#1858861
An cuachadh.
Scag na torthaí
Bailiúcháin
10 dtoradh in 10 ndoiciméad
#509453
“Agus muid ag cuachadh a chéile, tá muid beo agus ar ár suaimhneas san am i láthair in éineacht le duine eile a aithníonn gur daoine maithe muid,” ar sí.
#600981
Tiontaíodh an bosca caol leis na péarlaí ó dhearg go dubh, an leathar ag cuachadh isteach air féin leis an teas.
#786400
‘An gcuideodh duine agaibh liom an pionna seo a churi mo chuid gruaige?’ a fhiafraíonn Mairéad agusí ag cuachadh a folt catach.
#1709223
Bhí fear agus bean lena thaobh amhail is dá mbeidís ag coinneáil a chloiginn díreach nó ag cuachadh pilliúr faoi uachtar a dhroma nó faoina mhuineál.
#1987421
Tá le cur leis an méid sin pé cuachadh a dhéanann an foilsitheoir sa bhfógraíocht nó ar chúl chlúdach an leabhair féin.
#1123088
Tháinig an t-aos óg seo le chéile i lochta nó scioból le hÉamonn Mac Giolla Easpaig [a n-uncail] agus faoi threoir Eoghain Mhic Giolla Bhríde cuireadh tús leis an gcleachtadh den chéad dráma Gaeilge, An tAonach.’ Ag tagairt don chéad léiriú deir sí: ‘Dúirt seanbhean amháin liom agus í ag cuachadh a seál thart uirthi féin ag dul amach an doras “Bhí oíche rua againn.
#1443794
‘Mar maireann a thrócaire go brách’ a athrá gan stad mar a dhéanann an salm, sáraíonn sé teorainneacha ama agus spáis ag cuachadh gach rud i rúndiamhair shíoraí an ghrá, amhail lena rá nach sa stair amháin ach sa tsíoraíocht chomh maith go mbeidh an duine i radharc trócaireach an Athar.
#1981903
'Mar maireann a thrócaire go brách' a athrá gan stad mar a dhéanann an salm, sáraíonn sé teorainneacha ama agus spáis ag cuachadh gach rud i rúndiamhair shíoraí an ghrá, amhail lena rá nach sa stair amháin ach sa tsíoraíocht, chomh maith, go mbeidh an duine i radharc trócaireach an Athar.
#502130
Liricí: Go Beo Go Deo na nDeor Chuas amach fud faid na tíre ag cuardú mo sháimhín só, D’ól mé go spailpeach, fuarthas eolas déitheach Chaith mé mo shaol fá dhó Chuir mé uaim gach smaoineamh, beag nó mór Gus ar aghaidh linn fós go beo go deo na ndeor D’ólas deoch ón tobar naofa ach ní raibh ann ach H2O Ghuí mé go dtí go rabhas préachta bhíos fós dallta ag an gceo Chuir mé uaim gach smaoineamh, beag nó mór Gus ar aghaidh linn fós go beo go deo na ndeor Táimid inár ndúiseacht ná thitear orainn suain Dá olcas an tuairisc, ní ghéillfeam Lá an Luain Ná bíodh imní ort ná go bhfuil na rithimí so síoch Múnlaithe le blas agus muintearas uilíoch Gach aon pháiste gréine óg ag suainseán Cumha Sruth na Maoile á scaoileadh sa cheol ard Má sciobann an ghaoth aduaidh na mianta graosta Bíodh a fhios ag an Saol go bhfuil an oidhreacht aosta Is go gcífimid na sciatháin ag leathnú go fial Ag cuachadh na ngaolta bhí mar Oisín inár ndiaidh Seachas aon ní eile deirimid A mhaoineach breá Tógaimis réidh é Go n-imeoidh an scáth D’ithis éisc, nó dith iasc mé ní chuimhin liom ríomh faraor Ach déiríos anuas ón aigéan ciúin mar tarbh in san aer Chuir mé uaim gach smaoineamh beag nó mór Gus ar aghaidh linn fós go beo go deo na ndeor Chuir mé uaim gach smaoineamh beag nó mór Gus ar aghaidh linn fós go beo go deo na ndeor.