díolta ar fad, na boscaí briste ina raibh siad scaipthe ar fud na sráide, málaí páipéir ag séideadh deiseal is tuathal i ngaoth bhog an tráthnóna, na mná móra ramhra ag cabaireacht le chéile faoi mar a d’éirigh leo an lá seo, madraí ag cogaint ar chnámha a caitheadh amach sa lána taobh thiar de shiopa an bhúistéara, an casán sleamhain le húlla is oráistí lofa a ndearnadh satailt orthu i gcaitheamh an lae, agus thíos ag bun na sráide seo chugainn an diabhal bocht a chuir an Bardas amach le cairt is le sluasaid leis an bpraiseach ar fad a ghlanadh suas.
Cuireann an Bardas litir ag an gCoiste ag glacadh leis an ainm, agus seoltar cóip den litir seo go dtí an tógálaí — anois tá cead aige úsáid a bhaint as an ainm i bhfógraíocht agus mar sin de.
Dá fheabhas é O’Connor, is ea ba mheasa an Bardas agus cuimhneamh ar leac a chrochadh ar thigh gur dhóbair go leagfadh a weight é. Bhíodar ar aon fhocal go raibh an tigh ag titim as a chéile.
The Black Madonna a thug Seamus féin ar an dealbh a bhí snasta go dubh ina chlós féin — chaolaigh an dubh faoin aimsir go gnáth-liath na haolchloiche nuair a ghlac an Bardas leis an mbronntanas ón gCoiste tacaíochta.
Ba bharrúil mar a bhí an bardas ag cur brú ar rialtas na Breataine chun maoiniú a dhéanamh ar thithíocht shaor toisc dhílseacht phobal Bhaile Átha Cliath don impireacht, fad a bhí saoirse agus neamhspleáchas na hÉireann á lorg ón impireacht chéanna le forneart agus le treallchogaíocht.
Ba bharrúil mar a bhí an bardas ag cur brú ar rialtas na Breataine chun maoiniú a dhéanamh ar thithíocht shaor toisc dhílseacht phobal Bhaile Átha Cliath don impireacht, fad a bhí saoirse agus neamhspleáchas na hÉireann á lorg ón impireacht chéanna le forneart agus le treallchogaíocht.
Ba bharrúil mar a bhí an bardas ag cur brú ar rialtas na Breataine chun maoiniú a dhéanamh ar thithíocht shaor toisc dhílseacht phobal Bhaile Átha Cliath don impireacht, fad a bhí saoirse agus neamhspleáchas na hÉireann á lorg ón impireacht chéanna le forneart agus le treallchogaíocht.
Lean sé air ag gabháil roimhe ar a luas féin; d’fhág an scoil gan aon ró-cháilíocht aige, fuair post gan dóchas i monarcha logánta agus phós — in aghaidh tola a mháthar — cailín beag ciúin as an monarcha chéanna, gur shocraigh siad síos i dteach a chuir an Bardas ar fáil dóibh tar éis dóibh an chéad deich mbliana dá saol pósta a chaitheamh i seomraí brocacha bréana sa chathair.
Ba é Bardas Luimnigh an chéad áit in Éirinn chun ‘house of industry’ a thógáil, agus tosaíodh ar na boicht agus fánaithe eile a bhaint de na sráideanna go brúidiúil ón mbliain 1774 ar aghaidh.
Ba é Bardas Luimnigh an chéad áit in Éirinn chun ‘house of industry’ a thógáil, agus tosaíodh ar na boicht agus fánaithe eile a bhaint de na sráideanna go brúidiúil ón mbliain 1774 ar aghaidh.