#1976901
Tharraing rud éigin daite sa ghaineamh a aird: an parasól páipéir ó dheoch Sylvia.
Tharraing rud éigin daite sa ghaineamh a aird: an parasól páipéir ó dheoch Sylvia.
Ba bheag nár cuireadh bascadh inti geábh amháin nuair ab éigean di parasól ar leathmhaing a sheachaint a bhí go ceanndána sáite sa ghaineamh i lár an bhealaigh, ach d’éirigh léi a cothrom a fháil arís gan a lámha a bhogadh ar chor ar bith – rud a bhí deacair mar go raibh gach aon bhos sínte trasna ar an ngualainn thall aici faoi mar a bheadh sí ag iarraidh a colainn a théamh tar éis teacht amach as uisce fuar di.
Bhí bac an tsimléir róthe do chadairne nochta Mhicilín, ó ba rud nach raibh sé ag iarraidh na spreangaidí a shíneadh ach ag daingniú chupán na glúnach le plaic Ádhaimh a bhí lonnaithe faoin smig aige, bhí drioball an léine buille róghiortach le parasól a dhéanamh le sroicheachtáil síos ar a chadairne.
Ón taobh eile de dhoras an chuisneora chuala sí an guth beag ag leanstan leis: ‘...agus parasól.