#127855
Chaithfeadh sé ceirt éigin a chasadh timpeall ar a lámh sula bhféadfadh sé breith air.
Chaithfeadh sé ceirt éigin a chasadh timpeall ar a lámh sula bhféadfadh sé breith air.
Chaithfeadh sé ceirt éigin a chasadh timpeall ar a lámh sula bhféadfadh sé breith air.
Faoin am gur bhaineas an stiúidió amach níor mhó ab fhiú mé ná ceirt fhliuch.
Thóg sí ceirt den bhord agus chaith isteach sa drisiúr é.
Chuimil sé ceirt dá bhaithis, dá éadan, dá mhuineál.
Ceirt casta timpeall uirthi ar eagla go dtollfadh a corr an póca.
I gcúl tarraiceáin a bhí an piostal, ceirt fillte air agus ciúnadóir lena ais.
Thriomaigh sí a lámha le ceirt soithí.
Ceirt Athmhúscailte!
An áiféis a bhaineann le Ceirt Athmhúscailte, go háirithe faoi chomhbhrú ag 36,000 troigh.
"Is geall le macalla ré eile chomh maith Ceirt Atmhúscailte.
Cad is ceirt nó bratóg ann?
Tá ceirt línéadaigh fillte timpeall ar an mbeart agus snaidhm air le ruóg.
Shín sí ar rud a bhí ar bharr an chofra: ceirt lineadaigh agus snaidhm uirthi.
Shuigh sé síos sa choirnéal agus ceirt soithí lán oighir ar a shúil aige.
‘Ní gá a bheith buíoch ach a bheith cúramach,’ ar seisean agus d’imigh sé ar fud an tí le ceirt, ag lascadh pictiúr, ornáidí, agus fuinneog.
D’airigh sí duine eicínt ag cuimilt ceirt fhliuch ar a héadan a thug faoiseamh beag di.
Seanirisí, paca cártaí, piollairí do thinneas cinn, craiceann oráiste seargtha i gcúinne amháin, ceirt ghlantacháin taobh leis, cúpla bosca folamh toitíní.
Phioc sé suas seanmhaide siúil a chonaic sé tite ar thaobh na sráide.Tharraing ceirt dá chuid éadaigh anuas ar a mhullach.
Gan aon fhocal aisti, ghlan sí an chréacht le ceirt chadáis bhán a bhí tumtha in alcól aici.
An chéad rud eile, chonaic sí a hathair ag teacht ina treo, tuáille nó ceirt nó rud éigin thart ar a bhéal agus an leanbh ina bhaclainn aige.
Ansin chaith sí súil ar a searbhónta agus rith an chailín óg anall chuici le ceirt chun a lámha a ghlanadh.
Beidh ceirt eigin ar an urlar ag an te ata glic leis an sneachta leachtach seo a shu.
Beidh ceirt eigin ar an urlar ag an te ata glic leis an sneachta leachtach seo a shu.
Bhí péire lámhainní aici agus ceirt agus fiú an dréimire a thug Ahmed leis an oíche roimhe sin.
Scaití, caithfidh tú a rá leat féin go bhfuil sách maith sách maith, nó bheifeá lá is oíche ag imeacht thart le ceirt, ag dustáil is ag cur scéin i ndamháin alla.
An amhlaidh nach féidir le scríbhneoir an gradam a fháil más ceirt ghioblach a dhéanann an foilsitheoir dá leabhar?
Dúirt buachaill amháin dá gcrochfadh fear singil ceirt ar an sceach agus rith timpeall na páirce taobh leis go mbeadh sé pósta taobh istigh de bhliain.
Beidh ceirt éigin ar an urlár ag an té atá glic leis an sneachta leachtach seo a shú.
Ní raibh a fhios aici cad é ba chóir a dhéanamh, mar sin chuir sí ceirt ar a méar a chlúdaigh an fáinne sa dóigh is nach bhfeicfeadh a hathair é.
Bhain sí an cluasán deis de m’athair—bhí pláta mór i lámh amháin aige, ceirt sa lámh eile.
Thóg sí ceirt den bhord agus chaith isteach sa drisiúr é. Thóg balcaisí éadaigh de dhroim na cathaoireach agus chaith uaithi iad suas sa seomra ina raibh an bheirt óga.
D’ardaíos an bhraillín, ach mar a dúirt an sáirsint ba thríd an tsúil a chuaigh rinn an chlaímh agus ní hamháin go raibh ceirt teann fáiscthe timpeall ar a cheann chun an fhuil a chosc ach bhí a aghaidh ataithe chomh mór is go mb’fhacthas dom nach bhféadfaí é a aithint.
Ní bhroicfeadh sé le huiscealacht seo na bhFrancach atá sásta bac a chur le ceirt ar an gcloigeann nó crois ar an mbráid ach ligean do na heaglaisí seo fás aníos as an ithir le smál a chur ar íor na spéire d’fhonn goilleamh ar aindiagaigh bhochta ag siúl na slí.
Tharraing siad ar leataobh í. Ba gheall le stopadh sloic le linn rása carranna é. Thóg Manon ceirt amach as a mála agus thosaigh ag
Déanann sí na línte is brónaí as an amhrán Liam Ó Raghallaigh a aithris de réir a chéile mar a bheadh saghas mantra dorcha ar ar tharla: Dá mba ceirt a bheadh sa dán, bheadh saibhreas na snáth inti: snáth dúchasach, agus snáth idirnáisiúnta, snáth nua-aimseartha agus ársa, agus dar ndóigh snáth ónár sinsear.
Deir grúpa saineolaithe sláinte sa tír seo nach bhfuil dóthain rialacha sláinteachais i bhfeidhm in ollmhargaí le scaipeadh an choróinvíris a chosc. Maíonn Gréasán Sláinte Dhomhanda na hÉireann cé go bhfuil cúrsaí sláinteachais feabhsaithe in ollmhargaí le roinnt laethanta go bhfuil cleachtais éagsúla i bhfeidhm ó áit go háit. De réir treoirlínte atá eisithe ag an eagraíocht, ba cheart do chustaiméirí earraí a bhaint den tseilf lena láimh is laige, íocaíocht gan tadhall a dhéanamh agus gan a lámha a leagan ar aon dromchla. Ba cheart do shiopadóirí freisin, a deir siad, earraí a chuimilt le ceirt ghlan nuair a théann siad abhaile. Molann na saineolaithe d'ollmhargaí chomh maith tralaithe, ciseáin agus na gléasanna airgid ag an scipéad a ghlanadh go rialta. Dúirt urlabhraí na heagraíochta Niall Roche gur féidir leis an gcoróinvíreas maireachtáil ar ábhar plaisteach agus ar chruach dhosmálta ar feadh suas le 72 uair a chloig agus ar chairtchlár ar feadh 24 uair. Ina fhianaise sin, a dúirt sé, ba cheart d'ollmhargaí na cleachtais atá i bhfeidhm in ionaid sláinte a thabhairt isteach iad féin, ar mhaithe le daoine leochaileacha go háirithe. Tá an leagan Gaeilge de leabhrán eolais Fheidhmeannacht na Seirbhíse Sláinte maidir le Covid-19 ar fáil anseo.