#630975
Scaoileadh leo ach faoin am sin bhí na hóglaigh ag cúlú siar sna cnoic.
Scaoileadh leo ach faoin am sin bhí na hóglaigh ag cúlú siar sna cnoic.
Chreid ar a laghad roinnt de na hóglaigh go raibh siad faoi ionsaí.
Bhí na hóglaigh i láthair luíocháin agus iad ag fanacht le leoraí nár tháinig.
Níor gortaíodh duine ar bith de na hóglaigh.
Ba é Tom Dunleavy a bhí i gceannas ar na hóglaigh.
Bhí a fhios ag na hóglaigh cén ceantar a bhí le cuardach i ndeisceart an chontae.
D’fhoghlaim na hóglaigh an-tapa nach raibh na feachtais seo éifeachtach.
Tharraing na hóglaigh siar.
D’éirigh idir na hóglaigh agus buíon de na Cúntóirí agus roinnt saighdiúirí nuair nach ligfeadh na hóglaigh isteach sa halla iad gan airgead a íoc.
I dtosach báire, bhí drochmheas ag roinnt de na hóglaigh ar pholaiteoirí na Dála.
I dtosach báire, bhí drochmheas ag roinnt de na hóglaigh ar pholaiteoirí na Dála.
I mBéal Átha Ghártha caitheadh Jack McDonagh, ball de na hóglaigh.
I 1916 thug siopadóir crua-earraí i gCinn Mhara, Frederick J. Johnson, gránghunnaí do na hóglaigh.
Bhí saol an-chrua tar éis a bheith ag na hóglaigh le cúpla bliain roimhe sin.
Caitheadh an triúr eile freisin agus ghlac na hÓglaigh seilbh ar ghunnaí agus armlón.
D’éalaigh na hóglaigh uile.
Thraenáil sé leis na hÓglaigh.
Deirtear gur cuireadh na tithe trí thine in aon turas leis na hÓglaigh a chur amach.
Nó ar chreid na hóglaigh, a lean iad, go hiomlán iontu?
Neartaigh sé na hÓglaigh go mór sa gceantar.
I ngeall ar an mbaint a bhí aige leis na hÓglaigh, díbríodh as Ciarraí é.
Ar na hÓglaigh a ghníomhaigh i gCó.
Ghlac Francis páirt in Éirí Amach 1916, é ina bhall de na hÓglaigh i monarcha Jacob.
An chuid is mó de na hÓglaigh, timpeall 170,000 acu, chloígh siad le Redmond agus chuir ‘Na hÓglaigh Náisiúnta’ orthu féin.
Thóg na hÓglaigh Mrs Lindsay agus a tiománaí, Clarke a bhí air, sa dóigh is nach gcuirfí na hÓglaigh eile chun báis.
“Ní chreidim gurb iad na hÓglaigh a rinne é.
Thóg seo clampar iontach agus mhol Méara na Cathrach don phobal tacú leis na hÓglaigh.
Ach ní raibh na hÓglaigh sásta glacadh leis go raibh teachtaireacht an Phiarsaigh fíor.
Chuaigh muid le Mac Donncha agus duine de na hÓglaigh.
D’inis duine de na hÓglaigh dúinn go raibh slua sladaithe ag briseadh isteach san oifig.
Lena linn, rinne na hÓglaigh iad féin a bheathú le heallaí na ngrásaeirí.
Bhuaileamar isteach sa tigín inar theith na hóglaigh eile tar éis an luíocháin.
Sna laethanta tosaigh bhíodh méid áirithe eascairdis idir an tArm Cathartha agus na hÓglaigh.
Ba bheag tionchar a bhí acu ar na hÓglaigh.
an IRB agus na hÓglaigh a thug siad ar an saol.
B’uncail lena hathair duine de na hóglaigh, Páraic Ó Cualáin.
Dá dteipfeadh san orthu, leanfadh na hÓglaigh den troid ar son saoirse a dtíre ón mBreatain.
Ba náisiúntóir é, agus ainmníodh mar shéiplíneach é leis na hóglaigh.
Ba náisiúntóir é, agus ainmníodh mar shéiplíneach é leis na hóglaigh.
An oíche sin, rinne cathlán Inis Córthaidh de na hÓglaigh garda onóra don Phiarsach.
Is cinnte gur scaip na hÓglaigh úsáid an tSaxbhéarla i measc Gaeilgeoirí.
Tugadh cuid de na hairm go Scoil Éanna le dáileadh ar na hÓglaigh.
Bhí sé mar aidhm ag na Briotanaigh na hÓglaigh i lár na cathrach a thimpeallú.
D’éirigh leis na hÓglaigh éirí amach a thosú i gContae Loch Garman chomh maith.
Mháirseáil na hóglaigh siar go Reilig an Chnoic ón Spidéal ar Bhóthair Chois Fharraige.
Ba é Séamus Robinson a bhí i gceannas ar na hÓglaigh nuair a rinneadh an luíochán.
Níor thug siad fógra ar bith ach oiread agus mharaigh siad beirt de na hÓglaigh.
Chroch na hÓglaigh leo 100 piléar 303.
na hÓglaigh.
Rinne Páirtí Parlaiminteach na hÉireann é; scoilteadh na hÓglaigh; agus tháinig scoilt san IRB féin.