#305197
Cliabhán na rincí foirmeálta.
Cliabhán na rincí foirmeálta.
Cliabhán na gcomhráití foirmeálta.
Cliabhán na gceadal ceoil foirmeálta.
Ach ar an gcaoi chéanna, ní hionann cliabhán in Éirinn, san Ísiltír nó sna Stáit Aontaithe agus cliabhán i bPoblacht Dhaonlathach an Chongó, sa Nigéir nó i Sead.
Bhreathnaigh sí ar an bpáiste caoin ceansa a bhí te teolaí ina cliabhán beag.
Chonaic sí an cliabhán leis an mballa agus an páiste óg ina luí go socair.
“Níl ann ach cliabhán le haghaidh éisc, ach tá meáchan ann.
‘Cliabhán Chonradh na Gaeilge’ a tugadh air.
Tháinig Chico amach as an mbothóg agus cliabhán stáin ina lámha.
Chuir Chico an cliabhán síos in aice leis an teach gloine.
Ansin ceannaíonn siad cliabhán álainn don leanbh atá ag teacht.
Ansin ceannaíonn siad cliabhán álainn don leanbh atá ag teacht.
Tá cliabhán beag in aice le leaba Mhamaí.
Tá cliabhán beag in aice le leaba Mhamaí.
Cloisim ann an cliabhán á luascadh, an naíonán ar diúl.
Bhítí ag déanamh ciseog, ciseán, cliabh, agus cliabhán de shlata sailí san tseanaimsir.
Oibrí dícheallach eile é Alan Kelly a bhfuil neart déanta aige don cheantar sin, cliabhán an Lucht Oibre, agus tá aithne mhór iománaíochta ar Shéamus Healy.
‘Cliabhán an Chultúir’ atá lucht a eagraithe ag tabhairt air agus cloisfear ceol ó leithéidí Johnny Óg Connolly, Caoimhín Ó Fearghail agus Ciarán Ó Maonaigh, i measc scata eile.
úna bheag ag cur sianta cráite as íochtar a scámhóg nuair ab éigean dó í a leagan ar ais ina cliabhán.
Dá ndéanfaí an t-eolas atá ag muintir na hÉireann i gcoitinne faoin Iaráic a fhiosrú, seans go bhfaighfí an freagra ‘cliabhán na sibhialtachta’ agus, ón dream is sine, ‘tír na Bablóine’.
Ba iad na séipéil cliabhán na Breatnaise, an áit a léití na scrioptúir, an áit a ndéantaí cíoradh i nglan-Bhreatnais ar cheisteanna morálta na linne.
Is é Séipéal Modhach Bhaile an Gharráin cliabhán an Mhodhachais i Meiriceá agus an t-ainm Séipéal Modhach Embury agus Heck tugtha air i gcuimhne ar an mbeirt Phailitíneach iomráiteacha seo.
Gabhann timpeall ar cheantar Loch Turkana, cliabhán an chine dhaonna, "gar don spota ar tháinig Richard Leakey ar iarsmaí iontaiseacha ár sinsear".
Níor mhothúchán míthaitneamach a bhí ann: bhí sé mar a bheadh lámha dofheicthe á bogadh chun suain, cliabhán déanta acu as an bhfolcadán.
Mar shampla, tá Athbhreithniú Cúirte iarrtha i dtaobh an cheadúnais a thug an Bord Pleanála le fíoruisce a thabhairt as loch i Leitir Mealláin i gConamara lena úsáid i nglantachán cliabhán bradán.
I ráiteas ón ngrúpa Cuan na Gaillimhe in aghaidh Cliabhán Éisc, dúradh go bhfuil siad sásta go bhfuil Comhairle Contae na Gaillimhe ag cuimhniú diúltú don iarratas.
Ní bhfuair Iascach Intíre Éireann aon scéala ó fheilmeacha bradán go raibh aon iasc feilme éalaithe óna gcuid cliabhán.
Gan dul i muinín aon chruthúnas foirmiúil, d’fhéadfaí glacadh leis go raibh teacht ag na Teamplóirí ar lóistí na saortha oibre, cliabhán lóistí na saortha amhantracha, ar a dtugtar na máisiúin, le linn dóibh a bheith ag tógáil an iliomad caisleán, teampall agus áitreabh eile.
Rialaíodh go n-íocfadh an coláiste costais €4,000 freisin. Bhásaigh Frank McGrath, 58 bliain d'aois, i mí an Mhárta 2013 nuair a leag cliabhán ardaithe é.
Chuaigh sé anonn go dtí cliabhán duine acu agus chuir sé a mhéar ina bhéal ach is é a rinne an páiste a bhéal a dhrod agus barr na méire a bhaint d’Fhionn.
‘Ná bain leis a, a Mháirín,’ arsa Mam, agus í do mo leagadh síos ar chathaoir taobh leis an gcliabhán; ‘tá sé ina chodladh.’ Níor ghá di a rá mar ní bhogfainn méar leis an aisling úd a bhriseadh — an cliabhán cóirithe le brat bán, an bláthfhleasc de bhláthanna ar ghile sneachta haon oíche ag a bhun agus an meangadh meidhreach ar bhéal an linbh, ní fhéadfainn ach suí ag diúl an aoibhnis.
Tá ócáid ar leith déanta d'aithriseoireacht agus de chur i láthair na n-agallamh ag an bhFéile Náisiúnta Drámaíochta le tamall maith de bhlianta, agus aitheantas dá réir tugtha don fhoirm cheardaíochta agus ealaíne seo atá fáiscthe glan amach as cliabhán clasaiceach na litearthachta pobail.
Ní hann don Ghréig – cliabhán na hEorpa, mar dhea – in éamais turasóireacht na fealsúnachta, ailtireacht na drámaíochta, seanchas na staire, agus scoileanna saibhre graiméir i dtíortha ina raibh meas ar an oidhreacht chlasaiceach.
Is deacra léamh ar na cogaí cultúir ná ar na cogaí aicme mar is cogaí iad go minic a ghabhann siar go dtí an cliabhán, nó go dtí an mbroinn, nó siar go dtí pé síol a síltear.
‘Ná bain leis, a Mháirín,’ arsa Mam, agus í do mo leagadh síos ar chathaoir taobh leis an gcliabhán, ‘tá sé ina chodladh.’ Níor ghá di a rá, mar ní bhogfainn méar leis an aisling úd a bhriseadh: an cliabhán cóirithe le brat bán, an bláthfhleasc de bhláthanna ar ghile an tsneachta na haon oíche ag a bhun agus an meangadh meidhreach ar bhéal an linbh, ní fhéadfainn ach suí ag diúl an aoibhnis.
Is éard a rinne Lula an nóiméad a tugadh an t-ordú sin dó ná aghaidh a thabhairt ar fhoirgneamh Cheardchumann na nOibrithe Miotail in São Bernardo do Campo, cliabhán a shlí bheatha mar pholaiteoir.
Tá sé ráite ag an eagraíocht Cuan na Gaillimhe in aghaidh Cliabhán Éisc gur cheart na feirmeacha bradán a thabhairt as na cuanta sin agus iad a bheith mar chuid de chóras dúinte ar talamh le deis a thabhairt don bhradán fiáin maireachtáil.
I ráiteas, cháin an eagraíocht Cuan na Gaillimhe in aghaidh Cliabhán Éisc - Foras na Mara ag rá go bhfuil siad ag cur an dallamullóg ar chustaiméirí a bhíonn ag ceannach éisc mar nach bhfuil an t-iasc sláintiúil ná folláin de bharr go mbíonn an Foras ag moladh d'fheirmeacha bradán breis ceimicí a úsáid chun na míola a chur ar gcúl.
Caidé dá gcuirfinn prátaí isteach sa chothromóid, agus “Cliabhán na Cónaidhme” chomh maith – an dtabharfadh sin léargas ar bith duit?Bhuel – ag caint fá Oileán an Prionsa Éamonn/Éadbhard atá mé, nó Eilean a' Phrionnsa mar a deir na hAlbanaigh.
Is é ceantar Bukovina gona chaointailte róghlasa in abhantrach an Phruth an cliabhán inar tógadh Rose Ausländer: ‘Ceithre theanga, amhráin cheithre theanga, daoine a mhaireann ar scáth a chéile,’ arsa sí sa dán Bukowina III.
Alexis Tsipras Is í an Ghréig a thug an daonlathas dúinn, fadó, fadó, nuair ab í cliabhán shibhialtacht an Iarthair í – seachas tírín (banc)bhriste ar imeall na hEorpa.
Brahms ‘lullaby’, b’fhéidir, an ceann is cáiliúla ar domhan agus chuir an file Gaeilge focail leis: Luascann an mháthair an leanbh go deas réidh ina baclainn, nó bogann an cliabhán go rithimiúil, ar aithis thaithí broinne an linbh.
Caithfead a rá go raibh díomá orm féin, óir shíleas riamh go raibh draíocht ag baint leis na taisí sin a bhíodh á reic ar fud na hEorpa sna meánaoiseanna – na slisní sin den chrois naofa a líonfadh coill, pláta ón suipéar déanach, fáinne pósta na Maighdine Muire, an cliabhán a bhí i mBeithil, cleite de sciathán an Aingil Gabriel, spúnóg an linbh Íosa, deoir bheannaithe, dealg den choróin spíona, buidéal d’anáil ghéimneach na bó a bhí sa stábla, agus go deimhin corda imleacáin an tSlánaitheora féin… Nuair a bhuail Máirtín Lúitéir a chuid téiseanna isteach sa doras sin in Wittenberg tá 500 bliain ó shin ann níor déanadh aon iarracht ar an tairne lenar ceangladh iad a choimeád.
Dar leis go bhfuil tuigbheáil mhaith aige do na bronntanais Nollag is fearr a dhéanfadh leas daoine: Don Teachta Dála Neamhspleách, Tomaisín Ó Good Day, thabharfadh sé cliabhán cinn, ceann doscaoilte ar eagla go n-íosfadh sé ceann ar bith eile de na taibléidí sin a chuireann dallach dubh ar dhaoine.
Dá mbeinn ag duanaireacht go ciúin, Ag gabháil suantraí duit In ionad bheith ag canadh amhráin spraíúil In ard mo chinn is mo ghutha, D’aireoinn do chúlú uaim, Ar nós spideoigín i gcoinne barraí Cliabhán éan.