#277854
Is í an litir 'D' a úsáidtear do Bhaile Átha Cliath sa chód.
Is í an litir 'D' a úsáidtear do Bhaile Átha Cliath sa chód.
“Mioltóg” é Michael D., a scairt léirseoir mímhúinte amach i mBaile Átha Cliath le gairid.
Mura raibh a fhios a’d a mhalairt, déarfá gur spúnóg a bhí ann.
It’s not BOLD – it’s O-L-D” a dúirt duine amháin ar Twitter.
Complacht D a cuireadh go Gaillimh.
Ach níl ceann ar bith acu luaite ag D, a foilsíodh leathchéad bliain roimhe sin.
D ’ a t h r a i g h teideal ACS ó am go chéile.
Níos déanaí fós osclaíodh an caife, Trí D, a bhfuil rath air i gcónaí.
Rith sé liom gurbh ise an bhean, 'Delia D' a bhí mar Viola sa Twelfth Night.
Bhí cuid d’a lámh-sgríbhinn ar iasacht agam uair amháin.
“S C R Ú D A I T H E ar ndóigh,” arsa Marcas.
‘Is iontach an mac é Michael D,’ a chuimhnigh mé.
An bhfuil sé i gceist a’d a dhul chuig ócáid éicint, nó ag taisteal?
Bhínn ag rá liom féin, ‘Ní bheidh tú in ann Ph.D a dhéanamh’.
Thagair fear Ghlaschú go sonrach don ‘Tiarna D’ a raibh searbhónta uaidh don teach mór aige i Mullach Íde.
Is spreagadh iontach do na hÉireannaigh gur éirigh leo barr an tábla i ngrúpa D a bhaint amach.
Chuir D. A. Binchy ina éadan mar mhodh ceapadóireachta fosta i litir chuig Earnán de Blaghd maidir le scéim acadaimh an Chonartha i ndeireadh na 1920idí
Seo léargas nua dúinn ar staid fhírinneach na Gaeilge freisin, agus a phráinní atá sé clár réadúil taighde agus forbartha (R+D) a bhreacadh di, a thabharfaidh slán í tamall eile féin.
Sa tuarascáil Treo 2000 (1997) moladh aonad R+D a bhunú mar bhonn le beartas poiblí Gaeilge.
Agus cad deirimis faoin ‘d’ a fhuaimniú in ‘Wednesday’ nó an ‘th’ in ‘clothes’, ar coinbhinsiúin litrithe iad?
‘Ó, tá a ndóthain acu anois, go raibh míle maith a’d,’ a dúirt mé leis an bhfear atá trasna an bhóthair agus é ag dáileadh na milseán go fial flaithiúil.
D’fhág an tionchur Ghallda droch-bholadh ar chuid mhaith d’a bhfuil ceaptha sa tSeicis i gcaitheamh na 19adh aoise agus na 20adh aoise.
Cuireadh tús le múineadh na Gàidhlig sa bhliain 1891 agus ba é An tAthair D A MacAdam a mhúin an t-ábhar agus a d'eagraigh An Comunn Ceilteach.
P h l ó d a i g h daoine isteach ó dhúichí bochta ó dheisceart na Spáinne.
Tugaim ainm an scríobhaí is data na LS, líon na ndán (D) a thugann sé sa LS agus líon na ndán sin a luann sé fonn leo (F).
“Aontaíonn an tromlach gur chóir An Lilí D. a chur ar an mbád nua.”
Déarfainn nach bhféadfadh Michael D a bheith aon phioc níos sásta dá mba ag tabhairt an Seventh Annual Harri Holkeri Lecture a bhí sé.
Seans gur easpa vitimín D a bhí ann ó bheith istigh sa teach mórán le ceithre seachtaine.
Bíonn carr (10 D) na mná céile, an Motorhome féin, an Toyota IQ (10 D), a choinnítear ar an leantóir, agus a charr féin ann.
Anois, tá ábhar ar sábháil inniu i gCnuasach Bhéaloideas Éireann sa Choláiste Ollscoile, Baile Átha Cliath (Bosca Cartlainne 43, fillteáin A-D) a bhfuil an formhór mór i bpeannaireacht Phádraig Uí Laoghaire.
Tá sé ráite ag grúpa polaiteoirí gur chóir do dhaoine sa tír seo an t-ábhar cothaitheach Vitimín D a ghlacadh chun iad féin a chosaint ar Covid-19.
I lár an fichiú haois shíl Séamus Ó Duilearga (1873–1950), Osborn Ó hAimhirgín (1873–1950) agus D. A. Binchy (1900–1989) “nach raibh sé indéanta ábhair léinn a theagasc trí Ghaeilge” (Mac Giolla Ruaidh 1992, 9).
Cé go bhfuil sé amuigh ar an Súilleabhánach nach raibh sé róbháúil leis an Ghaeilge (féach Mac Aonghusa 1993: 184, 229), ba mhó ar fad an cáineadh a rinne an scoláire Gaeilge D. A. Binchy ar an acadamh a bhí á mholadh agus ar Chonradh na Gaeilge.
Bhí an claonadh láidir ‘d’ a rá mar ‘t’ (déan > téan) mar shampla, ‘g’ i chur áit ‘c’ nuair ‘sc’ a bheadh sna canúintí eile (scéal > sgéal) agus rinneadh ‘é’ > ‘í’ (Éamonn > Íomann/mé féin > mé hín), nós a bhí cóngarach do Ghaeilge na hAlban.
Má phléann tú aighneas pá ar bith le ceardchumannaí ar bith, cloisfidh tú caint sula i bhfad ar chomhaontú (a) nár comhlíonadh (b) nár réitigh fadhb éigin (c) atá riachtanach anois nó (d) a theastaíonn nuair a rachaidh an comhaontú reatha as feidhm.
Deir sé féin agus Prionsa na dTráchtairí, Micheál Ó Sé liom go mba é an ‘báide’ a bhí riamh i gceantar dúchais na beirte, cé go mb’fhéidir nuair a bheadh an scríobh á dhéanamh gur í an litir ‘r’ a chuirfí síos, ach gurbh é i gcónaí an ‘d’ a deirtí.
Agus cad é a bhí ar siúl ag an scríbhneoir seo ó thuaidh nuair ba chóir dó bheith ag caitheamh a chuid euro sa deisceart agus bheith ag tabhairt cluaise do chomhairle an Aire A i rg e a d a i s thuasluaite?
B’fhéidir gur chaith mé an iomarca ama ag gabháil don chéad scéal sin, ach ní hionann sin is a rá nár chuir mé suim ar bith sna scéalta b r e á t h a eile atá le fáil idir c l ú d a i g h an leabhair seo, nó bhain mé taitneamh agus toit as chuile cheann acu.
‘Is é an chaoi é, gur thug sí dearbhán dom agus bhí mé ag iarraidh ‘go raibh maith a’d’ a rá léi.’ Rith sé liom ansin go raibh mé théis pictiúr d’ingne na gcos a chur chuig mo dheirfiúr gan aon mhíniú breise a bheith curtha leis.
Is i ndiaidh h a thagann sé toisc gur cosúil a fhuaim le fuaim h, is dócha – cé nach gá go mbeadh éifeacht ar chosúlacht fuaime ar an ord aibítre i ngach teanga: sa ghnátháit idir b agus d a thagann ch sa Ghaeilge, mar a bheadh dhá charachtar faoi leith ann seachas déghraf.
Deirtear sa leabhar “Window and Mirrors” le John Bowman, go raibh sé soiléir – ón méid eolais r ú n d a a bhí bailithe aige - go raibh spiairí de chuid McQuaid ag obair in RTÉ.
Chuir Pádraig an colafan seo a leanas lena lámhscríbhinn: ‘Pattriag O Riaghalle alaimh agus go bhfuil eagalle oram gurab e an lorg dheirenach shaicfior [?] mo pheanna na d[…] a dTeach Callann […]’ (de Brún 1991, 88).
Chuaigh Naoise chun cainte le húinéir an stórais agus gheall an t-úinéir dó go mbeadh sé in ann an t-ainm, An Lilí D., a fháil greanta ar an mbád sin agus go mbeadh sé in ann an bád a thabhairt go Cuan na Long ansin.
Dálta an scéil, tá lúcháir orm gur éirigh le fear eile, Michael D., a bhfuil aithne agam air leis na blianta abhus anseo, a bhfuil suim aige ins an Ghaeilge aige chomh maith.
D’fhág bua na Rinne ar Raonaithe na Broice i rith na seachtaine go raibh dóthain déanta acu chun an dara háit i nGrúpa D a bhaint amach agus rachaidh siadsan ar aghaidh anois go dtí na babhtaí ceathrú ceannais.
Is i nuachtán Albanach a chuir ‘Lord D’ a fhógra: “Cook; housekeeper (firstrate), wanted immediately in nobleman’s establishment, under twenty miles from Dublin, hunt breakfasts, cricket luncheons etc etc, about four cow: Protestant”.
Meitheamh 1977 ‘C-A-N-D-I-S-T-A-T-I-O-N.’ ‘Candi Station.’ ‘D-A-V-I-D-S-O-U-L.’ ‘David Soul.
Más ea, shamhlófá uaireanta gur as a sheasamh a cumadh a chuid filíochta, agus is dócha gur bua ann féin an chosúlacht sin, cuid mhaith dá bhisiúlacht amhail na línte thíos — Tá clú agus cáil ar a dhán ‘When lilacs last in the dooryard bloom’d’, a chaoineadh ar Abraham Lincoln a feallmharaíodh sa bhliain 1865 go gairid tar éis gur atoghadh é ina Uachtarán ar Mheiriceá.
Sa Straitéis, ámh, nó sa dréachtcháipéis mar atá againn go fóill, moltar catagóir nua, catagóir D: Molaimid an ceathrú catagóir, catagóir D, a chur leis sin lasmuigh den Ghaeltacht, ar catagóir í a bheadh mar bhonn le tionscnaimh phleanála teanga spriocdhírithe chun pobail/líonraí teanga nua a fhorbairt.
An Sáirsint Maurice McCabe Bean ar a dtugtar Miss D, a rinne an chéad líomhain mí-úsáide gnéis in aghaidh an tSáirsint Maurice McCabe a bhí ag tabhairt fianaise inné.