#741975
Cúrsaí curaclaim: ábhar é nár théigh mo chroí leis riamh nó ó shin.
Cúrsaí curaclaim: ábhar é nár théigh mo chroí leis riamh nó ó shin.
Sula dtéimid níos faide caithfimid an náisiúnachas a shainmhíniú, is dócha.
‘Ach, a chairde, sula dtéimid níos faide, bímís soiléir faoi rud amháin.
Théigh na daoine leis.
Ach féach gur sheas an pobal leis, go ndeachadar in éadan an tsagairt agus an easpaig.
D’éiríodar go ndeachadar go dtí an léachtán céanna ag a raibh Lonán níos túisce.
Go Sasana agus go dtí an Fhrainc a théití ar saoire, anuas go tús an chogaidh.
Théigh seo mo chroí agus tháinig aoibh ar Pavarotti.
Las siad an tine agus théigh siad na ballaí go raibh siad i bhfógas do dearg.
Chuardaigh sé a chroí; níor théigh sé ná níor fhuaraigh.
Teastaíonn soiléiriú mar sin sula dtéimid níos faide.
Cá ndeachadar?
Bhain fuaim na tine oscailte cuid den chiúnas ón aer agus théigh sí an seomra.
Mhothaigh Marcas féar faoina chosa, shoilsigh an ghrian ina shúile agus théigh sí a chraiceann.
Théigh grian an tráthnóna a haghaidh, craiceann a guaillí, agus a lámha.
Ansin théití a luí.
Théigh sí an buidéal agus chuir lena craiceann ansin é le cinntiú nach scallfaí an babaí.
“Iompraímid braiteoirí cumhachtacha thart linn gach áit a dtéimid anois,” arsa Brian Suffoletto, an príomhthaighdeoir.
‘Ná téadh brí na bhfocal amú ort.
Bhí Dornan é féin os cionn a bhuille cé go gcuaigh a charachtar amach ón gcairt.
Mheasas go gcuaigh cúrsaí le fána ina dhiaidh sin.
Pointeáilte agus nádúrtha cé go gcuaigh cuid de na hagallaimh chun leadráin ar uairibh.
Téadh muid ar ais go dtí an áit ar thosaigh an chaint seo ar fad.
“Fuckáil leat, téadh tú féin ag rith.”
Téadh siadsan ag feadaíl dóibh fhéin!
Téadh thar fóir tuilleadh, adeirimse!
Cé gur mheasas go gcuaigh na canúintí ar bóiléagar ábhairín thugadar taispeántais thathagacha uathu arís.
‘Téadh Maine Milscothach ann,’ arsa an Dualtach.
‘Téadh tusa ar aghaidh.
Níorbh aon iontas dom go gcuaigh Ritchie sa tóir air le tabhairt faoin bpríomhról anseo.
Ní fheadar an é go gcuaigh RTÉ thar fóir nó nár dhein TG4 a dhóthain.
Ach ná tuig go gcuaigh gach ní réidh lem’ phlean i gcónaí.
Cuireadh na múrtha fáilte roimh Dev i Meiriceá gach áit dá gcuaigh sé.
An tan is oiriúnach dó, téadh dom iarraidhse in Ére.
Téadh neach éigin ar a cheann.
'Téadh an drúth i mo riochtsa,' arsa Ailill, 'agus coróin rí ar a cheann.
Níl aon lá ná téadh sí ar scoil na Muirí.
Roimhe seo, bhí roinnt easaontais faoi na cúiseanna a bhí le téadh domhanda.
Téimid trí Esquirotz, gráig nach fiú trácht uirthi.
Téimid beirt isteach san oifig thurasóireachta.
Is tríd an doras sin a théitear isteach nuair a bhíonn bliain naofa ann.
Téimid beirt isteach i mbeár seanaimseartha.
Dá bhfaighidís bás ar an toirt, théidís isteach díreach trí Gheataí na bhFlaitheas.
‘Ní théimid in áit ar bith suimiúil riamh!’
Nárbh fhearr go rachaimis i dteannta a chéile go dtí an Cigire?
Bheimis ag chur ár gcuid ama amú dá rachaimis ar a thóir siúd.
Teastaíonn uaim go rachfá go Biarritz na Fraince ar feadh cúpla lá.
‘Téigí níos faide siar.
Ar an Domhnach ba ghaire dá breithlá, théidís amach ar thuras lae.
‘Seo, téimis chun an cara sin s’agatsa, an dlíodóir, a fheiceáil.