#1324217
A Chríost, bhaineas lán na scamhóg as na bolaithe, seachas allas na albergues.
A Chríost, bhaineas lán na scamhóg as na bolaithe, seachas allas na albergues.
Ní fhéadfainn radharcanna, fuaimeanna is bolaithe áite a shú isteach.
Is cosúil go súitear na bolaithe seo isteach i gcreatlach an tí, isteach ina chnámha féin.
Fuair sé a mboladh sula bhfaca sé iad, na deilfeanna.
An t-aer brothallach ar an mboladh.
Ní raibh orlach créafóige ann, ná uisce reatha, agus ná labhair ar an mboladh.
Chuimhnigh sí ar an mboladh a d’fhág sé ina dhiaidh.
Mhothaigh sé go raibh boladh a thuismitheoirí tríd an mboladh ar fad a bhí sa teach.
Bhain sé taitneamh as na dathanna agus as an mboladh a bhí sa séipéal.
Ba léir on mboladh a bhí uaidh go raibh cúpla buidéal beorach faoin bhfiacail aige.
Bhí sé an-te agus chuir an teas leis an mboladh láidir agus leis an gcallán.
Ní théadh Eibhlín isteach ann riamh mar gheall ar an mboladh.
Thaitnigh a mboladh úr riamh liom.
Ní théadh Eibhlín isteach ann riamh mar gheall ar an mboladh.
Ba é tuairim an chomhairleora, a dúradh, “nach raibh aon chontúirt ag baint leis an mboladh”.
Agus níor bhraith sé aon bholadh dinnéir ag teacht ón oigheann.
Tá ár leithéidí cosúil le luchóga – mura n-aithnímid do bholadh cuirimid an ruaig ort.
Níor lig an masc ar m’aghaidh aon bholadh tríd.
Chun go bhfaigheadh sé a bholadh.
D’fhan a bholadh sa gcisteanach.
An bhfuil aon bholadh níos deise ann ná boladh an fhéir nuaghearrtha?
D’fhan a bholadh sa gcisteanach.
Gan a dhath de bholadh an tseanóra ag gabháil le glaineacht an tseomra.
Bhain Aoife lán a polláirí de bholadh ón gcaife.
Fuair sí lán a cinn den bholadh.
Pollairí fonsacha séidte nach bhféadfadh a bheith an-éisealach faoi bholadh.
‘Is maith léi do bholadh.’
De réir a chéile, ghéill cumhracht na meala slí do bholadh sáile.
Bhí boladh ar dóigh abhus anseo aige leis an bholadh a chur faoi cheilt.
Smaoineamh ar dhath, ar bhlas agus ar an bholadh.
Gan aon bholadh cócaireachta san áit.
Gan aon bholadh sáile.
Gan aon bholadh sléibhe.
Gheibhim do bholadh cumhra i bPróváns Chorcaí, ag margadh na mbláth fiáin.
Ní raibh aon bholadh aisteach uaidh.
Nuair a chuimhním ar Nollaig m’óige anois is ar bholadh aoil is túisce a chuimhním.
Tá sé de ghnás acu fosta die Blume a thabhairt ar dhea-bholadh fíona.
Ní cosúil gur ag tagairt don bholadh a bhí sé.
Ní raibh aon bholadh ón ngás seo.
Níl agamsa anois de ach a bholadh agus a chuimhne.
An ormsa atá sé, nó an bhfuil rian de bholadh tobac ar an seaicéad seo?
Ní raibh Colm ná Duach sásta dul sa bhád le Beaglaoch mar gheall ar an bholadh.
Gan bhlas gan bholadh.
Idir an bholadh agus an ghal bímse leath-phlúchta.
Idir an bholadh agus an ghal bímse leath-phlúchta.
“Níl aon bholadh chomh dona le múisc stálaithe,” ar sise.
Cuirim faoi mo shrón é lena bholadh a fháil.
“Agus ní dhéanfaidh mé dearmad choíche den bholadh ach oiread.
Ach chuir Aedín cogar i gcluas Aoife faoin teach mór te leis an bholadh aisteach.
Thóg Conchúr lán a ghaosáin den bholadh isteach.