#749090
Casaim isteach ar an Rua Augusta, an tsráid is clúití i gcathair Liospóin.
Casaim isteach ar an Rua Augusta, an tsráid is clúití i gcathair Liospóin.
Ní bheadh a fhios agat go deo cé a chasfaí i do threo ag marcaíocht.
Bhíos cinnte go raibh an saothar críochnaithe, mar a chasfaí lasc sna putóga á dhearbhú.
Chasamar chun a chéile an athuair agus an chaint tráite.
Ní bheadh a fhios agat cé a chasfaí ansin thuas ort.
Díreach sular chasamar ón ros amach go dtí an príomhbhóthar.
Rith mé isteach go dtí na oifig, agus leithscéal bacach agam d’éinne a chasfaí liom.
‘Nuair a chasamar lena chéile anseo ar dtús?
Is dearcadh é a chasfaí ort go minic freisin sna réimsí is radacaí den chritic chultúir.
Is dearcadh é a chasfaí ort go minic freisin sna réimsí is radacaí den chritic chultúir.
Ní rabhamar chun é a shaghdadh ar fhaitíos go gcasfadh sé ar ais orainn.
Is gearr go gcastar ar a chéile arís iad.
Nuair a chríochnaíonn an ceol, casaim chuici, is tugaim póg bhog, mhear di.
Casaim ón mbord is deinim sall ar mo shean ionad ar imeall clé an leathchiorcail.
Ní shéanann fear ná bean acu a dtír dhúchais is cuma cá gcastar iad.
Ag an ndinnéar ar a seacht a chasfaidh sí leo.
Is fearr liom sin agus b’fhéidir go gcasfaidh mé le duine éigin.
Casaim ón nuachtán óir tá cúram orm.
Sa chás go gcastar na Dubanna ar Chiarraí, cailleann siad!
Mura gcasann tú do lionsa féin isteach, tá tú ag blocáil radharc ceamaradóra eile.
Ní bheadh a fhios agat riamh cén taobh lena mbaineann duine anaithnid a chasfaí ort.
Casaim an sconna, agus tagann focail amach.
Agus is spéisiúil fosta an dóigh a gcastar Mac Grianna agus Mac Mhaitiú ar a chéile.
I líonta Dé go gcastar sinn, a Joe.
Níl sé tábhachtach go gcasfadh cinnirí an domhain ar Bhono is Bob.
Na hamhráin a chasadar ná ‘Seán Ó Duibhir a’ Ghleanna’ agus Eibhlín, a Rún’.
Ansin chasamar i dtreo Chill Gharbhán.
Fágann siad an linn duine ar dhuine, agus casaim féin timpeall agus siúlaim trasna na páirce.
Chasadar arais i dtreo an chrosaire.
Ghaibheadar béal an Chuasa amach agus chasadar siar taobh Bhaile Uí Churráin.
Nuair a chífidh tú uait an Sceilg, ná téir ann go dtí go gcasann an taoide.
In Iothlainn Dé go gcastar sinn.
I líontaibh Dé go gcastar sinn.
Is beag rud nach gcasann an scéal ar an ól, amanna.
Bhí sé 97 ag an am ar chasamar ar a chéile, agus ag tiomáint leis.
Casaim uathu, agus strainc orm.
Tharla gur chasadar beirt air cheana, faoi Nollaig sa teach sin againne.
Dúirt John liom go gcuirfeadh sé a leithéid chugam a luaithe a chasfaí duine feiliúnach air.
Dúirt John liom go gcuirfeadh sé a leithéid chugam a luaithe a chasfaí duine feiliúnach air.
Níl cúinne dá gcasann tú ná buaileann gnéithe dá stair chasta idir an dá shúil tú.
Nach maith an rud é go gcastar na daoine ar a chéile?
Casaim ar ais.
An chorruair, thar na blianta, casaim ar ál.
Cá gcasfaidh siad anois?
Casaim ar mo sháil.
Méadaíonn fuinneamh an albaim ó thús go dtí go gcastar ‘Everything Connected’ ort.
‘Taobh thiar den cheamara’ chasadar ar a chéile i Nua-Eabhrac bliain nó dhó ó shin.
nuair a chasfaidh Gaoth Dobhair ar Naomh Columba.
’Sé sin, mura gcasann sé an gunna air féin.
I líonta Dé go gcastar ar a chéile iad.