#137990
An uile is mór liom ’gus mo chloch bhua,
An uile is mór liom ’gus mo chloch bhua,
Tá goimh ’gus fuacht san oíche leis an ngaoth ag séideadh, Roibeard a rún.
An doras a dhúnadh ina diaidh, an solas a chur as, ’gus ligean don tine fadú?
Gus.
Chaill sí a gus agus chaill sí a gáire.
Amuigh sa gháirdín bhuail sé lena chara, Gus an Gráinneóg.
“Toby, a chara, cén scéal agat?” arsa Gus.
“Go bhfoire Dia orainn!” arsa Gus.
Shiúil Gus suas síos an gáirdín ar feadh tamaillín.
Suas síos an gáirdín arís le Gus.
“Péisteanna,” arsa Gus, “tá siad breá blasta.”
Suas síos an gáirdín le Gus arís eile.
“Féach ann,” arsa Gus, “bíonn rud éigin blasta i gcónaí ann.”
Suas síos an gáirdín arís le Gus agus é ag machnamh.
Suas síos an gáirdín arís le Gus agus é ag machnamh.
Bhí Gus ag fanacht leis.
D’fhéach Toby agus Gus ar a chéile agus phléasc siad amach ag gáire.
‘Gus go bhfaca sí buidéal folamh fuisce.
Tá foireann de 400 fostaí gus 100 oibrí deonach ag obair ann.
‘Gus is scim liom na fásanna.
‘Gus d’óltaí corrdheoch.
Cuid mhór cearc aici (idir ghnáthchearca is cearc bantaim), lachain, géabha ’gus turcaithe.
’Gus bhí beithígh aige (idir Angus is Hereford) is flít mór caorach.
’Gus chum sé ‘Amhrán an Phríosúin’ faoi sin.
Beathaisnéis is ea The Real Keane, 1992 le Gus Smyth agus Des Hickey.
Agus sin gan trácht ar Codladh an Maighisteara (A’ Grádh ‘gus a’ Ghruaim, 1929).
Bhainfí an gus asat, gan dabht!
Dhún sé a chuid súl gus d’anáil sé amach go mall.
Ach bhain an sliabh an gus aisti.
“Mo ghaol, mo ghrá, ’gus m’eaduil thú!
Tá na halfraitsí ar fad ar ais: Mike, Hector, Gus agus Nacho.
Cleachd tioramadair-gruaige agus fuirich gus an ath-latha airson seampù a chleachdadh.
Bhí Gus sna fichidí cheana féin.
Bhí Gus ag déanamh blaosc le gréin fé sholas téimh chun tosaigh.
Ba ghearr go raibh a sháith ite ag Gus agus tháinig fonn taistil air.
Gura fada buan é Gus!
gus a dtig, he was not welcome; mo ch.
Bhí gus sna ceoltóirí mar go raibh siad ag seinm na huirlise fíorthábhachtaí seo.
Iad d’aon ghuth ar son Brexit, ar a laghad gus anois.
Tugadh ceathrar chun na hotharlainne, beirt Ghardaí gus beirt a bhí sa charr eile.
Fear beag, ‘Daler boots’ géara gan iallacha á gcaitheamh aige, seaicéid mháistir scoile ‘gus croiméal beag.
‘gus chonaic sé ag déanamh capers í, ‘gus eagla air roimh an gcumhacht ‘gus níor chorraigh sé ós ag caitheamh waders é ‘gus ní la haghaidh siúl “sa drúcht” .
Greim bhog bharróige a fháil uirthi, a héadan luan laoich a chur lena éadansan, í a líochán lena theanga amhail máithreach a lao nuabheirthe; a lámha a chur ina folt fionn ’gus na pansies inti a chomhaireamh; priocanna dá béilin cruinn; a mamaí a chur chuige; a ceathrúintí a ligean lena mhása; fáisceadh, ’gus ligean don teannas scaoileadh ar nós an drochaeir bhréan as bolg a rothair thollta?
Deir an píolóta Meiriceánach Hank lena bhean Millie anseo, mar shampla, ‘A Mhillie, a chroí, is tú bun agus barr an scéil’ agus, nuair a fhiafraíonn Mille de, ‘Cé acu scéal?’, deir Hank: ‘An scéilín seo ’gainne, mhuis, mise ’gus tusa, ’gus eireaball na muice, cad eile?’ Baineann an nádúrthacht cainte sin le friotal an scéil leis.
Feumaidh sinn barrachd oidhirp a dhèanamh gus Gàidhlig a chleachdadh gu cumanta agus ‘s dòcha gum bi feum againn pàirt a ghabhail ann an còmhraidhean mi-chofhurtail uaireanan gus sin a dhèanamh.” (Cé go bhfuil sé ar fheabhas go bhfuil an Ghàidhlig i mbéal an phobail faoi láthair, níl ann ach cuid an-bheag den mhórphictiúr.
“’gus tá siad seo ann ‘gus tá siad seo ann ‘gus tá siad seo ann Le muid a chrá dar linn!” Testing one, testing two.
‘gus nach deacair ‘bheith cinnte de thada ‘gus tú I bhfad ó, ‘gus i ngar do do ghrá!
Tuigtear go raibh siad trí scór ciliméadar amach ó chósta na Libia gus gur thug siad 201 duine ar bord.
Com an ime úr óg, a smaoin sé, gona chlúdach álainn táthghlas, ’gus a lár glé-óir.
‘gus mná: ‘gus a gcome hither orm Ag déanamh ar an gceol!