#720712
Bhí fáisceán dá gcuid féin acu i gColáiste Naomh Antaine faoin am seo.
Bhí fáisceán dá gcuid féin acu i gColáiste Naomh Antaine faoin am seo.
Luaitear ‘fáisceán na léirmheastóireachta’ i gceann de dhánta Uí Chearbhaill.
Thabharfainn an lá ag gabháil de, ag sciorradh ar a fáisceán, ligfinn don ubh cruabheiriú fiú.
Nuair a d’fhilleas air lá arna mhárach bhí tine lasta agus an fáisceán cló faoi lánseol, agus ní rav d’oyre ar an mbráthar beag déanta a bhí de shíor ag teanna is ag fáisce, agus ag ól as bolgán beorach le méid a chuid allais is saothair, ach Lon mac Líofa héin agus é ag gaivneacht don Fhiann in uaiv Chéis an Chorainn, ach gur oird is an inneoin a bhí aige siúd in áit fáisceán is clónna agus gurb iad airm na Féinne a bhí á múnlú aige in áit airm na hEaglaise.
Atá an fáisceán scaoilte uirthi, a d’fhógair Mathúin, agus a mhéar thanaí á síneadh i dtreo chapall an Chonchúraigh aige.
Bhraithfinn é mar chéir bhalsamach curtha le mo chneá, fáiscthe ina coinne ag fáisceán do ghabhála le linn duit do dhá láimh a chur i mo thimpeall.
Nuair a leaindeáil an ceannaí bhí cúpla giobal tarraingthe ag Siúnac uirthi fhéin, an sean-nós a bhí ann ag an am gan gad brollaigh ná fáisceán ach an srathrú Gaelach.
Chomh maith leis seo, bunaíodh fáisceán ag Coláiste Naomh Antaine ar Lobháin i míle sé chéad is a haon déag.
Atá an fáisceán scaoilte uirthi, a d’fhógair Mathúin, agus a mhéar thanaí á síneadh i dtreo chapall an Chonchúraigh aige.
Bhíos stoptha i lár na maidine, ag déanamh ar mheán lae, mo bhuataisí agus stocaí bainte díom ag iarraidh fáisceán a chur ar na cosa.
Cinnte, ní déarfar fút go ndearna tú rogha leadránach má phiocann tú an ceann seo – go deimhin leis an fáisceán tosaigh agus an gearradh íseal atá air, seans go dteastódh beagán misnigh uait lena chaitheamh.
500 bliain ó shin, nuair a bhí ár dtír féin scriosta ag cogaíocht, agus é ina chogadh fuar fós ar an Mór-Roinn, tháinig buíon filí agus sagart le chéile i bhfoirgneamh san Isiltír agus é d’aidhm acu fáisceán cló a ghléasadh agus airgead a bhailiú ó shaighdiúirí (a bhí chomh bocht leo féin) chun leabhair chráifeacha a fhoilsiú i nGaeilge.
Mo ghreidhn do shamhlaíocht a Athair, ach níl aon bhonn leis an uair seo.’ ‘Amach linn sa ghairdín, arsa an Duinníneach.’ Ní raibh ann ach clós, cró aoldaite don leithreas, seid le móin ann agus fáisceán éadaigh.
Earraí de gach saghas a bhí ar díol sa mhargadh oscailte sin agus is cuimhin liom gur bhraith mé ciontach ar bhealach tar éis dom barr a cheannach ar $3, mála ar $5 agus fáisceán gruaige le néamhainn bheaga bhídeacha ar 50c.
Ní bheidh d’iarmhairt air sa deireadh ach go mbeidh Breatain nua againn darb ainm Sasana, agus beidh na codanna eile ag snámh siar ó dheas agus cruinn díreach ó thuaidh agus go mbeidh fáisceán na teorann anseo á scaoileadh go brách.
Creideadh nach raibh ann ach eiriceacht oscailte ach mar sin féin, tugadh faoi deara “the innumerable smaller books which, unveiling their errors under the semblance of piety deceived with incredible facility the simple and the incautious” Thug Eilís (banríon na linne) cead fáisceán a bhunú i mBaile Átha Cliath sa bhliain míle cúig chéad seachtó a haon.
Turas eile ======= Turas iontach eile a rinne muid ná cuairt ar “*frantoio*”, a chiallaíonn fáisceán olóige, agus ansin ar sheanmhuileann ar iarsmalann bheag é anois.