#134142
'Nuachtán inné ag iarraidh rud éigin eadrainn-ne a áireamh.
'Nuachtán inné ag iarraidh rud éigin eadrainn-ne a áireamh.
La pauvreté ne m’ennuie pas
Que les lions même ne guérissent.
Do labhair treabhchaisí na dúiche sin ‘nár gcluasa-ne de shíor…
Je ne me crois pas embarqué pour une noce avec Jésus-Christ pour beaupére.
“B’in mo Gethsemane-ne an tráthnóna sin.
B’amhlaidh a bhí inár dtigh-ne an lá eile agus deireadh m’fhoighne caite.
Je ne suis pas Charlie.
Mar scríobh tú “Je ne suis pas” go mícheart.
Dane-on sheed ear-ockt mask-on marry a cur air gwee-ne.
Ta iarract i ne iarract deanta am.
Cúrsaí cultúir agus féiniúlachta a bhí ag dó ne geirbe ag an gCraoibhín san óráid úd.
Táid chun tosaigh ar fad ar ár nglúin-ne agus táimidne ar ár slí amach.
‘Ne me faites pas rire!
Ní machnamh in aon chor é ach ne plus ultra.
Ní machnamh in aon chor é ach ne plus ultra.
Mar sin féin is iad a chuireann an ne plus ultra i bhfeidhm.
Féadfaidh gach aon’ne bheith ag cur leis agus bheith ’ghá cheartughadh in aghaidh na seachtmhaine.
Cad atá againn-ne ná fuil ag na dreamanna eile sin?
Je ne pleus pas, tu ne pleus pas, mais il pleut, dá bhrí sin, tearmann na leapan ….
Chaith sé gur dheineas dreas codlata, mar gur thuirling an NE ina dhiaidh sin i Meiriceá.
Níl ionainn-ne ach spreasáin.
Bhíomar-ne, na páistí, ar bheagán Gaeilge freisin.
Ach tá cumann leabhar againn-ne sa Rinn ina mbailímid chun leabhair Ghaeilge a phlé.
Tart chun na córa is ea a bhí ag tiomáint ár bhfile-ne.
Déanadh gabháltas orainn-ne, agus dá réir sin, níor cheart go ndéanfaí gabháltas ar thíortha eile.
Ta iarracht i ne iarracht deanta am.
Níor chóir dúinn glacadh leis go bhfuil ár dteanga-ne ina ceap magaidh ag daoine.
Mar shampla, seachas ‘citoyen’ (saoránach) a scríobh, d’úsáidfí ‘citoyen.ne’ – agus ‘citoyen.ne.s’ a bheadh ann san uimhir iolra.
Mar a dúirt Édith Piaf, Non, je ne regrette rien!
Sin é ár dtaithí-ne, cibé.
‘Non, je ne regrette rien’, a bhí ar thionscadal Piaf.
Bhíodh raidhse cuideachta againne-ne
Thug an Direánach faoi dhán a scríobh ar stailc na nduganna i n Gaillimh ‘Ne’er a wing, ne’er a wet’ (an Béarla sa teideal agus sa chúrfá ag cur béim faoin réalachas sóisialta), agus cé déarfadh nach raibh sé chomh maith leis an mhaoithneachas frithuirbeach a ba mhinice aige.
Bhí sin go maith dúinne a bhí ag iarraidh áit a fháil ar na foirne inár mbliain-ne.
Na créatúir bhochta de bhaincéirí a d’ardaíomar-ne amach as umar na haimléise?), scata tithe a thógadar ar láimh ó fhorbróirí tithíochta agus lucht gnó atá gan tráithnín anois (mar dhea).
D’fheilfeadh an socrú sin don Eaglais Chaitliceach, a bhí ag cur an fhorógra Ne Temere i bhfeidhm, agus do phobal beag Protastúnach a bhí ag iarraidh uimhreacha a choinneáil suas.
An é Dlí an Stáit an “ne plus ultra” agus an ceadmhach don Stát dlí ar bith a achtú don phobal?
Féach mar shampla an sliocht seo asÓ Cadhlaigh (1940: 58): ‘Is minic a deirtear gurab ionann an fhuirm shaor seo againn-ne sa Ghaedhilg agus an Fhaoidh Chéasta úd an Bhéarla’.
Is é a chion sin ar a thalamh dhúchais a thógann ár gcroí-ne an fhad a bhímid ag léamh saothar a láimhe.
Agus nach ait go bhfuil dán dar teideal Je ne regrette rien tamall beag níos déanaí sa leabhar, ach, is dócha, gur cúrsaí eile ar fad atá i gceist sa dán sin.
Mar chuid de na hathruithe seo, usáidtear samhlaoidí i roinnt de ne ranna a bhfuil bríonna éagsúla bainteach leo.
Níor chuaigh sé thairis sin, ach lean ar aghaidh ag míniú dúinn faoina ndéanfadh an páirtí maidir leis na nithe go léir a bhí ina gcúis bhuairimh do phobal ár gceantair-ne.
Tugann an cumann, atá ag dul ó neart go neart, le fios dúinn-ne atá inár gcónaí anseo nach bhfuil aon chuma ar an scéal go bhfuil an Ghaeilge i gcontúirt.
Oidhe na hóighe, ’sea ciall ’gus nuair a bhítí ár múin-ne ar scoil, a mhalairt glan a bhíodh acu chughainn.
Sin fadhb leanúnach atá ag ár dteanga-ne leis na cianta; í teanntaithe istigh sa gheiteo Gaelach, ansan thall, gan aon bhaint aici le himpireacht chultúrtha an Bhéarla.
Ní gá dom a mhíniú duit, ó táir chomh heolgaiseach sin ar ár dtír, gur naimhdeas seachas cairdeas a léirigh do thír-se lenár dtír-ne formhór mór ár staire.
Níor chóir dúinn-ne, áfach, bheith inár dtost faoi na buntáistí (agus míbhuntáistí) a bhaineann le neamhspleáchas.
Orainn-ne mar Ghaeil Uladh is ar na húdaráis nó dream ar bith a bhfuil sé ar a gcumas an chéim seo ar gcúl a chosc a bhéas an náire.
‘Séamas an tAon thar aon neach Deir Peadar léannta linn-ne Beithir é bhéarfas bua Adeir Cléireach an chróshnua.