#603216
Bíonn leathuair an chloig caite agam ag gabháil do phúicíní léi.
Bíonn leathuair an chloig caite agam ag gabháil do phúicíní léi.
Bhí fir in aice láimhe, scairfeanna mar phúicíní orthu.
Tá ‘dáil druideanna’ ag faire na leanaí gáireacha faoina bpúicíní.
Tá díomuaine agus dalla phúicín an tsaoil ann.
Na hagóidithe GTMO seasta ar an tsráid agus púicíní ar a gceann srl.
Tuairiscítear gur thug ceathrar armtha a raibh púicíní orthu faoi Bhanc na hÉireann ansin.
Bhreac Ó Nualláin a shaothar liteartha agus iriseoireachta faoi chlúdach ainmneacha cleite, púicíní nó mascanna éagsúla.
Leag sé an taephota ar thráidire plaisteach agus chroch púicín tae dearg air.
Deis agam púicín a chur ar mo shúile.
Chuir siad púicín air.
Ach bhí a shúile dúnta ag Réamonn agus púicín ar a chéadfaí athuair.
An chasóg ina púicín ar a shúile, gan radharc aige roimhe nó ina dhiaidh.
Ansin d’imir siad “púicín” agus cluichí eile.
Bhí púicín ar lucht na Gaeilge féin.
Ní chuireann sé púicín ar éinne, óg nó sean, ach spreagann sé lucht dílse chun gnímh.
Bhain siad púicín an aineolais díobh agus chuir siad feabhas orthu féin i ngach slí.
Chuirtí púicín ar dhuine ionas nach n-aithneodh sé cá raibh sé.
An púicín a chuirfeá ar chapall.
An púicín a chuirfeá ar chapall.
Is é an púicín is mó atá orainn ná an púicín go bhfuil moráltacht na linne seo os cionn moráltacht na haimsire caite.
Nach minic cheana a cuireadh púicín orainn!
‘Bain an púicín de,’ arsa an chéad duine.
Is é an púicín a bhíonn muid a dhéanamh sa teach.
Téann an Bleachtaire Ó Cinnéide i ngleic leis agus baineann an púicín de.
D’éirigh leis an scian a bhaint de agus strac sé an púicín dá aghaidh.
Ach bhí míniú eile fós ar an gcodladh púicín, i.e.
Púicín: Sin cluiche a bhíonns ag gasúir.
Is cuimhin léi daoine á gcoinneáil ina bpríosúnaigh – idir bhrathadóirí agus lucht an tSaorstáit – sa scioból aimsir “Aimsir na bPúicíní”, le linn chogadh na saoirse.
Cuirtear éadach thart timpeall ar shúile duine agus bíonn an chuid eile ag rith timpeall agus ag bualadh buille ar an ‘bpúicín’ agus leantar mar sin nó go mbeireann an duine a mbíonn an púicín air ar dhuine, agus ansin cuirtear air sin an púicín.
Bíonn na gasúir eile ag rith uaidh agus an té a bheireann sé air, caithfidh seisean an púicín a chur air agus an cleas céanna a dhéanamh is a rinne an duine a raibh an púicín air roimhe sin.
Maíonn an t-údar go mba chóir don staraí a laghad muiníne agus is féidir a chur i dteoiric mar go gcuireann tóir na teoirice acadúla dall an phúicín air.
Shuigh sí gan cor a chur di ag stánadh roimpi, dreach doicheallach ar a haghaidh a bhí mar phúicín ag an ualach smididh a bhí plástráilte air.
Mhaígh Corbyn gur “26 leathanach de bhladar” a bhí sa cháipéis nua agus gurb ionann a bhfuil ann agus “Breatimeacht an phúicín”.
Níor thóg sé a shúil den pháipéar ar chor ar bith agus muide ag tuar go mbeadh púicíní á gcur orainn in aghaidh an bhalla ag an tráth seo.
Tá neart eolais nua ag Muiris Mac Conghail in Aghaidheanna Fidil agus Púicíní: Seoirse Mac Thomáis in Éirinn, 2009.
I mí Iúil anuraidh foilsíodh fístéip de scata daoine, suas le céad fear a raibh púicíní ar chuid acu, agus iad ag máirseáil chuig teach Gilmore ar an mbaile.
Beirt a raibh púicíní orthu a chuaigh isteach sa teach ósta agus bhagair ar chustaiméirí agus ar an bhfoireann oibre.
Cuireadh faoi raon modhanna diancheistiúcháin iad, modhanna céasta ina measc. I measc na modhanna seo, cuireadh púicíní orthu, cuireadh faoi strus iad, baineadh úsáid as torann bán, ceilleadh coladh, beatha agus uisce orthu agus tugadh bataráil dóibh faoi bhagairt bháis. Tógadh i héileacaptar iad go láthair faoi rún, aitheanta anois mar champa airm na Breataine Bhaile Uí Cheallaigh lasmuigh de Chathair Dhoire, cuireadh púicíní orthu agus crochadh amach as an ingearán iad - á rá leo go rabhadar ard sa spéir nuair go rabhadar, i bhfírinne gar don talamh. Níor cuireadh an dlí ar dhuine ar bith de bharr na n-uafás a d'fhulaing siad. Ghlac rialtas na hÉireann a gcéad chás cearta daonna in aghaidh na Breataine ar cheist an chiaptha seo i 1971.
Deirtear gur chaith triúr fear, a raibh púicíní orthu, goireas isteach doras cúil an veain sular thréig siad í.
Foilsíodh roinnt leabhar leis faoi na Blascaodaí chomh maith, ina measc beathaisnéis faoin scoláire Seoirse Mac Thomáis, Aghaidheanna Fidil Agus Púicíní, The Blaskets: A Kerry Island agus The Blaskets — People and Literature.
Amanna, baintear úsáid as drugaí, geimhle lámh agus cos agus púicíní le hiad a cheansú sula gcuirtear ar scairdeitleáin de chuid an CIA iad.
Agus iad ag siúl isteach i dtreo an bhainc, rith triúr fear a raibh púicíní orthu agus gunnaí ina lámha amach an doras.
Agus ní chuidíonn físeáin de dhaoine thart timpeall na Síne ag caitheamh púicíní ar a mbéal, agus bailte agus cathracha coinnithe faoi ghlas linn ach oiread.
Idir an dá linn, tá an Garda Síochána chun púicíní smugairlí a ordú leis na Gardaí a chosaint ó sheilí daoine a bhféadfadh an galar Cóivid-19 a bheith orthu.
Clúdach don aghaidh atá sna púicíní seo agus chuirfí iad ar dhaoine a bheadh á ngabhail ag Garda ionas nach mbeidís ábalta smugairlí a chaitheamh leis an nGarda sin.
Bainfidh an Garda Síochána leas as na púicíní seo go sealadach mar gur féidir an coróinvíreas a tholgadh ó bhraoiníní a scaiptear as an mbéal le casacht nó sraothartach.
Tá na púicíní smugairlí seo in úsáid sa tseirbhís príosún anseo in Éirinn agus ag póilíní eile ar fud an domhain.
Agus céard a déarfá leis Na Púicíní a chlúdaíonn, ní hamháin an béal agus an tsrón, ach na súile freisin?
Tháinig beirt fhear a raibh púicíní orthu isteach sa stáisiún peitril roimh a 10 a' chlog agus rinne siad bagairt ar an fhoireann oibre ann.
Bhris ceathrar fear, le púicíní agus uirlisí á n-iompar acu isteach sa teach i dtrátha 7.30.