#596675
“Stop an carr láithreach agus lig amach mé!”
“Stop an carr láithreach agus lig amach mé!”
“Ó, lig amach mé, duine éigin!” scread sé.
“Lig amach as an tromluí seo mé.
Lig amach mé, ar son Dé!
“Lig amach mé!” arsa Mamó.
Lig amach mé!
Lig amach mé!
Lig amach as an áit seo mé!
‘Lig amach mé!’ arsa an Duinníneach.
Ba é a athair a lig amach leath na feirme ansin do Roinn na Foraoiseachta.
‘Lig amach mé,’ a scread mé; agus arís, ‘Go beo.
Lig amach mé.’
Ba iad a lig amach ar an tsráid, ceart go leor.
Cé a lig amach í?
Tharraing Neasa anáil mhór isteach agus lig amach arís í go mall.
Tá a fhios acu go bhfuil Amelia anseo,’ a dúirt sé agus lig amach osna phianmhar.
Lig amach é.
‘Táim ag iarraidh ... lig amach ...’
“Stop an carr seo agus lig amach mé nó osclóidh mé an doras agus léimfidh mé amach!”
“Stop an carr láithreach agus lig amach mé, nó an bodhar atá tú?”
Lig amach mé agus ní bhacfaidh mé leis an inneall damanta sin arís!”
Lig amach as an ifreann seo me, duine éigin!’ ‘Tóg bog é, a dhuine uasail.
Ar thaobh na láimhe deise, beagnach as amharc air, bhí geata mór a lig amach, ba chosúil, ar an tsráid os comhair shéipéil Sain Bennin.
Má sceitear an scéal, bíonn a fhios acu ar an bpointe cé a lig amach é – agus sin deireadh leis an ‘socrú speisialta’ don té sin.
Chroith mé mo cheann, tharraingíos anáil isteach agus lig amach í go mall réidh leis an bhfrustrachas a scaoileadh, agus choinnigh mé orm.
Chroith mé mo cheann, tharraingíos anáil isteach agus lig amach í go mall réidh leis an bhfrustrachas a scaoileadh, agus choinnigh mé orm.
Éist leis an éan atá ag canadh i do chroí. Is é a cheol-sa a phreabann i do chuisle, agus a dhéanann pian ionat nuair nach ligtear amach é. Lig amach é, nó gheobhaidh an t-éan bás.
Bhíodh an t-airneáin agus an seanchas ar siúl go ndéarfadh duine éicint acu,‘Lig amach mé, a Mhary, tá an oíche caite.’ Rachadh Mary suas sa siopa agus agus bhídís ag dul suas sa siopa de réir a chéile ag ceannacht a gcuid earraí grósaerachta.
Chroch an t-athair Mac Giolla Coinnigh a lámh orainn nuair a chonaic sé ag teacht sinn, agus nuair a thánamar chomh fada leis d’íslíos den ghearrán agus lig amach ar an bhféar é. D’fhágas mo bheannacht ansin ag an leitionant, Uiliog Búrc, fear nach raibh chomh bainteach lena fhear gaoil, an caiptín, a mheasas.
Bhuail sí doras sheomra Fhinn agus lig amach osna nuair a chonaic sí é ina luí sa leaba ag éisteacht le ceol agus an chuma air go raibh sé caillte ina dhomhan beag féin.