#110334
Cúb na gcearc bán bhfuil cearc agus coileach bán.
Cúb na gcearc bán bhfuil cearc agus coileach bán.
‘Bhí blús bán agus sciorta bán uirthi,’ arsa Emma.
Blús bán air, nó blús a bhí bán lá den saol.
Donn le donn agus bán le bán an riail.
Táimid fós go hainnis An Farine Bán Ainnis, ainnis, ainnis Ainnis, ainnis, ainnis An Farine Bán
Ní bheidh aon phióga meacan bán againn agus cáil orainn as ár bpióga meacan bán.
‘Sea, bán, ana-chuid díobh bán.’
Ar an chéad dul síos, níl sé go hiomlán bán, ach buí agus bán.
Ar na dánta Sean-Ghaeilge i bhfoinse Reichenau, tá Messe ocus Pangur Bán (‘Mise agus Pangur Bán’) mar a labhraíonn an t-údar anaithnid go ceanúil ar a chat bán.
‘…síneann siad mé, cá bhfuilim a deirim, agus seo mé ag croitheadh mo chinn, ag iarraidh…táim ar mo ghlúine, tá fuil le mo shrón, tá na opiates ag magadh fúm ó imeall an chró, gach ceann díobh faoina hata féin mar atá ar Popeye Doyle in The French Connection, iad all lined up and ready to go, agus an mullán bán leis féin, an sliabh bán beannaithe holy mountain holy shit oiread mála plúir de, táim ag caint ar mhála man ceann de na málaí full bags sin – chomh teann le tóin a bhfuil do cheann ag rá le do lámh breith uirthi ón gcúl agus í ag siúl romhat – a bhíonn acu ar chúl diner do na pancóga, mála na málaí man, agus sínim mo lámh ’dtí an chruach chun lán mo dhoirn de a sciobadh, táim fós ar mo ghlúine, ach tá an glove trom-mheáchain orm, heavyduty, heavweight, agus ní féidir an púdar naofa a sciobadh, ná bac lán do dhoirn ach oiread de a ghreamódh de bharr do lúidín féin, gan an glove a bhaint agus tá an iall agam anois idir na fiacla agus táim ag stracadh le m’fhiacla, gotta get this glove off man, nó táim right off this planet, it’s bye bye Zabriskie, is tíogar mé agus tá an zebra cleaimpeáilte agam, grrrrrrrr, tá blas na fola i mo bhéal anois ó mo shrón agus i mo bhéal tíogair ón zebra agus I want more man, I gotta have my doggy yum-yums agus tagann séideán gaoithe as áit éigin, nó ligeann an slua liú – b’fhéidir gur uathu siúd é – agus iad ag rá don’t do that…c’mon Zabriskie get up offa your knees agus chím na focail féin ag éirí san aer mar atá ag Doonesbury ina strip, c’mon Zabriskie get up offa your knees nó beidh an babhta thart, agus scuabtar an mullán bán chun siúil, séideann sé san aer agus tá sé ina scamall bán ag imeacht os a gcionn, cropduster ag sceitheadh scamaill anuas, agus scaoilim mo ghreim ar cheathrú an zebra, agus éirím i mo sheasamh agus fuil ag sileadh liom, agus dírím mo dhá lámh san aer ag iarraidh breith ar an scamall bán, agus ardaíonn an slua liú eile, agus an scamall bán ag tuirlingt ar a gceannaithe siúd, agus NO WAY don’t blow away the holy mountain ag teacht as mo bhéal féin, ach ceapann an slua go bhfuilim ag ligean gártha an bhua, I nailed the sonofabitch nó I nailed the motherfucker good and dead to the canvas agus ní chloiseann éinne beo mé ach mé féin os cionn an tslua agus all the way Zabriskie all day a day at a time á rá ar chúis éigin acu siúd….
Caife bán, is dócha.
‘Bíodh caife bán dúbailte agat, mar sin,’ a dúirt an freastalaí.
Bhog Rebekka de leataobh rud beag agus chroch an fear an leathanach bán san fhuinneog.
Ar ndóigh, bhí an scríbhneoireacht ar an leathanach bán san fhuinneog droim ar ais.
Ach níorbh ealaíontóirí iad an dream a líon isteach talamh bán Flevoland.
‘Beidh caife bán agam, mar sin,’ a d’fhreagair Rebekka.
Rinne sí caife bán láidir di féin.
Bhí a haghaidh chomh bán le tuáille tae.
Ó am go chéile léim duine acu anuas, ag cur sprae bán go hard san aer.
Thit deora fola ó shrón Liam ar a gúna bán.
Dhá bhosca málaí siúcra (ceann le siúcra bán, ceann le siúcra donn.)
‘Lig dom mé féin a chur in aithne,’ a dúirt an bhean sa chóta bán.
Tar éis tamaillín las solas geal bán ag barr an ghutháin.
Ní cara mór dár gcuidne é an tAthair Mór Bán seo,’ a dúirt Arlene.
Chaith sí siar a raibh fágtha dá caife bán.
Tá a fhios agam go bhfuil mo chóta bán orm, ach tá mé críochnaithe don lá.
Bricfeasta breá blasta agam d’arán bán úr, uibheagán agus caifé mór dubh.
Suím ag bord plaisteach bán lasmuigh de bheár.
Béile breá d’arán úr bán, uibheagán agus Coca-Cola agam.
Fear é atá dubh agus bán ina thuairimí.
Tá an cosán bán ag síneadh amach romham go bun na spéire.
Arán bán, tortilla Española agus Coca-Cola agam.
Nach álainn ar fad na héiníní iad, iad dubh, dearg, órga agus bán.
Dearg, gorm agus bán na dathanna is suntasaí.
Ceann fada bán.
Bán ag cuaradh abhus.
Le ceol cláirsí agus amhráin, seo aníos an rí Ó Donnchú ar a each bán.
Bán a bhí a chulaith chatha ar fad, bhí cóta bán leathan anuas air óna ghuaillí – ach ar a chliabhrach bhí sais ghlas le feiceáil, an tsais sin a bhronn Melcha air.
Bhí sí gléasta in éadach bán agus fleasc ghlas ina gruaig.
Bhíodh gach bord faoi éadach glan bán nach bhfaighfeá fiú is smál amháin beag bídeach air.
Nuair a tháinig Nathy i láthair shín an fear cárta beag bán chuige.
Bhí a haghaidh bán báiteach seachas scata breicní gréine ar a leicne agus ar a srón.
An raibh mainéar mór bán ar a n-eolas?
Bhí sé éirithe maol agus bán roimh am.
Gúna geal bándearg agus bóna mór bán air.
Maidin Shathairn bíonn idir putóga dhubh agus bán againn don bhricfeasta.
Tá a dhorn chomh bán le sneachta ar an doras.
Tá dorn Dhálsútra ar an mblaincéad chomh bán le dorn a dheaide.
Ar chapall bán a bhíodh an prionsa.
É breá mór bán, cuma chostasach air.