#1091881
D’fhreagair coileach agus coileach eile é.
D’fhreagair coileach agus coileach eile é.
I gCois Fharrraige ba gnách le bunadh na háite coileach a mharú – ‘coileach Mártan’ a dtugtaí air – mar mheas siad nach raibh éan ar bith ab onóraí le marú ná coileach.
Cúb na gcearc bán bhfuil cearc agus coileach bán.
Is annamh a chloisfeá coileach ag fógairt an lae in Éirinn sa lá atá inniu ann.
An mbíonn comórtas de shaghas éigin ann – comhrac coileach?
Amhail coileach ar charn aoiligh, is caithréimeach an mac é an glór i gcóitín!
Ghlaoigh coileach.
Chuala Iúdás an coileach ag glaoch den dara babhta.
An coileach fós ar garda i mbarr craoibhe.
Cor ná car ní dhearna an coileach bradach.
‘Coileach bán ar chearcaibh nó .le mná i mbaile,’ a deir seanfhocal Muimhneach amháin.
Ní raibh muscailte ar an mbaile ach coileach nó dhó.
Bhí an coileach fraoigh ag labhairt go láidir garbh ina leaba fraoigh.
‘Sin rud nach féidir liom a dhéanamh,’ arsa an coileach.
‘Mac na hOighe slán,’ arsa an coileach trí huaire de ghlór ard.
Nach gcloisim coileach ag glaoch?
Ná habair gur coileach sí é!
Go tobann chuala mé coileach, ag fógairt go raibh lá eile ar fáil.
Ba ghearr go raibh cór coileach ag glaoch.
Tá siad aonchéileach agus maireann cearc agus coileach le chéile i rith a saoil.
Lena chois, bheirtear coileach coille agus coileach feá ar an éan seo, de réir sampla an Bhéarla woodcock, is dócha.
Is beag nach mar a chéile ina dtoirt agus ina ndéanamh an coileach agus an chearc.
An chearc a bhíonn ar gor ach go gcuidíonn an coileach ó am go chéile.
I dtaca le cruth agus dath, níl difear ar bith idir an chearc agus an coileach.
Ghlaoigh an coileach arís.
Bhí mo chorp ag cur gothaí troda air féin – mar a dhéanfadh coileach a mbeadh coileach eile ag bagairt air.
Thabharfadh an Fhrainc coileach a bheadh ag fógairt an lae, fad is a bheidh laethanta againn.
‘Donncha an chaipín’ a thugtar ar an ‘stonechat’ más coileach é.
Ní féidir an coileach seo a bhualadh.”
Cáirseán aisteach ann mar a bheadh coileach a mbeadh triomacht air.
Coileach ar bith – a bhuíochas do pholasaí an rialtais gan post a athlíonadh.
Taobh amuigh, éiríonn toit ó na tithe ceann tuí agus glaonn coileach.
Bhí caoirigh ag méileach agus coileach ag glaoch.
Chuaigh na fuiseoga tríd an aer de rúid agus ghlaoigh coileach.
Ní raibh coileach ag scairteadh, ná ní raibh asal ag búireach.
‘Níorbh ea, ach coileach troda!’ a d’fhógair an ceathrú duine.
Agus mná áille nach gceannódh an t–ór, agus laoich ag damhsa leo ó mhoch go dubh fad lae is oíche go gairm coileach – tháinig siad uilig agus shuigh siad fán bhord.
Rugadh sa bhliain 1957 í, an dara duine is óige d’ochtar clainne ag Pádraig Ó hUallacháin, amhránaí as Coileach Eanach, deisceart Ard Mhaca, agus Eithne Devlin as Dún Dealgán.
Ansan tóg amach an coileach as an gcúib agus nigh cosa an choiligh agus cuir thar n-ais don chúib é nuair a bheidh na cosa triomaithe agat.
“Go dtí seo tá asal, turcaí, coileach agus dhá ghabhar againn ach beidh muid ag dul go feirm Eddie Dé hAoine.
Coileach péacóige é Mannix a mhaíonn gurb é féin Sirriam nua-ainmnithe Red Rock, ar a bhealach chun réalta suaitheantais na hoifige sin – agus na cumhachtaí a ghabhann leis – a shealbhú.
Ansin smaoinigh Peadar ar fhocail Íosa: “Sul má ghlaonn an coileach faoi dhó, beidh mé séanta faoi thrí agat.”
An chéirseach á sníomh fhéin go téisiúil nó gur mheall sí an coileach le teacht de ruathar amach as tom nó go ndearnadar a n-eadra collaíochta faoi dheifir.
Gan lá dár bhreac nach mbíodh an coileach ar garda ar bharr na sceiche gile ó bhíodh an Nollaig bheag caite.
Chosain an coileach a chearta go dúthrachtach mura mbeadh sé ina chaitheamh sceana gréasaí amach is amach.
Gan cuimhne ar bith aige go mbeadh a ghrá dubh ag ligean coileach strae i mbradaíl ar a droim taobh thiar dá dhroim fhéin.
Chuile sméideadh dá eireaball ag mealladh na céirsí nó go dtagadh an coileach de ruathar ina dhiaidh agus fiántas feirge ag tál as a ghob.
Ní troid mhór a chuir an coileach strae suas na chéad chúpla lá ach ba léir go raibh sé ag dul chun dánaíochta de réir a chéile.
An coileach strae tar éis troid ar ais anois mar a bheadh sé ag iarraidh a chumas a léiriú don chéirseach.
Ar an ochtú maidin leis an scarthánaigh i dtráthaibh an ama a scairteas an coileach, fuair Hannraoi bás.