#108813
Is aisteach neamhshaolta an rud é ach tá stuabhealach de spéir ghlan idir mé agus Roncesvalles.
Is aisteach neamhshaolta an rud é ach tá stuabhealach de spéir ghlan idir mé agus Roncesvalles.
Spéir ghlan ghorm.
Spéir ghlan, réaltach os mo chionn.
Spéir ghlan os mo chionn.
Fágaim O Cebreiro ag leath i ndiaidh a sé faoi spéir ghlan, réaltógach.
Spéir ghlan oíche ghealaí seaca.
Chroch na soilse cliathán an Arc níos airde fós sa spéir ghlan.
Spéir ghlan oíche ghealaí seaca.
Faoin am a bhainim Villambistia amach, áfach, tá an ceo scaipthe agus spéir ghlan, ghorm os mo chionn.
Seacht gcinn do réiltíní suaithinseacha, le chéile in aon bhrosna amháin, agus iad le feiscint go soiléir i spéir ghlan na hoíche.
Ag deireadh an lae, ba chóir cuairt a thabhairt ar na foinsí teirmeacha agus scíth a thabhairt do do chuid matán nimhneach i linn cloiche faoi spéir ghlan na hoíche.
Thart ar 10in i lár an gheimhridh a bhí ann, agus bhí spéir ghlan ann, oíche sheaca.
Cén fáth nach mbeadh is a chosa fréamhaithe go domhain sa talamh aige, a imleacán sa spéir ghlan ghorm is a chloigeann thuas go hard sna clabhtaí ar neamh.
Sin an pasáiste a bhfuil an chuma air go bhfuil an tsíleáil ann briste thríd agus gur féidir spéir ghlan ghorm agus gile mhealltach a fheiceáil tríd an bpoll in airde.
B’aoibhinn an uain í, spéir ghlan ghorm in airde, na Comaraigh go buanseasmhach os mo chomhair agus Ceann Heilbhic soir uaim.
Nuair atá an spéir ghlan is féidir éirí na lán ré agus dul faoi na gréine a fheiscint ag an am céanna.
Seacht gcinn de réiltíní suaithinseacha, le chéile in aon bhrosna amháin, agus iad le feiscint go soiléir i spéir ghlan na hoíche.
Má bhí na réaltaí ag taitneamh mar dhiam aint i spéir ghlan, chiallaigh sin oíche chrua sheaca.
Bhreathnaigh mé an spéir ghlan ghorm mar a chonac éan creiche ar foluain go maorga, feannóg lena cochall liath ar tí ionsaí a dhéanamh air, agus ealta fáinleog lena cois.
Ní caisleáin a chonaic sé ann agus an spéir ghlan bhuíliath ar a chúla, ach fíor bheag dhubh.
Aoibh shoineanta ghnaíúil a fheicimse orthu ar maidin agus spéir ghlan os a gcionn in airde, comhartha soininne í seo gur lá breá atá i ndán dúinn faoi scáth na gCruach Dubh.
Le titim na hoíche amárach siocfaidh sé trom faoi spéir ghlan ach beidh corrphaiste ceo seaca anseo is ansiúd i gcónaí.
Cén fáth nach mbeadh is a chosa fréamhaithe go domhain in ithir na talún anois aige, a scáile os cionn na bhfarraigí móra is na machairí leathana, a imleacán sa spéir ghlan ghorm is a chloigeann crochta thuas go hard sna clabhtaí neimhe.
Bhí sí ina haonar ag rince, gan a fhios aici féin é, na rinceoirí eile druidte siar uaithi nó ina suí, lasair bheo rince ag gabháil stealladh uirthi ina colainn istigh, an cholainn ina namhaid aici agus ina dlúthchara araon arbh eol di gach cuas rúnda agus féith dheargtha riamh inti ó tháinig sí ar an saol agus ó chonaic sí an solas in airde uaithi, an spéir ghlan os cionn talún i nGort na Luachra....
Teastaíonn uaim ciúnas na hoíche a chlos iontu, na coiscéimeanna ag luí go héadrom ar thalamh fúthu, tríd an gcoill ar feadh chúig choiscéim, ag teacht amach as an gcoill, ag stad, ag féachaint ar an ngealach go hard sa spéir, gealach lán, spéir ghlan na hoíche, an féar bog faoi na boinn agus ansin deich gcéim eile faoi sholas ard na gealaí, bainne solais, solas bainniúil…déanfaimid cleachtadh ar dtús air gan péint.
Bhí slua mór de na teifigh gheala seo bailithe le chéile ag an aerphort, iad sceimhlithe as a mbeathaigh, is tnáite tugtha ón dteitheadh, an ghrian ag scalladh anuas ón spéir ghlan ghorm orthu is gan foscadh nó fothain acu agus iad ag fanacht le heitleán a thabharfadh abhaile iad.
‘Nár laga Dia do lámh,’ arsa Peadar, ‘Inseoidh mise scéal atá feiliúnach don oíche, scéal a bhfuil baint nach beag aige liom féin chomh maith!’ Thar oícheanta na bliana, Oíche Shamhna a bhí ann agus go díreach mar atá anocht bhí gealach lán i spéir ghlan réaltógach a thollfadh clár daraigh.
Ní thabharfadh réamhaisnéis na haimsire mórán dóchais do dhuine ach beifear ag súil go mór le spéir ghlan idir a naoi agus a deich a chlog anocht nuair a bheidh iontas nach bhfeictear ach go hannamh sa spéir, gealach fola.
“Tá an-cháil ar éin, míolta móra, deilfeanna agus liamháin ghréine an oileáin seo le fada, agus is acmhainn nádúrtha iontach eile atá againn anseo ar an oileán í spéir ghlan na hoíche,” a dúirt Shane O’Neill.
Mar fhocal scoir, sa leabhar Rann na Feirste agus ‘Máire’ ag cur síos ar an radharc álainn a chonaic Seán Mac Grianna nuair a tháinig sé go Rann na Feirste den chéad uair in 1736, luann sé na nithe a bheadh de dhíobháil ar dhuine le tairbhe a bhaint as a leithéid d’áilleacht – aimsir mhaith, spéir ghlan agus ‘.
An Taoiseach ag an bparáid i Nua Eabhrac SAM Dath glas ar an abhainn i Chicago i SAM Páistí gléasta in éide glas i gcathair Boston SAM Damhsóirí óga i Hong Kong Spéir ghlan i Phoenix, Arizona SAM, murab ionann agus anseo Foirgneamh maorga á lasadh féin suas i Bogota sa Cholóim Teachtaireacht na Féile Pádraig ón tSeapáin Teaghlach de bhunadh na hÉireann i gCaenada