#2072099
Ghabh Breathnach buíochas leis an chriú agus an cliar “iontach” a bhí páirteach i léiriú Foscadh.
Ghabh Breathnach buíochas leis an chriú agus an cliar “iontach” a bhí páirteach i léiriú Foscadh.
Is é Foscadh an chéad fhadscannán ag an stiúrthóir Seán Breathnach, arb as Leitir Mealláin dó.
An comhlacht Tua Films a léirigh Foscadh faoin scéim Cine4.
Ghabh Breathnach buíochas leis an chriú agus an cliar “iontach” a bhí páirteach i léiriú Foscadh.
Ansin téann na fir ar foscadh, ag fanacht leis an bpléasc, agus nuair a tuigeadh dóibh go mba loic a bhí ann, d’fhág siad an foscadh sin agus tháinig amach leis an bpúdar a chartadh, le lán eile a chur ina áit, agus ansin cloiseann muid an phléasc.
Bíonn an-deacracht againn bia a fháil agus bhí orainn dul ar foscadh san uaimh seo.’
Oíche a raibh sí féin ag iarraidh foscadh éigin a bhaint amach, oíche ar fliuchadh go craiceann í, ag éisteacht le beirt ghasúr ag bleadaracht go díchéillí faoi chúrsaí peile.
Chuaigh siad ar foscadh faoi chreig mhór, áit a dtagadh Maighread i gcónaí agus í ina cailín óg.
‘Gan foscadh ar domhain acu Dé Domhnaigh nó lá seachtain’, ach ag crúbadh i gceann a chéile le fuacht an bháis a sheachnadh.
Ógánaigh ar foscadh ón ngaoth ag falla ard binne ag imeacht de ruathair chúltorta ar ghluaisrothair, caincín an roth tosaigh in airde san aer.
Deir Met Éireann go bhféadfadh séideáin ghaoithe idir 130-150km/hr a bheith in áiteanna nach bhfuil foscadh ann ón 9pm anocht go meán lae amárach.
Nuair a d’éalaigh Austin Stack agus Piaras Béaslaí ó Phríosún Strangeways, Manchain, i bhfomhar na bliana 1919, fuar siadsan foscadh sa teach céanna.
Fiú agus é ar foscadh ón ngaoth ropanta ag binn Theach an Phiarsaigh níor éalaigh an Taoiseach ó cheisteanna faoi chruachás na Gréige.
Caithfidh sé scaradh lena dheartháir agus leis an tsaoirse a bhí aige agus é anois “ag siúl go tromchosach ar thóir foscadh na gcrann ard.
Ar an gcnoc eile, cuireadh na coillte agus na fochoillte agus an foscadh ar fad trí thine.
Maítear nach raibh baint ar bith ag an bhfear óg a fuair bás maidin Dé Domhnaigh le drugaí ach tá andúiligh i measc na ndaoine gan teach ná foscadh.
Maítear nach raibh baint ar bith ag an bhfear óg a fuair bás maidin Dé Domhnaigh le drugaí ach tá andúiligh i measc na ndaoine gan teach ná foscadh.
Ach, bhí a fhios ag Enda Kenny gur dóigh ná a mhalairt go n-imeodh tromlach láidir de na Neamhspleáigh uaidh dá bhfaighidís an foscadh sin.
Tá gaoth fhuar ag séideadh agus tá fonn orm dul ar foscadh siopa eischeadúnais atá gar do stad an bhus, ach níl cuma róshoicheallach ar fhuinneog bhriste an tsiopa.
Bíonn an aimsir an-te i Meicsiceo mar sin is áit dheas í chun do scíth a ligean agus foscadh a fháil ón ngrian.
“Bhí muid ag súil go mbeadh an-dúshlán romhainn dul trasna Bá Dhún na nGall, turas 50 ciliméadar gan foscadh.
Ní raibh foscadh ar bith ar an mbád ach cábán oscailte a bhí ag tabhairt beagán cosaint don rotha stiúrtha.
Nuair a d’fhág muid foscadh an oileáin bhí graithí dár ndícheall againn de bharr na bhfarraigí a bhí ag teacht isteach an sunda ón teiscinn mhór.
Nuair a d’fhág muid foscadh an oileáin bhí graithí dár ndícheall againn de bharr na bhfarraigí a bhí ag teacht isteach an sunda ón teiscinn mhór.
Ní chuirfeá an t-asal isteach ar foscadh ó dhoineann an gheimhridh sna cúpla síot corrugated iron a bhí caite le chéile mar thithe cónaithe ag an gcuid ab fhearr as acu.
Ach nuair a thug sé faoi deara go raibh go leor de na hainmhithe ag dul ar foscadh agus na héin ag eitilt leo as an áit, tháinig imní mór air.
Ach cá dtéann an ceol i bhfolach nó ar foscadh nuair a bhíonn an port seinnte, a d’fhiafraigh sí di féin.
Beag a cheapfadh go dteastódh foscadh ón aimsir ná teas ó Mhac an Diabhail, agus go háirithe ón bhfear caillte, a smaoinigh an fear sa gcúinne go himníoch .
“Feicim na cinnlínte anois: ‘Tugann ealaíontóir foscadh don snípéir’, nó ‘An t-ealaíontóir teibí agus an fear marbh ina bheo’.”
Rónta ag cur a gceann go scáfar os cionn uisce sul má thug siad foscadh na gcrompán orthu fhéin faoi dheifir.
Gan oideas leighis dá fheabhas ní ba tairbhí ná tréimhse a chaitheamh ar foscadh óna chuid dualgas.
Gan foscadh ó na clocha sneachta a bhíodh á dteilgean le soinneán gaoth aduaidh le linn mhí eanáir.
Gan goir aige scolb a chur ina nead nó go dtugadh fásach úr duilliúir foscadh agus folach dó.
Í ábalta púir a chur siar aisti agus duine a thabhairt go dtí foscadh na céibhe de rite reaite dá dtagadh air.
In aice leis bhí Teach Mór adhmaid agus neart coillte ar gach taobh de le foscadh a dhéanamh dó.
Bhí cuid den bhóthar nochtaithe gan fálta agus an ghaoth ag teacht i dtír díreach ón Aigeán Atlantach, muid gan foscadh uirthi.
Tá cáil ar fud an domhain ar Ghairdíní Achadh Mór ar chuir an chéad tiarna, William Scarlett, crainn ann le foscadh a thabhairt do lucht foghlaeireachta in 1884.
Bhí sé ina fhadhb le blianta, nach raibh foscadh leis an tseanché a thóg Bord na gCeantar Cúng 100 éigin bliain ó shin.
Beag a cheapfadh go dteastódh foscadh ón aimsir ná teas ó Mhac an Diabhail, agus go háirithe ón bhfear caillte, a smaoinigh an fear sa gcúinne go himníoch .
Gan mhoill, d’aimsigh sé áit a dhéanfadh caladh sábháilte, foscadh ann ó fharraigí arda do loingeas bád iascaireachta.
Bhí sé ag bailiú eolais faoin méid ama a thógfadh gach siúlóid acu, cé chomh géar agus a bhí fánaí na gcnoc is cá mbeadh foscadh le fáil ón mbáisteach.
Dhruid sí le bruach na faille go cúramach, cé go raibh foscadh ón ngaoth in áiteanna, idir na creaga a bhí scaipthe ar an talamh.
Bhí an áit dorcha faoin am seo agus bhí daoine taobh amuigh ag rith i ngach treo chun foscadh a fháil.
Agus ba iad na botháin bhuaile an foscadh oíche agus aimsire a bhíodh ag lucht an bhuailteachais.
Earrach mall ag teannadh linn go drogallach agus goimh sa ghaoth ó Chorrán Tuathail; corr-bhachlóg á nochtadh féin áit a mbíonn foscadh ón ngaoth is ón mbáisteach ar fáil.
Cé gur gan foscadh gan dídean sa Libia a bhíonn formhór na ndaoine seo, is gan eolas na hAraibise ar ndóigh, bíonn orthu obair a lorg a chuirfidh trasna na farraige iad.
Ar ndóigh, nuair a chleachtann duine cleasa an tsnámh-chuile-lá, i.e.: foscadh ón ghaoth, trí thuáille mhaithe agus eolas ar sruthanna, níl stró dá laghad ag baint leis an nós.
Nó an mbeidh siad mar Mhuire agus Iósaf dhá mhíle bliain ó shin, gan foscadh gan dídean, na doirse uilig dúnta rompu?
Ba é an dóigh chéanna le mórán dá seilbh é: chuaigh na gadhair ar foscadh faoi na carabháin; shín mada agus cú a gcnámha i mbéal gach pubaill.
Bhí an áit fíor-oiriúnach dóibh, iad leo féin ar an gciúnas, neart cimín acu agus foscadh ó gach síon, toisc ros-choill a bheith ar an talamh.