#1016767
B'iad ba thúisce a léirigh lofacht na ríogachta agus na huaisleachta dúinn.
B'iad ba thúisce a léirigh lofacht na ríogachta agus na huaisleachta dúinn.
B'ionann iad agus glugair, blaosca lán de lofacht bhréan gan briseadh, ach iad ina luí fúthu gan bheocht ná áilleacht go mbrisfí iad!
Le fada an lá bhí an Cliarlathas sásta le leasaithe éagsúla a déanadh ar an RUC, cé go raibh an lofacht sa Bhrainse Speisialta soiléir don duine ba dhúire.
Ní fada a bhíonn banana aibí, áfach, ná go dtosnaíonn ar a dhul i mboige agus i lofacht agus ina lodar.
Fabhalscéal, ar bhealach, atá ann faoi chumhacht, mí-úsáid na cumhachta agus an lofacht sa saol poiblí a leanann sin.
Tugadh gach ainm faoin spéir agus os a cionn air, agus b’éigean cuid den lofacht a bhaint anuas bhí chomh bréan sin.
Tugadh gach ainm faoin spéir agus os a cionn air, agus b’éigean cuid den lofacht a bhaint anuas bhí chomh bréan sin.
I bhfad na haimsire, ráineodh an ceart a bheith ag sóisialaithe maithe a fheiceann an lofacht aicmeach laistíos den éagothroime pholaitiúil.
Dea-bhliain nó drochbhliain ba ea í seo do ríogaigh de gach dath, ag brath go hiomlán ar cad é do sheasamh, nó ar lofacht do chuid fola féin.
…tagraíonn an chéad leabhar, An Dealg Droighin, don lofacht sin istigh sa duine a chaithfear a chuisliú tríd an ngníomh cruthaitheach le go dtosaí próiseas an chneasaithe spioradálta nó an tslánaithe […] tagraíonn Féar Suaithinseach don teálta naofa soineanta istigh ionainn uilig […] Baineann an leabhar [Feis] macalla as scéal Mhór Mumhan, a d’fhulaing ‘oíche dhorcha an anama’ san altar buile amuigh, nó go dtáinig sí ar a céill in athuair trí luí leis an rí ceart i gceiliúradh buacach na feise is teideal don chnuasach.
Is ar cheannairí na heaglaise agus ar pholaiteoirí saolta na cathrach a dhírigh Savonarola faobhar a éirime is a theanga go háirithe in éadan Lorenzo de Medici, fear, dar leis, a bhí sáite i lofacht agus i gcraos na beatha agus nach mbeadh slánú i ndán dó muna nglacfadh sé chuige féin athrú saoil agus meoin, rud nach raibh ar intinn aige a dhéanamh.
Bhí pobal Flórans scoilte go dona tar éis bháis Lorenzo de Medici, fear a rinne gaisce i gcur chun cinn na healaíne sa chathair lena ré, agus tháinig an manach Savonarola i gcumhacht ar feadh seal agus é ag iarraidh go mbeadh pobal Flórans saor ó smacht na nuasal, ó lofacht na Vatacáine agus ó shaibhreas na Medici.
Nárbh fhearr na scannaill ghránna atá dlúite linn faoi láthair a réiteach anois seachas leithscéalta a ghabháil leathchéad bliain anonn – airgead poiblí ag íoc as peacaí príobháideacha, uisce modartha lofa sna píobáin, comhairleoirí na mbilliún euro, búirgéisiú an oideachais, príosúnú na dteifeach isteach, lofacht láithreán an lucht siúil, airgeadú iomlán an dioscúrsa phoiblí...?
Daonlathas: is ea, is féidir an lá go léir a chaitheamh ag bitsíocht agus ag banrán agus ag cnáimhseáil agus ag cáinseoireacht mar gheall ar an gcóras agus lofacht na ndaoine a thoghaimid féin, ina choinne sin, táimidne ó dheas ar cheann de na stáit is faide daonlathas neamhbhearnaithe ar domhan, agus vóta ag cách ó 1922, murab ionann agus áiteanna eile i bhfogas dúinn agus trasna na dtonnta ag dul siar.
Ceann de na mórcheisteanna a phléann sí sa leabhar seo ná an sclábhaíocht ghnéis, gáinneáil ban agus an striapachas agus is go cumhachtach a léiríonn sí an lofacht agus an bhréige sa tsochaí againn.
Tar éis roinnt íomhánna bunaithe ar ghile an chaisleáin – starrfhiacla toirc, cnaipe mór cnáimhe – fágann an file réim na samhlaíochta agus filleann ar chur síos lom ar shlí a léiríonn an lofacht anama a luíonn taobh thiar de thiarnúlacht agus gur whited sepulchre i gciall an Bhéarla atá sa chaisleán uaibhreach seo: Seans go bhfuil na macallaí Gaeilge de nathanna cainte Béarla mar whited sepulchre nó gallows humour ag eascairt as Ó Dúill a bheith ag scríobh filíochta Béarla le déanaí.