#1213455
Más lag díolaíocht an Irish Times ó thuaidh, is laige díolaíocht an Independent.
Más lag díolaíocht an Irish Times ó thuaidh, is laige díolaíocht an Independent.
Agus ansin margaíocht, díolaíocht agus fógraíocht na hirise...
Luadh i dtosach nach raibh díolaíocht Gaelscéal sách ard.
Ní fhéadfadh aon duine, mar sin féin, an díolaíocht agus an chiorclaíocht íseal a chosaint.
Ón Irish Times go dtí an Irish Sun, tá díolaíocht ag titim.
Ní iontas ar bith mar sin go bhfuil díolaíocht na nuachtán faoi bhrú.
Bheadh cúrsaí sách dona dá mbeadh díolaíocht amháin i mbaol.
Bhí díolaíocht ag teacht chugainne i Maigh Nuad as na páipéir a cheartú.
Tuigtear dom go raibh os cionn leath den díolaíocht sin i nGaeltacht Chonamara, as féin.
Deirtear liom go bhfuil díolaíocht an dá iris an-íseal ar fad.
Go deimhin is dócha go gcuireann scéalta salacha den chineál sin go mór le díolaíocht nuachtán.
Díolaíocht ticéad ba bhun le 48% d'ioncam na heagraíochta in 2019.
Spéisiúil go leor, bhí méadú 300 tagtha ar an díolaíocht i mí Eanáir 2013 i gcomparáid le mí Eanáir na bliana seo caite, ceann de na míonna is deacra maidir le díolaíocht nuachtán Gaeilge, ach níor cuireadh é sin san áireamh ach an oiread.
An fhírinne choíche, tá daoine ann a chuireann cúrsaí agus seirbhísí teagaisc ar fáil ar líne gan dúil le díolaíocht.
Ba mhór an trua gur chuir scéalta den chineál sin go mór le díolaíocht nuachtán, dar leis.
Cúlchaint, neart pictiúr agus cásanna cúirte na trí bhunchloch ar ar tógadh an díolaíocht sin, dála an scéil – cosúil le haon pháipéar áitiúil maith in aon teanga.
Tá díolaíocht thart ar 1,200 cóip aige faoi láthair, ach tá fealsúnacht ‘Tuige nach…’ sa treis.
Maidir le cúrán de, is dócha go gcuirfeadh "Bog bréan den seanduine" le díolaíocht earra ar bith, agus d'oirfeadh "Folaíonn gá gráin" do phúdar cnis éigin.
Maidir le cúrán de, is dócha go gcuirfeadh "Bog bréan den seanduine" le díolaíocht earra ar bith, agus d'oirfeadh "Folaíonn gá gráin" do phúdar cnis éigin.
Ní shamhlóinn an díolaíocht a bheith ag cur isteach air nó níl fianaise sa leabhar go raibh suim mhór ar bith aige i gcruinniú na gcianóg.
An corrpháipéar, cosúil leis an Mail, gur féidir leo maíomh as díolaíocht bhreise, is léitheoirí a d’athraigh ó pháipéar eile atá i gceist den chuid is mó, seachas léitheoirí nua nuachtáin.
Bhíodh díolaíocht de 15,000 cóip ag an bpáipéirín beag sin — daoine a bhí ag iarraidh torthaí spóirt an lae.
Tá a lán postanna á dtairiscint, agus anuas air sin tá ábharaíocht mhór san díolaíocht éisc thar lear, rud a thuillfeadh mórchuid airgid eachtrannaigh don tír.
B’fhéidir gurbh é an t-úrscéal Gaeilge é ba mhó díolaíocht riamh ag an am; bhí sé chun tosaigh in Éirinn ar aon úrscéal Béarla.
Ciallaíonn díolaíocht inmheánach táirgí agus seirbhísí a dhíol ar an bhfón nó ar líne, modh díolaíochta atá in úsáid ag go leor comhlachtaí teicneolaíochta.
D’oibir sé go dian ar an díolaíocht sin go dtí go raibh 1500 ball sa mhí á mbailiú aige ar fud cheantar na nGlinnte.
Mhol an t-iarratas ó Gaelscéal go mbeadh díolaíocht 6,000 sa tseachtain ann taobh istigh de thrí bliana.
Tá sé de locht air nach bhfuil ann ach leathanach amháin: agus nach bhfuil an díolaíocht ó thuaidh ag an Irish Times mar a bhíodh lá den tsaol.
Díolaíocht shuarach a bhí na múinteoirí á fáil agus bhí orthu obair pháirtaimseartha a dhéanamh lena mbeatha a shaothrú.
Ní chuirfidh sin mórán imní ar lucht déanta ‘crocs’ – bhí díolaíocht os cionn €1 billiún acu gach bliain le sé bliana anuas agus 500 siopa acu ar fud an domhain.
Bhí am breá aige leis an pháipéar áitiúil i gCora Droma Rúisc ach bhí an díolaíocht i bhfad níb fhearr i mBaile Átha Cliath.
Cruthaíonn díolaíocht nuachtán áirithe go bhfuil margadh ollmhór ann do scéalta gnéis (“Naughty vicar’s naked romp”).
Ceist eile é díolaíocht leabhar Gaeilge le daoine a bhfuil líofacht Ghaeilge acu ach nár léigh leabhar Gaeilge ón lá ar fhág siad an scoil.
Ní faoin tuath is tréine atá an díolaíocht anois ach in Áth Luain, i mBaile Átha Cliath, i nGaillimh agus i gCorcaigh.
Leathchéad bliain ó shin bhí díolaíocht de bhreis ar 10,000 ag INNIU ar dheontas seachtainiúil de £265 (thart ar €5,000 in airgead an lae inniu).
Agus cé go bhfuil tábhacht mhór le díolaíocht ar líne agus é sin ag méadú gach bliain, fós féin is i siopaí a dhíoltar os cionn 75% d’earraí faisin.
Bhí díolaíocht mhór air seo sna scoileanna agus chuir sé seo go mór le teacht isteach an nuachtáin.
‘Madonna’s minge!’ a dúirt Hitchens leis féin arís agus arís eile “agus na seacht gcroíthe air” ag an “cúpla céad míle duine breise” a chuirfeadh na pictiúr le díolaíocht a nuachtáin an mhaidin dar gcionn.
“Cúlchaint, neart pictiúr agus cásanna cúirte na trí bhunchloch ar ar tógadh an díolaíocht sin, dála an scéil – cosúil le haon pháipéar áitiúil maith in aon teanga.” Go deimhin, ba mar gheall ar chás cúirte a tháinig deireadh le Amárach toisc gur rialaíodh go raibh dlíthe clúmhillte briste ag an bhfoireann eagarthóireachta ansin de bharr an cholúin ‘Cúlchaint’.
Bheadh díolaíocht mar an gcéanna tuillte ag an té a dhéanfadh an tseoid seo a ghiorrú: ‘Tá an-chuid iarainn i láthair i spionáiste.’ Fiú má bhí present in spinach ar intinn an scríbhneora, ní ceadmhach an abairt Ghaeilge a mhilleadh ag iarraidh freastal air.
Is iomaí áit sa domhan ar iompar Biseach soiscéal an Chnoic agus b’ábhar mórtais dhúinn i gcónaí go raibh poiblíocht agus díolaíocht na hirise in ann íoc as an bpriontáil agus nár ghá dhúinn a dhul i muinín deontais.
‘Mura gcuireann sé seo cúpla céad míle breise leis an díolaíocht ar maidin amárach, ní lá go maidin é.’ Bhí an láncheart aige, mar a tharlaíonn sé – cé nár mhiste a rá nár fhoilsíomar in eagrán na hÉireann iad!
Go deimhin tháinig borradh ar dhíolaíocht na hirise The Economist le linn an chraptha creidmheasa ag am a raibh pinginí gann agus díolaíocht ar leagan crua de na meáin chlóite ag dul bealach an gharraí.
Maithfidh sibh dom é, tá súil agam, nuair a deirim go bhfuil díolaíocht an Irish Daily Mail méadaithe 3.5 faoin gcéad le bliain anuas agus an Irish Mail on Sunday 2.6 faoin gcéad.
Nuair a cuireadh deireadh leis an nGaeilge mar ábhar riachtanach le haghaidh na hArdteistiméireachta um Shamhain 1974 agus nuair a tugadh ísliú céime di sa státseirbhís, ní hamháin gur laghdaíodh díolaíocht Inniu ach samhlaíodh dó go raibh cúl á thabhairt le haidhm na hAthbheochana.
Diomaite den díolaíocht bhí suim mhór ag Anraí in obair chultúrtha Gael Linn mar na ceirníní agus na scannáin agus chaith sé tréimhse ag eagrú an scannáin Mise Éire ar fud an chontae.
D’fhoghlaim sé tírghrá Walter Scott agus eile ag an iris Blackwood’s a chuir neart spáis ar fáil dó agus iad ag iarraidh díolaíocht a mhéadú in Éirinn agus pairtnéir a aimsiú sa Ríocht Aontaithe a bheadh frith-Chaitliceach agus in éadan neart rómhór na meánaicme tionsclaí Sasanaí.
Agus iad á bputháil féin oiread faoin díolaíocht (cóipeanna saor in aisce san áireamh mar dhíolaíocht, de dhealramh) go bhfuil sé ar 131,161, ‘almost the combined figure for the other two newspapers in the quality daily market’ (an Irish Times agus an (Cork) Examiner atá i gceist).
Ba i scioból a bhí i gceist aige an scoil a bheith agus bheadh socrú déanta go mbeadh Murdoch ag sealaíocht ar lóistín sna cúig theach agus díolaíocht bhliantúil a fháil dá réir.
Díoladh €68.18 in 2013 in aghaidh na gamhna agus is é pór bhó Chiarraí an t-aon ghamhain a bhfuil an díolaíocht seo ag gabháil di san am i láthair ach na gamhna a bheith cláraithe agus na coinníollacha comhlíonta.