#109553
Ní thugann an fáilteoir aird ar bith ar an riocht ina bhfuilim.
Ní thugann an fáilteoir aird ar bith ar an riocht ina bhfuilim.
‘Ní bheidh sé i bhfad,’ a dúirt an fáilteoir léi.
Dúirt an fáilteoir leis go raibh siad ag smaoineamh orthu.
‘Cinnte,’ arsa an fáilteoir.
Chas an fáilteoir mórthimpeall.
D’fhéach an fáilteoir thart timpeall an tseomra.
D’ardaigh an fáilteoir a cloigeann leis.
Chroith an fáilteoir a cloigeann.
D’ullmhaigh an fáilteoir na pasanna agus shín chucu iad.
‘Céard fútsa?’ arsa an fáilteoir le Dainéil.
Thug an fáilteoir pasanna cuairteora dóibh uile gan focal eile a rá.
Déantar amach go gciallaíonn briugu fáilteoir nó “hospitaller”.
D’imigh Aoife ón deasc díreach agus an fáilteoir ag tiontú ar ais ina treo.
Bhí an fáilteoir imithe as radharc.
Cúbann an fáilteoir uathu siar isteach i lúbra a hoifige.
Bheannaigh sé don fháilteoir agus bheannaigh an fáilteoir dó.
“’Bhfuil an tiomáint agat?” a dúirt an fáilteoir.
“Suigh leat ansin go gcuirfidh mé fios ar an saoiste,” a dúirt an fáilteoir.
“Deir an fáilteoir go bhfuil an tiomáint agat,” ar sé.
Ainm? arsa an fáilteoir.
A sé a chlog, arsa an fáilteoir.
Bainne, siúcra? arsa an fáilteoir.
Shuigh Màiri síos agus dimigh an fáilteoir léi leis an tae a dhéanamh.
Cé go mb’fhéidir go mbraithfeadh fáilteoir nach bhfuil sí leath chomh tábhachtach le hollamh coláiste nó le húdar, tá na trí phost in aice lena chéile ar an liosta: tá an fáilteoir ag #115, an t-ollamh ag #116, agus an t-údar ag #117.
Chas an fáilteoir chun na pasanna a bhí leagtha amach taobh thiar di a aimsiú do na buachaillí.
An bhfuil peataí agaibh go léir?’ Chrom an fáilteoir thar an deasc chun breathnú ar bhosca Ailfí.
‘Do chuid seilidí a rinne é sin?’ arsa an fáilteoir go hamhrasach agus í ag breithniú a chloiginn.
‘An bhfuil baint aige seo le Peatarama?’ arsa an fáilteoir agus í ag féachaint ó Dhainéil go hAilfí.
“Tá rud nach dtuigim ar an roghchlár thall anseo.” D’éirigh an fáilteoir go doicheallach agus d’imigh anonn chuig Sal.
Bhí nóta ag fáilteoir an óstáin dom ó fhear a deir liom go mbeimid in ár gcomhghleacaithe ar an dtionscadal seo.
Dúirt an fáilteoir go raibh Sinéad Huggaird cláraithe leo, ach nach raibh sí istigh ag an am.
Is ag an óstán galánta ansin, a chuireann sé aithne ar na hoileánaigh, ar an bhfoireann oibre, agus ina measc, an fáilteoir rí-álainn Rachel (Mila Kunis).
Droim an fhir a bhí le Caitlín agus Nóra nuair a shiúil siad isteach i dTeach Aíochta Cois Abhann, agus an fáilteoir ag síneadh na heochrach chuige.
‘An féidir liom cabhrú libh, a mhná?’ arsa an fáilteoir.
‘Ar thóir do chuid eochracha atá tú, a Louise?’ a d’fhiafraigh an fáilteoir di.
Duine contúirteach é, deirtear.’ ‘An mar sin é?’ arsa an fáilteoir go himníoch.
Gheall fáilteoir dó nach raibh gá ar bith le teilifís a chur sa seomra toisc nach raibh ach cainéal áitiúil amháin ar fáil!
Bhí an fáilteoir ag caint léi ar an ghuthán, agus í ag luascadh anonn is anall ina cathaoir, agus cuma uirthi go raibh sí dubh dóite de chúrsaí.
Fuair mé amach go gasta go raibh an fáilteoir a bhíodh ann de ghnáth ar shaoire tinnis mar go raibh taomanna driopáis ag teacht uirthi.
D'fhág sí an oifig ar leath i ndiaidh a dó le déanamh cinnte nach mbeadh sí mall don choinne, nó rósfadh an fáilteoir í dá mbeadh.
‘Which one of yiz is here for the groom?’ a d’fhiafraigh an fáilteoir, agus rinneamar gáire, toisc gur grooms a bhí iontu beirt.
Chuir an fáilteoir isteach san fheithealann mé, agus díreach im’ dhiaidh tháinig an cailín agus í ag gol.
Nuair a shroich sé an fáilteoir shín an bhileog chuici agus dúirt ina chanúint Geordie “What’s this all about, pet?
‘Gheobhaidh sé anocht é.’ ‘Óó, as ucht Dé ort agus stop den chaint gháirsiúil sin, a Nóra, agus ná náirigh muid os comhair an tsaoil.’ Bhreathnaigh Nóra ina timpeall agus dheamhan duine ná deoraí a bhí thart ach an fáilteoir, agus straois go cluasa air, agus an feairín beag tanaí a bhí ina shuí go smaointeach sa gcúinne, gan aird dá laghad aige ar céard a bhí ag tárlú thart air.
‘Bonjour’, ‘Buenos dias’, ‘Americano’, ‘Mexicano’, ‘Vous parlez Basque’ … é cneasbhuí, lom go leor, caipín baseball air, maide caol aige, gloiní gréine, paca gan ualach ar a dhroim, treabhsar gearr, géarchúiseach, béalscaoilte, saghas fáilteoir oifigiúil déanta aige de féin.
‘Tá tú ceart go leor,’ ar seisean, ‘níl cruóg ar bith ormsa.’ Chuaigh sí anonn go dtí an fáilteoir is í ag slíocadh cúpla glib fionnrua siar dá baithis allasach.
Ní raibh ach a tóin buailte ar an tsuíochán nuair a scairt an fáilteoir, "Sin tú, a Fiona." D'éirigh sí agus tharraing sí ar an staighre.
Is eisean fear an dorais, an fáilteoir, cúram a raibh sé an-dáiríre faoi sular thosaigh géarchéim ar bith, más buan mo chuimhne, is tá an chuma ar an scéal go bhfuil cur chuige míleata i bhfeidhm anois aige, ó tharla muid in aimsir chogaidh.
Shílfeá gur thug sise cineál drochshúil air, ach ansin arís cén chaoi a dtuigfeadh fáilteoir Iodálach nach mba faiseanta an rud é ag an am €2 a thabhairt ar bhuidéilín uisce in Ashington, Northumberland.