#185290
a scairteann máthair Wanderson.
a scairteann máthair Wanderson.
Shíl Colette, máthair Jacob, gurbh iontach an fear é, caoin agus cairdiúil, i gcónaí ag magadh.
Ní toisc gur máthair aonarach í, cé go bhfuil Lisín amhrasach faoi stádas na máithreacha aonair.
Colette, máthair Jacob.
Tá seanmháthair amháin aige -máthair a mháthar.
Glaonn sí ar an seanmháthair, máthair Lisín.
‘Cad eile a dhéanfadh máthair ar bith!’
Go deimhin ní dúirt sé tada nó gur ordaigh a máthair dó ‘ciall a chur inti’.
D’fhág máthair agus mac slán lena chéile agus mhúch Ailfí an clár.
‘Tá a fhios agat go bhfuil daoine ann nach dtaitníonn vaimpírí leo,’ arsa máthair Marius.
‘Tar abhaile linn go dtí an caisleán, a ialtóigín,’ a dúirt máthair Marius.
Bhí Sailí, máthair Reics ag dul thar bráid agus an comhrá seo ar siúl.
Tháinig máthair Róise amach ar ball.
Lean siad a máthair suas an gairdín.
Chuaigh sí féin agus a máthair amach á lorg.
‘Níl iontu ach maistíní gránna,’ arsa máthair Róise.
Bhí dinnéar deas réitithe ag máthair Róise ach ní íosfadh Reics dada.
Rinne máthair agus athair Róise gach iarracht é a mhealladh.
Bhí mála plaisteach ag máthair Róise.
Bhí mála scoile nua agus bosca lóin nua ceannaithe ag máthair Róise do Reics.
Chuaigh a máthair isteach sa bhaile mór.
Nuair a tháinig máthair Róise abhaile bhí an bhriogáid dóiteáin sa chlós.
‘Fan,’ arsa máthair Róise.
An tráthnóna sin, chuir Róise agus a máthair na madraí isteach sa charr.
D’fhan Róise agus a máthair taobh amuigh den doras ag caint leis an tréadlia.
Bhí Róise agus a máthair ag breathnú amach an fhuinneog.
Rug máthair Róise barróg ar a hiníon.
Chreid Mara i gcónaí gur i ndílleachtlann a d’fhás a máthair aníos.
‘Inis dom faoi do mháthair,’ arsa Mara lena máthair féin nuair a bhí Dorota imithe abhaile.
Shílfeá go raibh máthair a máthar beo go fóill.
‘Óna máthair féin, ar a lá breithe, agus í trí bliana déag d’aois.
Agus fuair sise óna máthair féin iad, is dócha.
Arbh óna máthair a fuair Mam na bábóga?
Agus ar óna máthair a fuair sí iad?
Ní raibh suim ar bith ag Marina ina máthair féin.
Ach ní raibh suim ag Maria ina máthair sise ach oiread.
Máthair mo
‘Bhí glao gutháin duit tráthnóna,’ arsa máthair Mhara an oíche sin.
Agus bhí fáinne speisialta ag máthair Mharitana.
Lig Maria osna bheag, ach sheas sí suas agus rinne sí pota tae dá máthair.
Nuair a bhí siad go léir imithe tráthnóna, chabhraigh Mara lena máthair na gréithe a ní.
Bhí aithne mhaith aige ar a máthair.
Ba i ngan fhios d’Alasdair agus dá máthair é sin.
Seanbhean as a’ Cheann a Tuath a raibh aithne mhaith ag máthair Mhaighread uirthi.
Bhain sé máthair agus bhain sé leanbh dínn.
Bhí an chlann ag maireachtáil leis an máthair.
Aoife is mó a thug aire dá máthair ar an láthair champála.
Ní raibh máthair Pheadair in ann cuairt a thabhairt air Dé Domhnaigh.
Chuaigh an ceathrar acu – máthair Pheadair, máthair Dhónaill, Peadar agus Dónall – isteach sa Daingean le haghaidh béile.
Máthair.